เค้าเป็นแฟนคนแรกของเราค่ะ คบกันได้เกือบ2ปี
เค้าเป็นคนบอกเลิกเราก่อนค่ะ สาเหตุก็เพราะความรักมันถึงจุดอิ่มตัวแล้วก็ปัจจัยอะไรอีกหลายๆอย่าง
ไม่ใช่เพราะมีมือที่สามค่ะ แต่เพราะเค้าทนความงี่เง่าของเราไม่ไหว เราไม่ดีเอง
หลังจากที่เลิกรากันไป1เดือนแรก เราก็ยังขอร้องให้เค้ากลับมาอยู่ตลอดค่ะ จนกระทั่งวันนึงเราโทรไปหาเค้าก็ยังคงตื้อจะให้เค้ากลับมา เค้าก็พูดกับว่า มันไม่มีทางที่จะเป็นเหมือนเดิมแล้ว แม่เราโทรไปต่อว่าเค้า บอกอย่ามายุ่งกับเราอีก ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่ต้องมาเจอหน้ากันอีกเลย แล้วก็มีขู่จะไปทําร้ายเค้าด้วยถ้าไม่ยอมทําตาม
เค้าบอกว่าเหมือนกับคนที่บ้านเราไม่ยอมรับเค้าแล้ว จากที่ตอนแรกเค้าก็ลังเลอยู่ว่าจะลองกลับมาดีมั้ย เค้าก็ตัดสินใจได้เด็ดขาดเลยว่ายอมตัดใจดีกว่า
พอเรารู้ยังงั้นก็เลยยอมหยุดทุกอย่าง ไม่คิดจะพยายามอะไรอีก มันก็เลยเหมือนกับว่าเราจากกันไปไม่ค่อยดีเท่าไร
ผ่านมา3เดือนเกือบจะเข้าเดือนที่4แล้ว เราก็ยังแอบร้องไห้คิดถึงเค้าอยู่เลยค่ะ
เข้าไปส่องเฟสเค้า ดูสเตตัสไลน์เค้า ยังทําแบบนี้อยู่ทุกวัน เหมือนคนบ้าเลย
ก็พยายามห้ามใจตัวเองแล้วแต่มันก็อดไม่ได้จริงๆอะค่ะ จะต้องคอยรับรู้ข่าวสารความเป็นไปของเค้าอยู่ตลอด
ยังจมอยู่กับความรู้สึกเดิมๆ โทษตัวเอง บางทีก็ร้องไห้จนเหนื่อย อยากจะนอนก็นอนไม่หลับ พอหลับก็สะดุ้งตื่นเพราะฝันถึงเค้า
เราควรจะทํายังดี? เพื่อนๆผ่านช่วงเวลาแบบนี้ไปได้ยังไงอะค่ะ?