เราก็เพิ่งได้ลองเขียนเล่าให้เพื่อนในพันทิปอ่าน ถ้าผิดพลาดอะไรก็ขอโทดด้วยนะคะ
เราคบกับแฟนคนนึงมาตั้งแต่ ม. 3 อยู่คนละโรงเรียนค่ะ แฟนเราเรียนพวกเทคโน แต่ก็พอใกล้ๆกัน ขอแทนตัวเราว่า K และแฟนเรา R นะ เรารู้จักกันในเฟตบุค เราคุยกันได้ประมาน 7-8เดือนแล้วแหล่ะ ตอนนั้นไม่ใช่รักครั้งแรกของเราหร่อกนะ ตอนนั้นเราหน้าม่อมาก คบใครหลายๆคน ตอนนั้นก็ยังไม่เลิกกับแฟนอีกคนนึง แต่พอมา คุยกับ R เราก็เลิกคุยกับพุชายทุกคนเลย ที่คบกันมา ไม่กี่เดือน หรือพุชายที่คุยกันเล่นๆทั้งหลาย ตลอดเวลาที่เราคุยกันอ่า มีความสุขมาก R จะร้องเพลงให้เราฟังทุกคืน เค๊าเป็นคนติดเกมส์ เป็นผู้ชายที่สูงผอม ตอนแรกก็ไม่ได้อะไรมาก แต่ทำไมต้องจิงจังกับเค๊าขนาดนี้ก็ไม่รู้ เราเริ่มรู้สึกดีมากขึ้น หลังจากที่ใช้เวลาทำความรู้จักได้ประประมาน 8 เดือน และก็ได้นัดเจอกันที่เซ็นทรัล รามอินทรา เดท แรกของเราเลยแหล่ะหลังจากที่เราคบกัน เราบินเดี่ยวจ้าเราไปคนเดียว แต่ R ไปกับเพื่อน เราเจอกันเดินเล่นกันแปปนึง เค๊าก็เดินกับเพื่อนเค๊าอะแหล่ะ ไปนั่งร้องเพลงหาไรกินกัน นึกในใจน้ะแวปแรกที่เห็น บ้าป้ะว้ะ ตัวก็เล็กนิดเดียว พกมีดพกดาบกันใหญ่กว่าตัวเองอีกอ่า พอกลับมาถึง R ก็บอกเรา ตกใจป่าวตอนเห็นเรา พกมีดไป ห้างกับเทอ เราก็บอกว่าก็ไม่น้ะ แค่สงสัยนิดหน่อย R เลยบอกเราว่า อดีตอนนั้นเพื่อนมีเรื่องอยู่อ่า กลัวว่าเพื่อจะโดนรุมเลยลากเพื่อนมาด้วยแล้วตกพกไว้ป้องกันตัว หลังจากนั้น เราก็นัดเจอกันบ่อยขึ้น ไปเที่ยวกัน 2 คน ไปดูหนังบ้าง ร้องเพลง เล่นเกมส์ กินข้าวเยอะแยะสารพัด ก็ถือว่ามีความสุขนะ อยากเจอถึงขั้นโดดรียนคาบสุดท้ายไปหา กลับบ้านก็ 2 ทุ่มค่ะ เพราะพอเราเป็นห่วงมาก หวงลูกสาว กลับมาก่อนพ่อทุกวันที่ไปเที่ยวกับ R ตอนช่วงปิดเทอมเราก็ไปบ้าน R เวลาเราคบใครเราจะบอกแม่ตลอด ไม่เคยปิดบังไปเที่ยวอะไรที่ไหนกะไครก็บอก แต่แฟนต้องพิจาราณาและมั่นใจนิดนึงว่าคนนี้จิงจังนะ ไม่เล่นถึงจะกล้าบอก แรกๆ เราไปบ้านแฟนนะ แม่ก็ไปส่ง แม่เค๊ากับแม่เราก็ได้คุยกันแล้ว ฝากฝังกันเรียบร้อยช่วยกันดูแล เราไปบ้านเค๊าบ้าง เค๊ามาบ้านเราบ้าง แต่เราจะไปบ้านเค๊าบ่อยที่สุด ไปนอนด้วยแหล่ะ แม่เราทำงาน ต้องไปต่างจังหวัดบ่อย เลยมีโอกาสได้อยู่ด้วยกัน เยอะ ๆ เราเริ่มไปอยู่บ้านเค๊าช่วงตอนปิดทอมก่อนขึ้นม.4 ไปต่างจังหวัดแม่ก็จะชวนไปด้วยและไปนอนด้วยกัน แม่ก็โอเคน้ะ เวลาเรารักใครมากๆ เราก็จะหึง ตลอดเวลาที่คุยแชทกัน อยู่ด้วยกัน R จะพูดกับเราดี เอาใจใส่เราาตลอด K ดูแลตัวเองด้วยตั้งใจเรียนนะ แรกๆก็ไม่ค่อยมีทะเลาะอะไรกันหร่อก เราเป็นโรคแบบชอบรื้อฟื้นอดีต ชอบ ถามเค๊า ว่าคบกะใครคนเก่าเป็นไงไร แบบนี้ เยอะแยะ ซึ่ง R อ้ะ เคยเป็นแฟนกับเพื่อนเราชื่อมิ้น มันเคยพามาบ้านเพื่อนนะ บ้าน K อยู่มีนบุรี บ้าน R อยู่ลำลูกกา ตอนแรกๆ นะ นั่งรถกันไปหาถึงบ้านเข้า 2-3 ชั่วโมงค่ะ มันไกลมาก หลังๆเริ่มหาทางรัด บางทีก็นั่งแท็กซี่ไป 260กว่าบาทนี่แหล่ะ แพง แต่เวลาอยู่ด้วยกันเยอะหน่อย พอเย็นก็กลับ R เล่าให้ฟังว่าไม่ชอบคนสัก ตอนจะมีอะไรกันกับมิ้นมั้ง มันเห็นลอยสักเลย บอกว่ามีธุระกลับบ้านและเลิกกันไปเลย ไม่ได้คุยอะไรกัน อีก เราก็แอบน้อยใจนิดๆนะ แมร่งไม่ไช่เราคนเดียวที่มันเคยพามาบ้านอ้ะ Rกับแม่เค๊าก็ค่อนข้างเก็บความรับได้ดีน้ะ R ไม่เคยนอกใจอะไรเราเลย หรือเราจับไม่ได้ก็ไม่รู้น้ะ เราค่อนข้างเป็นคนสปอต หาเงินเก่ง และใช้เงนเก่งมากเป็นคนไม่งก คืออยากได้อะไรก็มีใช้ตลอด อ้ะ ทำธุระกิจอย่างนึงค่ะ ถูกสอนให้ขยันหางานทำตั้งแต่เด็ก ลำบากตั้งแต่เด็ก เราไปอยู่บ้านแฟนได้เกือบปี เราก็เริ่มซื้อนั่นซื้อนี่เข้าบ้าน บ้าน R ไม่ค่อยจะมีอะไรมากมายหร่อก ไม่ได้บ้านรวยมีเงินอะไร แต่เราก็ไม่ได้รังเกียจอะไรเค๊าเลย รักที่เค๊าเป็น ด้วยความที่เราหาเงินได้และอาศัยบ้านเค๊าอยู่เลยซื้อนั่นซื้อนี่ให้ ตอนคบกัน วันครบรอบ 1 ปี เราพากันไปทำบุนที่วัดนะ เรียกว่าทุกคู่ก็อิจฉาอ่า รักกันดีพ่อแม่ยอมรับ ไม่มีปันหาอะไรเลย มีทะเลาะกันบ้างแต่ก็ยังรักกันเหมือนเดิม มีอะไรก็จะคุยกันปรึกษากันตลอด ด้วยความที่ R แก่กว่า 2-3ปีมั้งคะ เลยให้คำแนะนำได้ดี มีความคิดเป็นผู้ใหญ่อยู่บ้า หึงหวงกันบ้างเป็นธรรมดาของผู้หญิง ยอมรับเลย แต่ก่อนเจ้าชู้มาก แต่คบกับ R เราไม่เคยคุยกับใครเลย เฟตบุคไลน์ บีท๊อก อะไรต่างๆ ไม่มี ไม่แตะ เราอยู่ด้วยกันใช้ฮีโร่แค่โทหายังได้ แค่ 1 ปี เราก็ลำบากด้วยกันมาเยอะแยะมากมาย ไม่นานมาเราก็เริ่มเก็บเงินซื้อรถมอไซต์จะได้ไปไหนมาไหนด้วยกันขับรถไปง่ายๆและสดวก เงิน เราออกสะส่วนใหย่นะ ไม่รังเกียจนะที่ออกให้ก่อน ช่วยกันเก็บไม่เป็นไร ยังไงก็ใช้ด้วยกัน ตอนเราอยู่ม.4 เริ่มไม่ค่อยจะกลับบ้านล้ะค่ะ ไปค้างทุกวันศุกร์เสาร์ อาทิตย์ก็กลับ ชุดเสื้อผ้าข้าวของอะไรเริ่มไปอยู่บ้านเค๊าเยอะขึ้น พอใกล้จะเข้าปีที่2 เราทะเลาะกันแรงมากจนบอกเลิก R ไป เราบอกเลิกเค๊าหลายครั้งมากนะ คิดว่ามันทนไม่ไหวแล้วทะเลาะกันบ่อยบอกเลิกทุกครั้งเลย เค๊าก็ไมเคยบอกเลิกเรา ถ้าเราบอกเค๊าก็จะง้อเราทุกครั้ง ตอนนั้น K ไม่ได้อยู่บ้าน R คุยกันทางโทรสับ เพิ่งเลิกเรียนเสร็จมั้ง ก็รีบนั่งแท็กซี่ไปหาเลย เค๊าไม่ยอมคืนดีด้วย ทำตัวงี่เง่าไงบอกเลิกพร่ำเพรื่อ ทำทุกทางให้เค๊าออกมาเจอ เราก็ไม่รู้นะ ตั้งแต่ทะเลาะกันตอนนั้น แม่เค๊าก็ไม่รู้ จนเราเห็นเพื่อนในบีบี R ไม่มีเราเค๊าเป็นเพื่อนแล้ว แต่มีเพื่อนคนนึง ตั้งว่า .... <3 R....วันนั้นวันจันทร์เราบุกไปบ้านเลย แล้วเห็นโทรสับวางอยู่ ตรงโตะในบ้างก็หยิบมาดู แล้วเดินขึ้นไปบนห้องแต่ไปเจอข้อความในบีบีๆ คุยกับคนชื่อเจ หัวชื่อบีบี ก็ตั้งว่า R <3 ..... เราเลยถือขึ้นไปถามแล้วเราก็ทะเลาะกันแรงมากตอนแรกเราถามทำไมเพื่อนในบีบีหาย R ก็บอก มันรีสต้าดเครื่องใหม่ เพื่อนในบีบี หายหมดเลย เราก็นั่งร้องไห้กับเค๊า Rก็ปรอบเราเช็ดน้ำตาให้สารพัด เราก็ใจอ่อนและกลับบ้านวันนั้นก็ไม่ยอมไปเรียนค่ะ กลับไปนอนอยู่บ้าน และไม่กี่วันต่อมาเราก็จับได้ว่าเค๊ายังคุยกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ เราโทรไป ขอร้องเค๊าเลิกคุยได้ไม๊กลับมาคุบกันเหมือนเดิมได้ไม๊ เราอ้อนวอนขอเค๊าสารพัด เค๊าไม่ยอมค่ะ เค๊าบอกว่าเราเลิกกันแล้วไม่ไช่หรอ R จะคบใครก็ได้ ออนวอน มากมายย จากปกติที่เป็นผู้หญิงไม่หวาน ไม่ค่อยอะไรกับพุชายไม่ง้อ หยิ่ง กูอยู่คนเดียวได้ แต่ความรู้สึกตอนนั้นมันไม่ไช่แล้วว ใครก็มาแทนที่ R ไม่ได้ มันขาดเค๊าไม่ได้แล้วจริงๆ จนเราเลิกโทรหาเค๊า ไป 3 วัน ได้แหล่ะ ไม่ได้ไปเรียนข้าวปลาอะไรไม่ได้กินเลย ผอมลงเยอะมากจนเพื่อนทักแล้วเพื่อนก็ปลอบ สารพัด วันๆ นั่งแต่ส่องเฟตเค๊า ไม่มีความเคลื่อนไหวอะไร ได้แต่ถามเอากับเพื่อนเค๊า เค๊าไป ทำอะไรที่ไหนกับใคร ทำอะไรกับผู้หญิงคนนั้น เค๊าไปกินเหล้ากัน เจ็บที่สุด คือมันได้กันแล้วนี่แหล่ะ โคตรรังเกียจเลยค่ะ แต่ช่างมันเถอะ ตอนเราพยายามตัดใจแล้ว แต่ตัดไม่ได้เราโทรไปครั้งสุดท้าย ขอว่ากลับมาคบกันเหมือนเดิมนั้น มันบอก ขอคิดดูก่อน ยังไม่รู้ เล่นตัว
จนแม่เค๊ารู้เรื่อง เลยให้เรากลับไปอยู่บ้านเค๊า เราดีกันค่ะ เค๊าบอกเค๊าเลิกคุยกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว เราก็เชื่อน้ะ พอถึงวันเกิดเค๊า เค๊าขอเงินไปจัดงานวันเกิด หมื่นนึงค่ะ เราบอกเค๊าว่าตอนเ็นเดี๋ยวโอนให้นะ ไปจัดกับเพื่อน วันที่24 แล้วเรารอจัดกับครอบครัวเค๊าวันที่25 มันเป็นวันหยุดเราก็ไม่ได้คิดอะไรน้ะ เรารอเค๊ากลับมาค่ะ นอนรออยู่ที่บ้านกลับมาประมานตี 2 มั้ง เค๊าบอกว่ารถล้ม เราก็เช็ดตัวทำแผลให้สงสารมาก ร้องไห้ไปด้วยทำแผลไปด้วย พอใกล้จะทำเสร้จเค้าก่ถามเราว่าร้องไห้ทำไมแล้วก่ดึงเราเข้าไปนอนกอด จนหลับกันไป เราก็เพิ่งรู้จากเพื่อนเค๊าประมานสามสี่ทุ่มแหล่ะว่าผู้หญิงคนนั้นไปกินด้วย แต่เราก่ไม่ได้พูดอะไร ทำเป่นไม่รุ้จนตอนเช้าเราได้ถามเค้าเราก่ร้องไห้เสียใจไปขยั้นขยอเอาคำตอบ แต่เค้าก่ไม่ได้ตอบอะไร แล้วเราก่ต้องช่วยพี่เค้าทำกับข้าวจัดงานวันเกิดด้วยแหล่ะ ร้องไห้ไปทำไป คืออะไรให้ตูเป่นเมียอยุ่ในบ้านไรงี้หรอ เสียใจมากค่ะเอาเงินเราไปมีความสุขกับคนอื่น ผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นมากว่าจะลืมได้นานนะ มันก็ไม่ได้ลืมอะไรหร่อก จนตอนนี้ก็ยังจำได้ทุกทาง เราลืมบอก ไป พอช่วงเลยครบรอบ1 ปีที่เราคบกัน K หางานทำแถวบ้าน R ค่ะ เป็นร้านอาหารตอนกลางคืน ใกล้ๆบ้านแหล่ะ ก็ชิวดี แต่ต้องเริ่มทำงาน 18.00 เลิกก็ตี2 มันก็เหนื่อยนะ แต่ก็ยอมได้เงินมาใช้อะไรมาอยู่ด้วยกัน ทำได้ไม่นาน เหนื่อยแค่ไหน ก็มีความสุขมาก R ไปรับไปส่งทุกวันเชื่อไม๊ เราไปเรียนเช้า 07.00ต้องออกจากบ้าน Rต้องตื่นเช้าพร้อมเราไปส่งเรา ทั้งทีเค๊าเข้าเรียน 09.00 เลิกเรียนสองโมง แล้วมานั่งรอรับเรากลับบ้านสี่โมงครึ่ง พาไปเปลี่ยนชุดที่บ้านมาส่งเราที่ร้านอาหาร พอถึงเวลาตีสองก็มารับกลับ เราเชื่อว่าแฟนใครหลายๆคนคงไม่ทำให้ขนาดนี้ ผ่านมาช่วงเวลา 4ปี มันใกล้จบแล้วค่ะ ไม่ว่าวันเกิดวันครบรอบเรามีความสุขกันมากกก วันครบรอบ K ทำอะไรหลายๆอย่างให้ R เค๊าก็ซื้อสร้อยเงินให้ใส่ เราคิดว่า เค๊าก็ไม่ค่อยได้มีเงินอะไร แต่ซื้อให้เราได้แค่นี้ก็ มากพอแล้วแหล่ะ ถึงแม้เราจะเคยให้เค๊ามากกว่านี้ก็ตาม วันเกิดเค๊าซื้อเค้กโดเรม่อนให้ เวลาที่เราไม่สบายนอนปวดท้องอยู่บ้านเค๊าอุส่าไปหาซื้อซาลาเปา หน้าโดเรม่อนมาให้กินแล้วเค๊าก็มานอนกอดเรา เรานี่ร้องไห้ตาไหลพรากเลยทีเดียว
มันก็แค่อดีต....ที่ยังติดอยู่ในใจ แค่นั้นเองเราก็เพิ่ง
เราคบกับแฟนคนนึงมาตั้งแต่ ม. 3 อยู่คนละโรงเรียนค่ะ แฟนเราเรียนพวกเทคโน แต่ก็พอใกล้ๆกัน ขอแทนตัวเราว่า K และแฟนเรา R นะ เรารู้จักกันในเฟตบุค เราคุยกันได้ประมาน 7-8เดือนแล้วแหล่ะ ตอนนั้นไม่ใช่รักครั้งแรกของเราหร่อกนะ ตอนนั้นเราหน้าม่อมาก คบใครหลายๆคน ตอนนั้นก็ยังไม่เลิกกับแฟนอีกคนนึง แต่พอมา คุยกับ R เราก็เลิกคุยกับพุชายทุกคนเลย ที่คบกันมา ไม่กี่เดือน หรือพุชายที่คุยกันเล่นๆทั้งหลาย ตลอดเวลาที่เราคุยกันอ่า มีความสุขมาก R จะร้องเพลงให้เราฟังทุกคืน เค๊าเป็นคนติดเกมส์ เป็นผู้ชายที่สูงผอม ตอนแรกก็ไม่ได้อะไรมาก แต่ทำไมต้องจิงจังกับเค๊าขนาดนี้ก็ไม่รู้ เราเริ่มรู้สึกดีมากขึ้น หลังจากที่ใช้เวลาทำความรู้จักได้ประประมาน 8 เดือน และก็ได้นัดเจอกันที่เซ็นทรัล รามอินทรา เดท แรกของเราเลยแหล่ะหลังจากที่เราคบกัน เราบินเดี่ยวจ้าเราไปคนเดียว แต่ R ไปกับเพื่อน เราเจอกันเดินเล่นกันแปปนึง เค๊าก็เดินกับเพื่อนเค๊าอะแหล่ะ ไปนั่งร้องเพลงหาไรกินกัน นึกในใจน้ะแวปแรกที่เห็น บ้าป้ะว้ะ ตัวก็เล็กนิดเดียว พกมีดพกดาบกันใหญ่กว่าตัวเองอีกอ่า พอกลับมาถึง R ก็บอกเรา ตกใจป่าวตอนเห็นเรา พกมีดไป ห้างกับเทอ เราก็บอกว่าก็ไม่น้ะ แค่สงสัยนิดหน่อย R เลยบอกเราว่า อดีตอนนั้นเพื่อนมีเรื่องอยู่อ่า กลัวว่าเพื่อจะโดนรุมเลยลากเพื่อนมาด้วยแล้วตกพกไว้ป้องกันตัว หลังจากนั้น เราก็นัดเจอกันบ่อยขึ้น ไปเที่ยวกัน 2 คน ไปดูหนังบ้าง ร้องเพลง เล่นเกมส์ กินข้าวเยอะแยะสารพัด ก็ถือว่ามีความสุขนะ อยากเจอถึงขั้นโดดรียนคาบสุดท้ายไปหา กลับบ้านก็ 2 ทุ่มค่ะ เพราะพอเราเป็นห่วงมาก หวงลูกสาว กลับมาก่อนพ่อทุกวันที่ไปเที่ยวกับ R ตอนช่วงปิดเทอมเราก็ไปบ้าน R เวลาเราคบใครเราจะบอกแม่ตลอด ไม่เคยปิดบังไปเที่ยวอะไรที่ไหนกะไครก็บอก แต่แฟนต้องพิจาราณาและมั่นใจนิดนึงว่าคนนี้จิงจังนะ ไม่เล่นถึงจะกล้าบอก แรกๆ เราไปบ้านแฟนนะ แม่ก็ไปส่ง แม่เค๊ากับแม่เราก็ได้คุยกันแล้ว ฝากฝังกันเรียบร้อยช่วยกันดูแล เราไปบ้านเค๊าบ้าง เค๊ามาบ้านเราบ้าง แต่เราจะไปบ้านเค๊าบ่อยที่สุด ไปนอนด้วยแหล่ะ แม่เราทำงาน ต้องไปต่างจังหวัดบ่อย เลยมีโอกาสได้อยู่ด้วยกัน เยอะ ๆ เราเริ่มไปอยู่บ้านเค๊าช่วงตอนปิดทอมก่อนขึ้นม.4 ไปต่างจังหวัดแม่ก็จะชวนไปด้วยและไปนอนด้วยกัน แม่ก็โอเคน้ะ เวลาเรารักใครมากๆ เราก็จะหึง ตลอดเวลาที่คุยแชทกัน อยู่ด้วยกัน R จะพูดกับเราดี เอาใจใส่เราาตลอด K ดูแลตัวเองด้วยตั้งใจเรียนนะ แรกๆก็ไม่ค่อยมีทะเลาะอะไรกันหร่อก เราเป็นโรคแบบชอบรื้อฟื้นอดีต ชอบ ถามเค๊า ว่าคบกะใครคนเก่าเป็นไงไร แบบนี้ เยอะแยะ ซึ่ง R อ้ะ เคยเป็นแฟนกับเพื่อนเราชื่อมิ้น มันเคยพามาบ้านเพื่อนนะ บ้าน K อยู่มีนบุรี บ้าน R อยู่ลำลูกกา ตอนแรกๆ นะ นั่งรถกันไปหาถึงบ้านเข้า 2-3 ชั่วโมงค่ะ มันไกลมาก หลังๆเริ่มหาทางรัด บางทีก็นั่งแท็กซี่ไป 260กว่าบาทนี่แหล่ะ แพง แต่เวลาอยู่ด้วยกันเยอะหน่อย พอเย็นก็กลับ R เล่าให้ฟังว่าไม่ชอบคนสัก ตอนจะมีอะไรกันกับมิ้นมั้ง มันเห็นลอยสักเลย บอกว่ามีธุระกลับบ้านและเลิกกันไปเลย ไม่ได้คุยอะไรกัน อีก เราก็แอบน้อยใจนิดๆนะ แมร่งไม่ไช่เราคนเดียวที่มันเคยพามาบ้านอ้ะ Rกับแม่เค๊าก็ค่อนข้างเก็บความรับได้ดีน้ะ R ไม่เคยนอกใจอะไรเราเลย หรือเราจับไม่ได้ก็ไม่รู้น้ะ เราค่อนข้างเป็นคนสปอต หาเงินเก่ง และใช้เงนเก่งมากเป็นคนไม่งก คืออยากได้อะไรก็มีใช้ตลอด อ้ะ ทำธุระกิจอย่างนึงค่ะ ถูกสอนให้ขยันหางานทำตั้งแต่เด็ก ลำบากตั้งแต่เด็ก เราไปอยู่บ้านแฟนได้เกือบปี เราก็เริ่มซื้อนั่นซื้อนี่เข้าบ้าน บ้าน R ไม่ค่อยจะมีอะไรมากมายหร่อก ไม่ได้บ้านรวยมีเงินอะไร แต่เราก็ไม่ได้รังเกียจอะไรเค๊าเลย รักที่เค๊าเป็น ด้วยความที่เราหาเงินได้และอาศัยบ้านเค๊าอยู่เลยซื้อนั่นซื้อนี่ให้ ตอนคบกัน วันครบรอบ 1 ปี เราพากันไปทำบุนที่วัดนะ เรียกว่าทุกคู่ก็อิจฉาอ่า รักกันดีพ่อแม่ยอมรับ ไม่มีปันหาอะไรเลย มีทะเลาะกันบ้างแต่ก็ยังรักกันเหมือนเดิม มีอะไรก็จะคุยกันปรึกษากันตลอด ด้วยความที่ R แก่กว่า 2-3ปีมั้งคะ เลยให้คำแนะนำได้ดี มีความคิดเป็นผู้ใหญ่อยู่บ้า หึงหวงกันบ้างเป็นธรรมดาของผู้หญิง ยอมรับเลย แต่ก่อนเจ้าชู้มาก แต่คบกับ R เราไม่เคยคุยกับใครเลย เฟตบุคไลน์ บีท๊อก อะไรต่างๆ ไม่มี ไม่แตะ เราอยู่ด้วยกันใช้ฮีโร่แค่โทหายังได้ แค่ 1 ปี เราก็ลำบากด้วยกันมาเยอะแยะมากมาย ไม่นานมาเราก็เริ่มเก็บเงินซื้อรถมอไซต์จะได้ไปไหนมาไหนด้วยกันขับรถไปง่ายๆและสดวก เงิน เราออกสะส่วนใหย่นะ ไม่รังเกียจนะที่ออกให้ก่อน ช่วยกันเก็บไม่เป็นไร ยังไงก็ใช้ด้วยกัน ตอนเราอยู่ม.4 เริ่มไม่ค่อยจะกลับบ้านล้ะค่ะ ไปค้างทุกวันศุกร์เสาร์ อาทิตย์ก็กลับ ชุดเสื้อผ้าข้าวของอะไรเริ่มไปอยู่บ้านเค๊าเยอะขึ้น พอใกล้จะเข้าปีที่2 เราทะเลาะกันแรงมากจนบอกเลิก R ไป เราบอกเลิกเค๊าหลายครั้งมากนะ คิดว่ามันทนไม่ไหวแล้วทะเลาะกันบ่อยบอกเลิกทุกครั้งเลย เค๊าก็ไมเคยบอกเลิกเรา ถ้าเราบอกเค๊าก็จะง้อเราทุกครั้ง ตอนนั้น K ไม่ได้อยู่บ้าน R คุยกันทางโทรสับ เพิ่งเลิกเรียนเสร็จมั้ง ก็รีบนั่งแท็กซี่ไปหาเลย เค๊าไม่ยอมคืนดีด้วย ทำตัวงี่เง่าไงบอกเลิกพร่ำเพรื่อ ทำทุกทางให้เค๊าออกมาเจอ เราก็ไม่รู้นะ ตั้งแต่ทะเลาะกันตอนนั้น แม่เค๊าก็ไม่รู้ จนเราเห็นเพื่อนในบีบี R ไม่มีเราเค๊าเป็นเพื่อนแล้ว แต่มีเพื่อนคนนึง ตั้งว่า .... <3 R....วันนั้นวันจันทร์เราบุกไปบ้านเลย แล้วเห็นโทรสับวางอยู่ ตรงโตะในบ้างก็หยิบมาดู แล้วเดินขึ้นไปบนห้องแต่ไปเจอข้อความในบีบีๆ คุยกับคนชื่อเจ หัวชื่อบีบี ก็ตั้งว่า R <3 ..... เราเลยถือขึ้นไปถามแล้วเราก็ทะเลาะกันแรงมากตอนแรกเราถามทำไมเพื่อนในบีบีหาย R ก็บอก มันรีสต้าดเครื่องใหม่ เพื่อนในบีบี หายหมดเลย เราก็นั่งร้องไห้กับเค๊า Rก็ปรอบเราเช็ดน้ำตาให้สารพัด เราก็ใจอ่อนและกลับบ้านวันนั้นก็ไม่ยอมไปเรียนค่ะ กลับไปนอนอยู่บ้าน และไม่กี่วันต่อมาเราก็จับได้ว่าเค๊ายังคุยกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ เราโทรไป ขอร้องเค๊าเลิกคุยได้ไม๊กลับมาคุบกันเหมือนเดิมได้ไม๊ เราอ้อนวอนขอเค๊าสารพัด เค๊าไม่ยอมค่ะ เค๊าบอกว่าเราเลิกกันแล้วไม่ไช่หรอ R จะคบใครก็ได้ ออนวอน มากมายย จากปกติที่เป็นผู้หญิงไม่หวาน ไม่ค่อยอะไรกับพุชายไม่ง้อ หยิ่ง กูอยู่คนเดียวได้ แต่ความรู้สึกตอนนั้นมันไม่ไช่แล้วว ใครก็มาแทนที่ R ไม่ได้ มันขาดเค๊าไม่ได้แล้วจริงๆ จนเราเลิกโทรหาเค๊า ไป 3 วัน ได้แหล่ะ ไม่ได้ไปเรียนข้าวปลาอะไรไม่ได้กินเลย ผอมลงเยอะมากจนเพื่อนทักแล้วเพื่อนก็ปลอบ สารพัด วันๆ นั่งแต่ส่องเฟตเค๊า ไม่มีความเคลื่อนไหวอะไร ได้แต่ถามเอากับเพื่อนเค๊า เค๊าไป ทำอะไรที่ไหนกับใคร ทำอะไรกับผู้หญิงคนนั้น เค๊าไปกินเหล้ากัน เจ็บที่สุด คือมันได้กันแล้วนี่แหล่ะ โคตรรังเกียจเลยค่ะ แต่ช่างมันเถอะ ตอนเราพยายามตัดใจแล้ว แต่ตัดไม่ได้เราโทรไปครั้งสุดท้าย ขอว่ากลับมาคบกันเหมือนเดิมนั้น มันบอก ขอคิดดูก่อน ยังไม่รู้ เล่นตัว