สังเกตตัวเองหลายครั้งค่ะ แต่ช่วงนี้เป็นหนักที่สุด หนักมากๆ
เมื่อกี้ตอนขับออกมาจากที่ทำงาน ลืมเปิดไฟหน้ารถ อันตรายมาก ตอนกลางคืน แถมฝนตกอีก
รถขับสวนก็กระพริบไฟเตือนให้แต่เราก็ยังงงว่ากระพริบทำไม คือแบบยังไม่รู้ตัวเลยค่ะ
มารู้ตัวตอนถึงซอยในหมู่บ้าน เพราะทางมันมืดระยะยาวแล้ว โอย....
ดีนะที่ขับมาแล้วไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนนี้ปวดหัวกับตัวเองจริงๆ ค่ะ
แล้วก่อนหน้าเหตุการณ์นี้มีน้องคนนึงถามทางเข้าห้องน้ำ
ป้ายมันก็บอกชัดเลยว่าเลี้ยวขวา แต่เรากลับพูดกับน้องเค้าว่าเลี้ยวซ้าย แล้วผายมือไปทางขวานั่นแหละ เอาเข้าไป
กับอีกเรื่องที่เป็นมานานสุดๆ คือเรื่องป้าย เช่นป้ายห้ามเข้าห้องน้ำเขียนติดไว้เพื่อที่แม่บ้านจะทำความสะอาด แต่เราก็ยังเดินเข้าไปอยู่ดี
คนที่ดูแลจุดนั้นงงกันหมด มีเหตุการณ์ไม่นานจะแลกซื้อคูปองอาหาร แล้ว พนง. เค้าก็ตั้งป้ายสามเหลี่ยมไว้แล้วว่ากรุณาใช้เครื่องถัดไป
แต่เราก็ดันจะเอาเงินยื่นให้เค้า จนเค้าต้องเงยจากหน้าจอคอมแล้วเก็บป้ายพร้อมสีหน้าที่บอกว่า "ป้ายอะ ไม่เห็นเหรอ?"



ไม่อยากเป็นแบบนี้แล้วค่ะ ต้องเริ่มแก้จากตรงไหนดีคะ
ไม่ทราบว่ามันจะเกี่ยวกับสมองหรือเปล่า
แต่บุคลิกเราเป็นคนเดินเร็วนะคะ เวลามีจุดหมายจะไปตรงไหนก็จะรีบเดินแล้วรีบทำธุระให้เสร็จ
พยายามตั้งสติ หลับตาแล้วยืนนิ่งๆ สักพัก แล้วค่อยทำงานต่อ บางทีงานก็ยังผิดเลยค่ะ
หรือไม่พอทำอย่างข้างบนปุ๊บจะเดินไปไหนสักที่ ลืมเลยก็มี