เลิกกับแฟนมาได้ 5 วัน

คบกับแฟนมา จะเข้าปีที่ 4 คบกันตั้งเเต่เรียนปี 2 เริ่มต้นมาตั้งเเต่เรียน จนทำงาน

สาเหตุที่เลิกเพราะเราเอง เราทำให้เขารู้สึกอึดอัด  ไม่หลงเหลือความรัก
เเล้วสิ่งดีดี ลืมมันไปได้เลย  ไม่เหลือเยื่อใยให้กัน อีกแล้ว เขานะค่ะ ไม่ใช่เรา


วันเเรก.อาการหนักค่ะ

เด่วก็ทักไลน์ไป เด่วก็อยากบล็อคไลน์เขา
ลบเฟสเขาทิ้งเพราะจะตัดใจ. สักพักก็ขอเป็นเพื่อน
โทรหาเขา. ทุก 1 ชั่วโมง
ส่งข้อความไปง้อ หลายข้อความ
กินไม่ได้. นอนไม่หลับ. น้ำไม่อาบ ร้องไห้ตลอด
อาการหนักจนต้องกินยาคลายเครียด เเละยานอนหลับไป

วันที่ 2 ยิ่งหนักกว่าวันเเรก

ทำทุกอย่างเหมือนวันเเรก พยายาม หารูปเก่าๆเมื่อตอนรักกัน
ส่งให้เขา. ข้อความหวานๆที่เขาเคยส่งให้  ให้เขาเห็นเเล้วใจอ่อน



แต่เปล่าเลย กลับต้องให้ตัวเองเจ็บกว่าเดิม  เเย่มาก



จนไม่ได้หลับไม่ได้นอน. ถามเขาก็ตอบได้เเค่
อือๆ เคๆ อืมๆ  โอ้ยจะบ้าตาย
โทรหาเพื่อนทุกคน. โทรไปบ่นไปร้องไห้.
เพราะเรากลับมาอยุ่ต่างจังหวัด ไม่มีเพื่อนเเถวบ้านเลย
เพื่อนบางคนก็ปลอบใจ บางคนก็ให้อดทน
บางคนก็ให้กลับไปเป็นเพื่อนกัน. บางคนก็บอกเลิกดีเเล้ว
สุดท้ายวันที่สองก็จบด้วยกินยาคลายเครียดเเล้วนอนหลับ


วันที่ 3 อาการหนักจนจิตหลุดค่ะ

วันนี้ไปโรงพยาบาลราชวิถี คนเดียว เดินทางจากอยุธยา
นั่งรถตู้คนเดียว. ไปหาหมอคนเดียว. กินข้าวคนเดียว ร้านเดิมที่เคยไป.
นั่งกินสเต๊ก อิท แอม อาร์ เสาวรีย์.  ที่เคยกินกับเเฟน
พอได้อาหาร. น้ำตาก็ไหล.  คนข้างๆมอง
พร้อมยื่นกระดาษทิชชู่ให้. ขอบคุณมากนะค่ะ
สั่งมาไม่ได้กินเลยค่ะ. มองเเล้วกินไม่ลง  
เอากลับบ้าน ระหว่างเดินไปขึ้นรถตู้กลับบ้าน
เดินไปทางไหนก็มีเเต่คนหน้าเหมือนเเฟนเก่า
พอเดินสักพักเหมือนคิดอะไรได้
ก็หลุดพูดชื่อแฟน. ว่า.แล้วพูดว่า. เทอเย็นนี้ไปวิ่งกันไหม

เท่านั้นเเหละค่ะ. สมองเบลอ หยุดนิ่งสักพัก เเล้วคิดว่านี่คืออะไร
เราเป็นบ้าอะไร. เพ้ออะไร.  ตั้งสติเเล้วเดินไปข้างหน้า

นั่งรถตู้กลับบ้าน คนเดียว ใส่หูฟัง โอ้ยเข้าโหมดราม่า

เพลงเเรก  รักไม่ช่วยอะไรเลย  นัท มีเรียฃ

กฏของแฟนเก่า   ลิเดีย
ก่อนจะเป็นเเฟนเก่า  เมย์
ขอบใจนะ   เเพรว
รักภาษาอะไร   ไอเบบี้
ครึ่งหนึ่งของชีวิต แอม
เริ่มจากร้อย    พิ้งค์
หน้าที่คนถูกทิ้ง  มด ทรีจี
ความเดิมตอนที่เเล้ว  ซาซ่า
นั่งรถตู้ คนเดียวอินมากค่ะ ฟังเพลงไป ร้องไห้ไป

พอถึงบ้าน รู้ไหมเราเห็นพ่อ รถน้ำต้นไม่ แม่กำลังจะไปตลาด น้องเล่นกับหมา 3ตัว
เท่านั้นเเหละค่ะ น้ำตาไหลไม่หยุด  วิ่งไปกอดพ่อกับเเม่ร้องไห้เสียงดัง แต่พ่อกับเเม่ก็ไม่พูดอะไร
เรารู้ว่าท่านเข้าใจเราได้เเต่ตบไหล่เบาๆ

คนนั้นฉันฟังธรรมมะ และหลับไป

ธรรมะช่วยได้จริงๆhttps://www.youtube.com/watch?v=Tas59xBKhK8


วันที่ 4  วันนี้อยู่ในโหมด ดราม่า ทั้งวัน

เปิดเพลงดัง  เพลงเศร้าๆ  พอนึกได้ก็โทรหาเพื่อนคนนึงซึ่งเราคิดว่าคุยกับเพื่อนคนนี้เเล้วจะสบายใจ

คุยกันทุกอย่าง  ทำไมเราต้องโดนทิ้ง ทำไมเราต้องเจ็บ ทำไมเราไม่ดีพอ ทำไมเขาไม่ง้อเรา ทำไม ทำไม มากมาก

เพื่อนก็พูดว่า  * รู้ไหม  กูรู้มาตั้งนานเเล้วว่ามันไม่รัก *
เท่านั้นเเหละค่ะ  ฉันเข้าใจ  
คนรักกันต้องให้เกียติกัน  ต้องพูดจากันดี  ต้องดูเเล เอาใส่ใจ  
ต้องไม่ทำให้อีกฝ่ายร้องไห้  ต้องไม่ทำร้ายร่างกาย  ต้องไม่มีกิ๊ก

ฉันเครียดมาก เพื่อนก็พูดอีกว่า  
**กูก็เคยเป็นเหมือน รู้ไหมกูตื่นมา อาบน้ำ สระผมแล้วกูก็คิดว่าความรู้สึกแบบนี้เเมร่งโคตรดีเลย**
ฉันเงียบคิดไป ไม่ได้อาบน้ำมา 2 วัน ถ้าเขามาเห็นสภาพแบบนี้ก็ทิ้งอยุ่ดี  
ผู้หญิงอะไร สกปรก ซกมก ไม่สะอาด หน้าตามีแต่คราบน้ำตา ขี้มูก สารพัด
** อยากถ่ายรูปให้ดูเเต่กลัวเพื่อนๆจะกินข้าวไม่ลง**

หลังจากวางไป ฉันไปอาบน้ำ แล้วก็จริงๆความรุ้สึก โอ้ว มาย ........ดีจริง ฟังธรรมะไปด้วย
ตอนเย็น ฉันก็รถน้ำต้นไม้ก็เปิดธรรมะ
เข้าครัว ก็เปิดธรรมะ
อาบน้ำก็เปิดธรรมะ
คือ  ดีจริงค่ะ  

วันนี้เขาโทรมา  บอกว่าเป็นห่วงงงงง (พ่อคุณ ทูลหัวเป็นห่วงเเล้วเลิกทำไม )


วันที่ 5   วันนี้รู้สึกอยากทำอะไร

เปิดธรรมะฟัง
ตื่นมารถน้ำต้นไม้  อาบน้ำหมา  แปรงขนหมา
ทำอาหาร กวาดบ้านถูบ้าน ขัดห้องน้ำ ซักผ้า ตากผ้า

และก็คิดอะไร ดีดีได้ว่า  * ชีวิตมันมีอะไรให้ทำอีกเยอะนิหว่า *
เราก็เลยมานั่ง ตั้งกระทู้  

*อยากจะบอก ว่า ความสุขที่เทอเลิกกับเราไป  ไปนั่งกินเหล้า  ไปเฮฮากับเพื่อน ไปเที่ยวทะเล ไปเที่ยวผู้หญิงอื่น ตอนนี้เทอมีความสุขดี**
ฉันก็ดีใจด้วย นะ  ใช้ชีวิตที่เหลือให้มันมีค่านะ