คือเราเป็นมาเป็นปีแล้วค่ะ เราเป็นคนอวบ มีหน้าท้อง เราอยากหุ่นดี แบบเอวบางๆมีกล้ามนิดๆ เราก็ออกกำลังนะคะ แต่พอเรากินเราจะกินแบบหยุดตัวเองไม่ได้น่ะค่ะ คือถ้าเริ่มกินปุ๊ปก็จะกินอาหารที่มีอยู่ทั้งหมดเลย เราว่าน่าเป็นโรคบลิงที่กินผิดปกติน่ะค่ะ กินแบบควบคุมตัวเองไม่ได้ ถึงจะอิ่มแล้ว ท้องบอกไม่ไหวแล้ว แต่มือกับปากก็ยังไม่ยอมหยุด มันจะกินๆๆๆๆจนหมด โดยเฉพาะของหวานๆอ้วนๆอ่ะค่ะ ตอนกินในใจมันก็จะส่งเสียงอยู่ข้างในว่าพอแล้ว หยุดเถอะ ช่วยด้วย แต่มันก็ห้ามตัวเองไม่ได้เลยค่ะ คือเรารู้สึกว่าเรามีเรื่องกังวลในใจลึกๆตลอดเวลา การกินสำหรับเราคือการคลายเครียด พอเริ่มกินเหมือนมันคงไปตอบสนองจิตใต้สำนึกน่ะค่ะ เลยหยุดไม่ได้ พอกินแบบนี้ไปสักพักมันจะเริ่มกังวลเรื่องหน้าท้อง ก็ล้วงคอเลยค่ะ เราล้วงคอก็เป็นปีแล้วมั้งคะ แต่ไม่ได้ทำทุกวันนะคะ ถ้าอยู่บ้านจะบ่อยมาก แต่ถ้าพักที่อื่นจะไม่ค่อยทำ มันไม่สะดวกอ่ะค่ะ จุดนี้น่าจะเป็นบลูลิเมียแล้วอ่ะค่ะ หน้าท้องเราใหญ่มาก และเราจะรู้สึกกังวลกับมันตลอดเวลาแล้วมันอึดอัดด้วยอ่ะค่ะ เหมือนสมองมันรับรู้ถึงหน้าท้องตลอด แล้วก็เกิดอาการเครียดเล็กๆขึ้นมา ก็รู้สึกอยากกินอะไรหวานจริงๆเวลาเครียดเรื่องอื่นก็เป็นนะคะ  กินๆก็ฟินไปเครียดไป กินแบบหยุดไม่ได้ แล้วถ้าไม่มีใครอยู่ก็จะล้วงคอ เป็นวงจรอุบาทว์แบบนี้ไปเรื่อยๆอ่ะค่ะ เราจะทำยังไงดีอ่ะคะ เราไม่สะดวกจะไปพบจิตแพทย์ ขอกำลังใจ หรือวิธีคิด หรือคำแนะนำหน่อยค่ะ เราคิดมาตลอดว่าเราไม่ได้ป่วย เราก็แค่เป็นผู้หญิงที่กลัวเรื่องหุ่น จะทำครั้งนี้ครั้งสุดท้ายละ เราหยุดมันได้ ตอนนี้เรายอมรับกับตัวเองแล้วค่ะว่าป่วย เราอยากเอาชนะด้วยความเข้มแข็งของเราเอง เราไม่อยากพึ่งจิตแพทย์น่ะค่ะ ยังไงขอกำลังใจหรือคำแนะนำถึงวิธีคิดดีๆด้วยนะคะ ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ