เรื่องมันมีอยู่ว่า................
ผมแอบชอบผู้หญิงคนนึง ซึ่งเธอเป็นเพื่อนกับรุ่นน้องของผม
ผมเห็นเธอครั้งแรกใน FB ของรุ่นน้องผม คือแบบแค่เห็นก็ชอบ
อยากทำความรู้จัก ผมว่าหลายๆ คนคงเคยเป็นนะ
ถามว่าเห็นแล้วผมแอดไปหาเธอเลยมั๊ย ยังครับยังก่อนผมห้ามใจตัวเองยังไม่แอดไปครับ
แล้วผมก็เข้าเล่นไลน์ปกติตามประสาคนเหงา และแล้วมันเหมือนพรหมลิขิตหรือว่าดลใจ
รุ่นน้องผมมันไปกดไลค์รูปเธอคนนี้ แล้วมันขึ้นที่ฟีด เป็นรูปของเธอชูสองนิ้วแล้วมีแค๊ปชั่นภาพว่า
"ไหวไม่ไหว ยังไงก็ต้องสู้ เผื่อสิ่งที่เป็นอยู่ จะดีขึ้น..."
ผมยิ่งชอบเลยครับ เพราะแค๊ปชั่นกับภาพ
ของเธอนั้นมันทำให้ผมมีกำลังใจ ผมเลยถือวิสาสะเปิดอ่านคอมเม้นต์ของเธอ แล้วก็เจอชื่อ FB เธอ
ผมจึงทำการแอดไปหาเธอคนนี้ และนั่งลุ้นอย่างมีความหวังครับว่าเธอจะรับหรือไม่
อ่าห๊ะ !!! เธอรับแอดครับ ผมดีใจวันนั้นเหมือนคนบ้านั่งยิ้มอยู่คนเดียว แล้วก็ทำการ inbox ไปหาเธอ
เธอตอบผมมั๊ย? ตอบครับคุยกันยาวเลยนี่แค่วันแรกนะเหมือนผมกับเธอรู้จักกันมานานแสนนาน
หลายคนอาจจะสงสัยแค่เห็นในรูป พอไปเจอตัวจริงจะยังรู้สึกเหมือนเดิมหรือป่าว
ผมตอบตรงนี้ได้เลยนะครับว่า "พอเจอตัวจริง ยิ่งทำให้ผมชอบเธอมากยิ่งขึ้นไปอีกครับ"
เธอเป็นคนน่ารัก อัธยาศัยดี เป็นคนตรงไปตรงมา ไม่ชอบอะไรอ้อมค้อม ขี้อ้อน
เธอมักจะส่งรูป ส่ง locations มาให้ผมอยู่เสมอไม่ว่าเธอจะทำอะไรอยู่ที่ไหน
หรือแม้กระทั่งเธอคุยกับใคร มีใครเข้ามาคุยกับเธอบ้างเธอก็จะเล่าให้ผมฟังครับ
สิ่งที่เธอชอบมีเยอะนะที่เธอเล่าให้ฟังแต่ผมจำไม่ค่อยได้หรอกนะเพราะผมความจำสั้น
ผมจะจำในสิ่งที่เธอไม่ชอบมากกว่าเพราะมันมีน้อยกว่าและผมจะไม่ทำมัน
ผมคุยกับเธอคนนี้มาสักระยะนึงละครับ แต่สถานะเรายังไม่ชัดเจน
บางครั้งเค้าก็เหมือนจะแคร์ผม บางครั้งก็เฉยชา แบบไม่ค่อยสม่ำเสมอ
แต่การที่ผมได้คุยกับเธอมันทำให้ผมรู้สึกดี แม้ว่ามันไม่ได้อยู่สถานะ "แฟน" มันก็ทำให้มีความสุขแล้วผมครับ
หลายคนอ่านมาถึงตรงนี้ก็อาจจะสงสัยว่า......มันน่าเสียใจตรงไหน
มันน่าเสียใจตรงที่เมื่อสามสี่วันก่อนครับมันเกิดเรื่องผิดผลาดขึ้นมา
วันนั้นเธอไลน์มาหาผมแล้วบอกว่า "เดี๋ยวโทรหานะ" ผมก็รอ รอจนหลับไปตื่นนึง
ผมก็เลยไลน์กลับไปบอกว่า "ถ้าวันนี้ยังไม่สะดวกไว้โทรวันอื่นก็ได้นะค่ะ ไม่เป็นไร ^^"
และผมก็นอนฟังเพลงไปเรื่อยจนกระทั่งเรื่องมันอยู่ตรงนี้แหละครับ
ผมเปิดเพลงๆ นึงแล้วชอบมันเป็นเพลงที่ผมไม่ได้ฟังนานแล้ว เพลงของศร (แต่ไม่ศร สินชัยนะครับ)
แล้วผมก็โพสลงในไลน์ครับ ด้วยความที่ผมไม่ได้คิดอะไรแต่เค้าน่าจะคิด
เค้าเลยทักมาหาผมแล้วถามผมว่า "กลัวหนูจะมีแฟนหรือไง ถ้ากลัวก็ไม่ต้องคุย จบเรื่อง เครนะ"
ถามว่าผมตอบมั๊ยผมก็ตอบกลับไปนะครับว่า "หืมมมม ก็ไม่นะ"
เธออ่านครับแล้วเธอก็เงียบไปจนกระทั่งวันนี้ผมยังไม่สามารถติดต่อหาเธอได้
คือผมให้รุ่นน้องผมทักไปหาเธอแล้วให้บอกกับเธอว่า "ผมขอโทษ"
เธอตอบรุ่นน้องผมกลับมาว่า "ไม่มีอะไรหรอก เราเมื่อวานพี่เค้าโพสเพลงไง เหมือนไม่ไว้ใจเรา เราเลยบอกประมาณว่า ถ้ากลัวขนาดนั้น ก้อไม่ต้องคุย"
จนกระทั่งวันนี้ผมก็ยังไม่สามารถติดต่อหรือได้คุยกับเธอคนนั้น
ผมไม่รู้จะหาวิธีไหนที่จะทำให้เธอกลับมาคุยกับผมเหมือนเดิม
ถ้าหากว่าเธอผ่านมาเจอกระทู้นี้ ผมอยากให้เธอได้รับรู้ว่าผมเสียใจที่ไม่ได้คุยกัน
และอยากขอให้เธอมอบโอกาสที่จะได้กลับมาคุยกันเหมือนเดิม ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะอะไร ผมก็ยังอยากคุยกับเธอ........
ปล.ขอโทษด้วยนะครับที่ร่ายมาซะยาว เรื่องจริงๆ มีแค่นิดเดียวเอง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้นี่แหละครับทำอะไรไม่คิด สุดท้ายก็จะมานั่งเสียใจทีหลัง แต่ตอนนี้ผมโอเคแล้วครับ (มั้งนะ)
ทุกอย่างกำลังไปได้สวยนะแต่ว่า....................
ผมแอบชอบผู้หญิงคนนึง ซึ่งเธอเป็นเพื่อนกับรุ่นน้องของผม
ผมเห็นเธอครั้งแรกใน FB ของรุ่นน้องผม คือแบบแค่เห็นก็ชอบ
อยากทำความรู้จัก ผมว่าหลายๆ คนคงเคยเป็นนะ
ถามว่าเห็นแล้วผมแอดไปหาเธอเลยมั๊ย ยังครับยังก่อนผมห้ามใจตัวเองยังไม่แอดไปครับ
แล้วผมก็เข้าเล่นไลน์ปกติตามประสาคนเหงา และแล้วมันเหมือนพรหมลิขิตหรือว่าดลใจ
รุ่นน้องผมมันไปกดไลค์รูปเธอคนนี้ แล้วมันขึ้นที่ฟีด เป็นรูปของเธอชูสองนิ้วแล้วมีแค๊ปชั่นภาพว่า
"ไหวไม่ไหว ยังไงก็ต้องสู้ เผื่อสิ่งที่เป็นอยู่ จะดีขึ้น..."
ของเธอนั้นมันทำให้ผมมีกำลังใจ ผมเลยถือวิสาสะเปิดอ่านคอมเม้นต์ของเธอ แล้วก็เจอชื่อ FB เธอ
ผมจึงทำการแอดไปหาเธอคนนี้ และนั่งลุ้นอย่างมีความหวังครับว่าเธอจะรับหรือไม่
อ่าห๊ะ !!! เธอรับแอดครับ ผมดีใจวันนั้นเหมือนคนบ้านั่งยิ้มอยู่คนเดียว แล้วก็ทำการ inbox ไปหาเธอ
เธอตอบผมมั๊ย? ตอบครับคุยกันยาวเลยนี่แค่วันแรกนะเหมือนผมกับเธอรู้จักกันมานานแสนนาน
หลายคนอาจจะสงสัยแค่เห็นในรูป พอไปเจอตัวจริงจะยังรู้สึกเหมือนเดิมหรือป่าว
ผมตอบตรงนี้ได้เลยนะครับว่า "พอเจอตัวจริง ยิ่งทำให้ผมชอบเธอมากยิ่งขึ้นไปอีกครับ"
เธอเป็นคนน่ารัก อัธยาศัยดี เป็นคนตรงไปตรงมา ไม่ชอบอะไรอ้อมค้อม ขี้อ้อน
เธอมักจะส่งรูป ส่ง locations มาให้ผมอยู่เสมอไม่ว่าเธอจะทำอะไรอยู่ที่ไหน
หรือแม้กระทั่งเธอคุยกับใคร มีใครเข้ามาคุยกับเธอบ้างเธอก็จะเล่าให้ผมฟังครับ
สิ่งที่เธอชอบมีเยอะนะที่เธอเล่าให้ฟังแต่ผมจำไม่ค่อยได้หรอกนะเพราะผมความจำสั้น
ผมจะจำในสิ่งที่เธอไม่ชอบมากกว่าเพราะมันมีน้อยกว่าและผมจะไม่ทำมัน
ผมคุยกับเธอคนนี้มาสักระยะนึงละครับ แต่สถานะเรายังไม่ชัดเจน
บางครั้งเค้าก็เหมือนจะแคร์ผม บางครั้งก็เฉยชา แบบไม่ค่อยสม่ำเสมอ
แต่การที่ผมได้คุยกับเธอมันทำให้ผมรู้สึกดี แม้ว่ามันไม่ได้อยู่สถานะ "แฟน" มันก็ทำให้มีความสุขแล้วผมครับ
หลายคนอ่านมาถึงตรงนี้ก็อาจจะสงสัยว่า......มันน่าเสียใจตรงไหน
มันน่าเสียใจตรงที่เมื่อสามสี่วันก่อนครับมันเกิดเรื่องผิดผลาดขึ้นมา
วันนั้นเธอไลน์มาหาผมแล้วบอกว่า "เดี๋ยวโทรหานะ" ผมก็รอ รอจนหลับไปตื่นนึง
ผมก็เลยไลน์กลับไปบอกว่า "ถ้าวันนี้ยังไม่สะดวกไว้โทรวันอื่นก็ได้นะค่ะ ไม่เป็นไร ^^"
และผมก็นอนฟังเพลงไปเรื่อยจนกระทั่งเรื่องมันอยู่ตรงนี้แหละครับ
ผมเปิดเพลงๆ นึงแล้วชอบมันเป็นเพลงที่ผมไม่ได้ฟังนานแล้ว เพลงของศร (แต่ไม่ศร สินชัยนะครับ)
แล้วผมก็โพสลงในไลน์ครับ ด้วยความที่ผมไม่ได้คิดอะไรแต่เค้าน่าจะคิด
เค้าเลยทักมาหาผมแล้วถามผมว่า "กลัวหนูจะมีแฟนหรือไง ถ้ากลัวก็ไม่ต้องคุย จบเรื่อง เครนะ"
ถามว่าผมตอบมั๊ยผมก็ตอบกลับไปนะครับว่า "หืมมมม ก็ไม่นะ"
เธออ่านครับแล้วเธอก็เงียบไปจนกระทั่งวันนี้ผมยังไม่สามารถติดต่อหาเธอได้
คือผมให้รุ่นน้องผมทักไปหาเธอแล้วให้บอกกับเธอว่า "ผมขอโทษ"
เธอตอบรุ่นน้องผมกลับมาว่า "ไม่มีอะไรหรอก เราเมื่อวานพี่เค้าโพสเพลงไง เหมือนไม่ไว้ใจเรา เราเลยบอกประมาณว่า ถ้ากลัวขนาดนั้น ก้อไม่ต้องคุย"
จนกระทั่งวันนี้ผมก็ยังไม่สามารถติดต่อหรือได้คุยกับเธอคนนั้น
ผมไม่รู้จะหาวิธีไหนที่จะทำให้เธอกลับมาคุยกับผมเหมือนเดิม
ถ้าหากว่าเธอผ่านมาเจอกระทู้นี้ ผมอยากให้เธอได้รับรู้ว่าผมเสียใจที่ไม่ได้คุยกัน
และอยากขอให้เธอมอบโอกาสที่จะได้กลับมาคุยกันเหมือนเดิม ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะอะไร ผมก็ยังอยากคุยกับเธอ........
ปล.ขอโทษด้วยนะครับที่ร่ายมาซะยาว เรื่องจริงๆ มีแค่นิดเดียวเอง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้