#เตือนภัยสำหรับคนนั่งรถไฟค่ะ
เมื่อวานนั่งรถไฟชั้นสามกลับบ้าน ด้วยความอยากได้ประสบการณ์ชีวิต บวกกับมีคนสบประมาทไว้เยอะว่าเรานั่งไม่ได้หรอก ไม่ทันถึงร้องให้ลงกลางทางแน่ ไปถึงเจอความสกปรกตอนแรกก้ใจหวิวนิดนึง แต่ไม่เป็นไรเลยนั่งได้ชิวๆ
#ปรากฎว่า
กระเป๋าหายไปสองใบค่า ใบแรกเป็นเป้ใส่เสื้อผ้าตัวสุดที่รักทั้งหลาย
กางเกงสองตัวที่ใส่ประจำ
ที่ชาร์ตแบตโทสับ ที่ชาร์ตแบตกล้องถ่ายรูป สมอลทอก2 อัน หมวกสุดเลิฟ 2 ใบ แว่นกันแดด ผ้าพันคอเพิ่งซื้อ และอีกหลายอย่าง เด็ดสุดโทสับอยู่ในนั้นด้วยค้า TT
ใบที่สองเป็นกระเป๋าหิ้วใบใหญ่ ใบนี้นี่ช้ำใจที่สุดในจักรวาน ร้องให้สักสิบรอบก็ไม่หาย
มีของฝากที่จะซื้อมาฝากหลานฝากแม่ฝากย่าอันนี้ไม่เท่าไหร่ จุดพีทยุนี่ เครื่องสำอางที่สะสมซื้ออยู่นานกว่าจะได้สักชิ้นที่มันเข้ากะเรา
แปรงบัดแก้มthe body shop 800
บีบี 500 กว่าบาท
ครีมกันแดด 500 กว่าบาท กันแดดตัว บานาน่าโบ้ทเพิ่งซื้อ
อายไลน์เน่อ อายแชร์โดว
ครีททาหน้าอีกหลายอย่างที่กว่าจะได้มาเป็นพัน อีกหลายอย่างเลยที่ทั้งรักและหวงมากๆ  กว่าจะได้แต่ละชิ้นต้องประหยัดตังกินข้าวเอามากๆ คิดว่ามาถึงจุดที่พอแล้วกับเครื่องสำอาง ไม่ได้มีเยอะ แต่มีที่มันเข้ากับเราแล้ว  เจออะไรที่มันดีที่สุดสำหรับเราตอนนี้แล้ว ที่ซื้อแพงๆบางอย่างก้คิดว่าซื้อดีๆหน่อยจะได้ใช้นานๆเคยบอกตัวเองว่าจะไม่ซื้อเครื่องสำอางอีกจนกว่าจะเรียนจบหาตังได้เอง แล้วนี่อะไร ต้องกลับมาเริ่มใหม่หมด
#แจ้งความกับตำรวจรถไฟตำรวจคาดว่า
เป็นพวกคนงานที่มาจากทางภาคอีสานมาเป็นลูกจ้างเก็บเงาะที่นาสาร จ.สุราด เค้าลงกันที่สถานีรถไฟนาสาร แล้วลงกันเยอะมาก มาเป็นกลุ่มใหญ่ แล้วมีส่วนนึงลงไปรับของข้างล่าง ส่วนนึงส่งของให้จากบนรถไฟ ก่อนถึงสถานีนี้ตอนลุกไปเข้าห้องน้ำยังเหนว่ามีของอยู่ แต่พอเลยสถานีนี้ไปหันไปดูไม่มีแล้ว
ตอนแรกคิดว่าคงหยิบติดไป คงไม่ตั้งใจจะเอา เลยพยายามโทรเข้าเครื่องนั้นที่ยุในกระเป่า ตำรวจก้ช่วยโทรนะ อีกประมานครึ่งชั่วโมงก้ปิดเครื่องไปแล้ว ใจสลายเลยคะ สักพักก้เปิดเครื่องอีก เราทั้งโท ทั้งส่งข้อความไปขอร้อง อยากได้อะไรเอาไปเลยโทสับก้เอาไปเลย ที่คิดว่าจะไม่ใช้ประโยชน์ช่วยเอามาทิ้งไว้ให้เรา หวังเล็กๆว่าจะได้เครื่องสำอางกะชุดโปรดคืน แต่ก้ปิดเครื่องไปแล้วจนถึงตอนนี้ก้ยังโทไม่ติด TT
??ไม่เข้าใจหัวอกของคนที่อยากได้ของคนอื่นเลยไม่ว่าจะสนุกรึด้วยเหตุผลอะไรก็ตามมันทำให้คนคนนึงต้องเดือดร้อนมากๆเลย เป็นมนุษย์ด้วยกันแท้ๆน่าจะเห็นใจกันบ้าง เหตุการครั้งนี้ทำให้การมองโลกในแง่ดีของเราเปลี่ยนไปมากนะ แต่เราก้จะไม่ไปทำร้ายใครเหมือนที่เราโดน
#ถึงแม้มันจะทำใจยากกับของรักของเราที่คนอื่นเอาไป
#แต่เราจะกรวดน้ำอุทิศส่วนบุญในการให้ทานนี้ขอเสียสละความสุขและสิ่งของของเราให้คนที่เอาของของเราไปขอให้เค้ามีความสุขมากๆขออโหสิกรรมให้หมดเลย ขอให้ส่วนบุญนี้ ขออย่าให้คนรอบตัวเรา ทั้งเพื่อน ทั้งคนที่รัก ครอบครัวเรา และคนอีกหลายๆคนต้องเจอกับเหตุการณ์แบบนี้อีกเลยคะ
เมื่อก่อนเราเป็นคนไว้ใจคนง่ายมากโชคดีที่เจอแต่คนดีๆวันนี้เจอแบบนี้ถือเป็นบทเรียนที่มีค่ามากสำหรับชีวิตเลยค่ะ
#ระวังกันไว้นะคะเพื่อนๆในโลกนี้มีทั้งคนดีคนไม่ดีปะปนกันไปถึงเราจะทำแต่สิ่งดีๆไม่เคยไปเบียดเบียนใครแต่นั่นไม่ได้เป็นสิ่งตัดสินว่าเราจะเจอคนแบบเดียวกับเราเสมอไปค่ะ ไม่ประมาทไว้คงเป็นอะไรที่ดีที่สุด

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้จะโทษใคร เป็นเพราะเราเองที่ระวังไม่มากพอ ตอนไปแจ้งเจ้าหน้าที่บนรถไฟ ตำรวจบนรถไฟเค้าก็ดีนะ
แต่เค้าก้ทำอะไรไม่ได้นอกจากรับแจ้งไว้ แล้วโทไปถามที่สถานีนาสารว่ามีกระเป๋าวางไว้บ้างมั้ย เราขอให้เจ้าหน้าที่ดูกล้องเค้าก็บอกว่ามันมีกล้องไม่กี่ตัว ถึงดูก้มองไม่เหน คืออันนี้ขอแนะนำเลยคะ รถไฟไทย ช่วยติดกล้องให้มีประสิทธิภาพ และมากพอที่จะตรวจสอบได้ด้วยเถอะค่ะ คนใช้บริการเยอะทุกวัน เผื่อเกิดเหตุการณ์อะไรที่มันร้ายแรงกว่านี้ การทำงานของตำรวจและผู้เสียหายมันได้ง่ายขึ้น ขอบคุณค่ะ ^__^