เป็นการพูดโต้ตอบ
ระหว่างคนจะซื้อมะพร้าวน้ำหอมกับคนขาย
คนขาย "บอก30บาท"
คนซื้อ ต่อเหลือ15บาท แถมยังว่าแพง
...
คนขายบอกขายให้ไม่ได้หรอก
เพราะต้องปลูก และมายืนตากแดดขายตั้งแต่เช้า
ต้นทุนมาก็มากกว่า15บาทแล้ว
...ในมือคนต่อราคามะพร้าวถือกาแฟคาร์ปูชิโน่
คนขายถามว่ากาแฟที่ดื่มแก้วเท่าไร
เขาตอบว่า...50บาท
คนขายถามว่า
แล้วคุณต่อราคาเขาไหม
คนซื้อตอบว่า...จะบ้าหรือ
นี่มันกาแฟมียี่ห้อ. เขาไม่ต่อกันหรอก
...
คนขายพูดว่า...
กับคนรวย คุณไม่ต่อแม้สักบาทเดียว
แต่พอกับคนจน คุณกลับต่อราคาถึง15บาท
คนซื้ออึ้งไป
...
ข้อคิด. ถามว่า...
เพราะอะไรเราจึงต่อราคากับพ่อค้าจนๆที่ต้องยืนขายของกลางแดดร้อน...
แต่กลับไม่เคยต่อราคากับผู้ค้าที่ร่ำรวยตามห้างฯหรือภัตตาคาร
ทำไม?
จึงมาประหยัดเงินเอากับคนจนที่ต้องทำงานหนัก
ยิ่งต่อได้....เอาเปรียบได้
ถ้าเราเป็นหนึ่งในคนที่ร่วมเอาเปรียบคนจนอยู่...
เราใช้จ่ายเงินเป็นพันๆตามห้างฯและร้านอาหารหรูๆ
แต่กลับต่อราคากันบาทต่อบาทกับคนจน
ผู้ซึ่งต้องทำงานหนักเลี้ยงตัวเองและครอบครัวของเขา...

ปล.แท็กผิดขออภัยนะคะ