สวัสดีเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆชาวพันทิปนะครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผมนะครับ อาจจะยาวไปหน่อย ก็เข้าเรื่องเลยละกันนะครับ^^
ผมกับแฟนเก่าก็คบกันมาเกือบปีแล้วครับ(ไม่นานเท่าไหร่ใช่มั้ยครับ) เราก็รักกันดีนะครับ ก็มีทะเลาะบ้าง หวานบ้างเป็นธรรมดา แต่พักหลังๆผมก็เริ่มเปลี่ยนไปแบบที่ผมยังไม่รู้ตัวนะครับ จนเค๊าทักผมว่าเดี๋ยวนี้ทำตัวไม่น่ารักเหมือนเมื่อก่อนเลย แล้วเราก็เริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น และหนักหน่วงขึ้นมากกว่าก่อนเยอะเลยครับ โดยปกติแต่ก่อน ทะเลาะกันเค๊าก็จะด่าผมออกแนวแบบว่าด่าเล่นๆอ่ะครับ อย่างเช่นอีแมวเหงือก(ฉายา) ฯลฯ แต่หลังๆมาเค๊าก็เริ่มด่าขึ้นกู/เมิงละครับ T__T ซึ่งผมไม่ชอบเลย และก็เคยบอกเค๊า แต่เค๊าก็บอกว่าผมเป็นสาเหตุ เพราะแต่ก่อนผมไม่ค่อยเถียงเค๊า ผมก็ยอมรับว่าจริง แล้วก็พยายามปรับปรุงตัวเองใหม่ แต่พอเจอเค๊าด่าแบบนี้ทีไรก็ขึ้นทุกทีT______T ผมบอกเลิกเค๊าประมาณ 3 ครั้งได้ครับ แต่ผมก็ขอคืนดีทุกครั้ง จนครั้งสุดท้ายเค๊าบอกว่าเคยรักผมมาก แต่ตอนนี้มันน้อยลงมาก และเค๊าก็หวังว่าเราจะรักกันเหมือนเดิมได้ ผมจึงตั้งใจว่าจะทำให้เต็มที่ไม่ปล่อยเค๊าไปอีกละ วันนึงผมก็ไปส่งเค๊าขึ้นเครื่องบินไปเมกา(เค๊าไป work&travel) ก็เห็นเค๊าเหมือนว่าไม่ค่อยรักผมแล้ว ไม่รู้ผมคิดไปเองหรือเปล่าแต่ก็แอบรู้สึกมาได้สักพักแล้วครับ ก็คืนดีกันได้พักนึงอ่ะครับ แล้วเรื่องก็เกิดขึ้นครับ คราวนี้ทะเลาะกันบ้านแตกเลยครับ ก็เหตุที่เราคุยโทรศัพท์กันผ่านline แล้วสัญญาณมันก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่อ่ะครับ ก็คุยปกตินะครับ คือเวลาผมอยู่บนรถก็ไม่พูดเสียงดังอยู่แล้วอ่ะครับ เพราะเกรงใจคนอื่นเค๊า เขานอนกัน สุดท้ายเราทะเลาะกันครับ ผมก็พยายามง้อแล้วก็คุยดีๆแต่เค๊าไม่มีวี่แววว่าจะดีเลย แล้วผมก็กำลังจะลงรถและเข้าห้องประชุมจึงต้องวางไปก่อน แต่ก็ไลน์ไปว่าขอโทด ดีกันนะ บลาๆๆๆ ก็ทะเลาะกันจนดึกเลยวันนั้น แต่ผมก็ง้อเค๊าอยู่นะครับ เพราะผมตั้งใจมากว่าจะทำให้ได้ น่ารักเหมือนเดิมก็จริงๆก็ทำตามที่รู้สึกว่ารักเค๊าแหละครับ แต่ก็ง้อนานมาก แล้วเค๊าก็บอกเกลียดผม ไม่อยากเห็นหน้า ให้โอกาสก็ เหมือนเดิมT____T(จริงๆพักหลังๆเค๊าก็พูดบ่อยละครับ แต่คราวนี้รู้สึกถึงความจริงจังในคำพูดมากๆ) ผมช็อกเลยครับตอนนั้น ความรู้สึกน้อยใจโผล่มาว่าก็ผมไม่ใช่คนที่เค๊ารักมากนี่(เค๊าเคยบอกผมว่าเคยรักผู้ชายมากอยู่ 2 คน รักที่สุดคนนึงตอนนี้ก็ยังรักอยู่ คนที่สองผมจำไม่ได้อ่ะครับว่าใคร แต่ตอนนั้นผมก็คิดไปว่ามันคงไม่ใช่ผมT____T) ตอนนั้นก็คิดนานมากว่าจะเอาไงดี เราก็พยายามเท่าไหร่ก็ทำไม่ได้เท่าที่เค๊าต้องการสักที(โดยส่วนตัวผมว่าผมทำได้นะครับ) ก็เลยแบบไม่รู้ตอนนั้นคิดบ้าอะไรที่จะปล่อยให้เค๊าไปเจอผู้ชายคนอื่นที่รักเค๊าแล้วก็น่ารักกับเค๊ามากกว่าผม บวกกับผมน้อยใจเค๊าที่บอกไปอ่ะครับ ก็เลยตัดสินใจบอกเลิกเลย ผมก็บอกเลิกแบบให้เค๊าเกลียดผมเลยอ่ะครับ แบบไม่รักแล้ว บลาๆๆ ทั้งๆที่ผมเป็นคนขอคืนดีและบอกว่าจะปรับปรุง แต่ก็บอกเลิก เหมือนหักหลังเค๊าอ่ะครับ(ในใจผมใจแทบขาดเหมือนกันที่ต้องทำแบบนี้ แอบร้องไห้อยู่เหมือนกัน เพราะผมรักเค๊ามาก แต่ด้วยอารมณ์ แล้วก็หลายๆอย่าง) สุดท้ายเราก็เลิกกัน เค๊าโกรธผมมากมาย จนลบเพื่อน บล็อกไลน์ ทุกอย่างที่เกี่ยวกับผม แต่ผมก็รู้สึกนะครับว่าเค๊าเสียใจมากพอตัวเลยT____T ผ่านไปอาทิตย์นึงได้ หลังจากไปดูบันทึกในอดีตที่เราคุยกันแล้วผมทำตัวยังไงก็ได้เข้าใจตัวเองมากขึ้น และก็นึกถึงคำพูดของเค๊า แล้วก็จำได้ว่าเค๊าเป็นคนปากร้าย แต่ใจดีอ่ะครับ แบบว่าด่าไปงั้น เวลาทะเลาะผมลืมตรงนี้ทุกทีเลย แต่ก่อนไม่คิดไรมากเลยทะเลาะกันเบาๆอ่ะ และที่สำคัญผมรักเค๊ามากมาย ไม่อยากเสียเค๊าไป ผมสำนึกผิด แล้วก็คิดได้อ่ะครับว่าถ้าเรารักเค๊าทำไมเราไม่พยายามทำให้ได้แทนที่จะปล่อยเค๊าไป เลยแบบคราวนี้ตั้งใจมากครับพร้อมทำทุกอย่างเลยครับ แบบว่าเลิกเถียง เลิกพฤติกรรมที่เค๊าไม่ชอบทุกอย่าง แต่พอกลับไปขอคืนดี เค๊ากลับคุยอยู่กับผู้ชายคนนึง เค๊าบอกว่าคนนี้เค๊าชอบมาก ความรู้สึกคล้ายๆกับคนที่เคยรักมากคนนั้น(เศร้ามากกเลยครับ แบบว่าน้ำตาไหลเลยทีเดียว) เค๊าบอกจะรอผู้ชายคนนี้ แล้วก็คุยไปเรื่อยๆ ส่วนผมก็บอกจะรอเค๊า รอให้เค๊ากลับมา จะปรับปรุงตัวไปเรื่อยๆ เปลี่ยนแปลงตัวเองทุกอย่าง รอวันที่เค๊ากลับมา โดยส่วนตัวผมรู้สึกว่าเค๊ายังรักผมอยู่แบบว่าเศษเสี้ยวน้อยๆอ่ะครับ
ผมอยากกลับไปบอกเค๊าใหม่ในตอนนั้นเหลือเกินว่าผมไม่ได้อยากเลิก ว่าผมรักเค๊ามากมาย หายโกรธผมนะ จะคุยโทรศัพท์ให้ดังกว่านี้ ไม่แคร์คนอื่น ว่าตอนนั้นผมแค่น้อยใจ หลายๆอย่างเลยพูดแบบนั้นออกไป
เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ คิดว่าผมควรรอเค๊าดีมั้ยครับ หรือว่าทำใจแล้วหาคนใหม่ดีครับ
ปล. ในใจผมอยากรอนะครับเพราะว่ารักเค๊ามากจริงๆ ถ้าผมเลือกจะรอพอจะมีคำแนะนำมั้ยครับว่าควรทำอย่างไรดี