เป็นธรรมดาที่มหาลัยแล้วจะมีเรื่องความรักบ้างเนอะ คือเรา อยากระบายเรื่องราวบ้างเราอึดอัดแบบนี้มานานมากเลย อย่างเพิ่งรำคาญกันน่ะ

คือเรื่องมีอยู่ว่า...ตอนนั้นเราอยู่ปี1(ตอนนี้ขึ้นปี3ล่ะ) มหาลัยเอกชลแถวชลบุรี เราจำได้ว่าเป็นวันรับน้องรวมคณะวันสุดท้าย(จะรับทุกวันพฤหัสบดี) วันนั้น

เป็นวันที่เราเจอผู้ชายคนนึงเดินผ่านน่าเราไป เราจำได้น่ะว่าวันนั้น เขาใส่เสื้อกล้ามสีเขียวขี้ม้าเป็นแบบตาข่ายผูกผ้าสีเหลืองที่ข้อมือขวา เขาเรียนนิเทศฯ

หลังจากวันนั้นเราก็มองเขาตลอดเวลา ตามหาเฟส หาไลน์ จนสุดท้ายเราก็ได้มา ตอนแรกเขาไม่รับ@เราหรอกจนเราต้องทักแชทไปบอกเขาว่ารับ@ได้

ไหม? และเขาก็รับละ เราก็คุยกะเขาปกติจนเราถามเขาว่ามีแฟนหรือยัง เขาก็ตอบว่ายังไม่มีหรอกแต่ตอนนี้เขาคุยกับผู้หญิงคนนึงอยู่ ตอนนั้น

เราก็เข้าใจและอยู่ในฐานะคนรู้จักเฉยๆ หลังจากวันนั้นเราก็ไม่กล้าทักเขาอีกเลย จนมากลางๆเทอมปี1นี่แหละ เขาตกลงคบกะผู้หญิงที่บอกว่าคุยๆกันอยู่

บอกตรงว่าเห็นครั้งแรกนี้สะอึกแปลกๆ แต่ก็ทำใจยอมรับน่ะเพราะแฟนเขาก็น่ารักดีตัวเล็กๆนิสัยก็คงโอเค เราก็ทำได้แค่ส่องแค่มองเขาไปวันๆ
.
.
.
ผ่านมา จนปิดเทอมใหญ่ จะขึ้นปี2 อยู่ดีๆเขาสองคนก็เลิกกัน พอเปิดเทอมมาเราคิดว่าจะลองคุยกะเขาใหม่เพราะเขาก็โสดแล้วอะน่ะ แต่!!พอเราทักไปวัน

แรก เรารู้สึกได้เลยว่าเขาไม่เหมือนเดิมเหมือนตอนคุยครั้งแรก เขาดูเข้าถึงยาก หยิ่งไม่เอาใคร งงอยู่ว่าทำไมเขาถึงกลายเป็นแบบนี้ ทั้งๆที่วันแรกเขาไม่คน

ที่ถามคำตอบคำแบบนี้  

แต่ไม่ว่ายังไงเราก็ยังชวนเขาคุยน่ะก็เราชอบเขามาตั้งแต่วันแรกแล้วนี่หนาทำไงได้  ส่วนใหญ่เราเป็นคนเริ่มต้นสนทนาตลอดไม่หรอกที่เขาจะเป็นฝ่ายทัก

เราก่อน เรารู้น่ะว่าที่เขาแสดงออกแบบนั้นแปลว่าเขาไม่อยากคุย เราก็ฝืนทำแบบนั้นต่อไปเพราะคิดว่าตื้อเท่านั้นที่ครองโลก!!! เราคุยแบบเนี้ยเรื่อยๆไม่มี

อะไรคืบหน้าเลยบางทีอ่านไม่ตอบ บางทีเห็นว่าทักแต่ไม่เปิดอ่าน คือเราไม่กล้าบอกไม่กล้าเจอจังๆเจอก็หลบเขามุมไม่ก็หันหลังหนีไปเลยอะ

และวันนึง เขาก็โพสในไลน์เป็นชื่อของผู้หญิงคนนึงเป็นดาวนิเทศปี1 นางสวยค่ะ เขาชอบผู้หญิงคนนี้แหละ เออน่ะเราถูกมองข้ามอีกครั้งล่ะ โอเคเขาชอบ

คนนี้ไม่เป็นไรตอนนั้นเราก็ยอมแพ้ไปอีกเลิกทักเขาไปประมาณเดือนนึง แต่สรุปเขาก็ไม่ได้เป็นแฟนกัน เราก็เลยทักเขาไปอีก ก็ยังเข้าล็อบ

เดิม

พอมาปี2เทอม2 กลุ่มเขาก็มีผู้หญิงคนนึงเขามาในกลุ่มตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะคิดว่าเออเพื่อนใหม่พวกเขาแหละ  มาหลายๆวันเข้า เอ๊ะ!! ทำไมแลดู

สองคนนี้เขาสนิทกันหวา เพื่อนเราบางที่เห็นเขาเดินด้วยกันเพื่อนเราก็บอกเห้ยเขามากะผู้หญิงว่ะ เรานี่ก็แก้ตัวเต็มที่เลยว่า เขาเป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกัน!!!

แต่ในใจนี่ห่อเหี่ยวแล้วล่ะ ความรู้สึกของคนที่กำลังหลอกตัวเองมันโคตรจะอธิบายไม่ถูกอะ เราก็เลยให้เพื่อนที่อยู่คนละมอเฟสไปถามว่าเขาสองคนเป็น

อะไรกัน เขาก็ตอบว่าเพื่อนกัน คือตอนนั้นก็โล่งใจระดับนึงล่ะ แต่นานๆไปทำไม่ชักมีรูปคู่กันบ่อยๆ ใช่รองเท้าคู่กัน ไปเที่ยวกันสองคน คือเราเริ่มรู้ล่ะว่า

ไม่ใช่เพื่อนแน่ๆ คือตอนนี้ยังทำใจไม่ได้อะ รู้แบบนี้มันยิ่งเจ็บอะ เราถูกมองข้ามเป็นครั้งที่3 เฝ้าทนดูเขากับผู้หญิงคนอื่นอีกแล้วอ่ะ บอกเลยค่ะเหนื่อย

เหนื่อยมาก

มีอยู่สองครั้งที่เห็นจะจะตาเลยว่าเขาอยู่ด้วยกัน

ครั้งแรกเดินสวนเขากะผู้หญิงคนนั้นหน้าห้องทะเบียน คือสตั้นเลยอะ คือนิ่งสมงสมองไปแล้วอ่ะไม่ทำงานอะไรเลยมันโคตรอยากจะล้มลงไปตรงนั้นเลยน่ะ

ครั้งที่สอง เรากำลังขับรถออกจากมอ เห็นเขาสองคนนั้งข้างๆกันตรงฟุตบาท เงิบเลยค่ะอาการเดิมเลย ละก็ถ้าเจอแบบนี้คือจะนิ่งไปเลยอะเอ๋อเลย อารมณ์

แบบไม่ไหวแล้วอะ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ทั้งๆที่ไม่อยากเป็นเลยอะ

ตอนนี้เราก็ปิดเทอมยุละ เปิดเดือนสิงหาฯก็ปี3ล่ะ อยากทักเขาน่ะแต่กลัวอะกลัวทุกอย่างเลย ผู้ชายคนนี้ทำเราเสียความมั้นใจทุกอย่างเลยอะ แต่ความรู้สึก

ที่มีให้เขามันไม่เคยเปลี่ยนเลยน่ะตั้งแต่วันแรกจนถึงตอนนี้อ่ะ ทำยังไงจะลืมได้สะทีก็ไม่รู้

ขอบคุณที่อ่านเรื่องเพ้อเจ้อไร้สาระน่ะค่ะ