ซอ
            ผจงกรีดหวีดหวิวเพลงพลิ้วแผ่ว
วังเวงแว่วเสียงซอพ้อผสาน
กระชั้นชิดกรีดสำเนียงเสียงกังวาน
คนได้ฟังเศร้าสะท้านสะเทือนใจ
            ทอดทำนองหวนไห้บนสายเอก
ทุ้มวิเวกหวามกมลจนหวั่นไหว
ลาวดวงเดือนเลื่อนลาบนฟ้าไกล
หนาวหัวใจหนักหนาเหน็บอารมณ์
           โอ้ละหนอดวงเดือนเอย.......
แต่ก่อนเคยได้ชิดสนิทสนม
ยามดึกดื่นคืนเหงาเศร้าระทม
รักก็ขมเพลงก็ขื่นฝืนใจเตือน
          ดาราเลือนเดือนลาบนฟ้าเปลี่ยว
ต้องดายเดียวเปลี่ยวใจเพราะไร้เพื่อน
ฝากความรักความหลังอันลางเลือน
ประดับไว้กับเดือนเสี้ยวเลื่ิอนลา
           สิ้นเสียงเพลงประเลงแว่วลงแล้วหนอ
สิ้นสายซอขาดลงที่ตรงหน้า
ดาวก็เคลื่อนเดือนก็ลับไม่กลับมา
หยาดน้ำตา....ใครหนอ  เปื้อนซอเรา
เมษายน 2547


(เครดิต:ขอบคุณ ภาพซอ โดย คุณ VCAMD Web Pantip ปี 2547)