เคยไหม? กับการกลั้นหัวเราะ ในสถานการณ์ที่ตรึงเครียด
ตัวผมเองนั้น เป็นคนเห็นอะไรก็จะขำ จะหัวเราะไปซะหมด
เห็นคนล้ม คนลื่น ก็หัวเราะ
หมาร่วมเพศกันริมถนน ก็ขำ และยังแอบมีความสุขไปพร้อมกับมัน
วันนี้ขับรถ และอยู่ๆก็นึกถึงเรื่องในอดีต และก็ขำก๊ากๆในรถคนเดียว
จำได้ว่า สมัยนั้น ผมยังทำงานที่เก่าเมื่อหลายๆปีก่อน
วันนั้นเป็นวันที่เจ้าของบริษัท ได้เชิญคนทั้งแผนกผมไปทานอาหารอิตาเลี่ยน ซึ่งไปคุยแผนงานและธุรกิจบริษัท
ตัวผมเอง เมื่อมีคนเลี้ยง แน่นอนครับ สั่งของที่แพงๆมากิน หึหึหึ โอกาสแบบนี้หายากครับ
แล้วมีหัวหน้าของผม เค้าสั่ง พาสต้าน้ำหมึกดำ มาทาน
เมื่อทานอาหารไป เจ้าของบริษัทก็เริ่มคุยธุรกิจ ผมเป็นแค่ Chief Enginner ก็มีหน้าที่นั่งฟังเค้าคุยกัน
คราวนี้ หัวหน้าผมก็กินไปคุยไป ตัวผมเองนั้น นั่งอยู่ตรงข้ามหัวหน้าคนนี้พอดี
ผมเองแทบจะกลั้นหัวเราะไว้ไม่ไหว คือ
" ปากของหัวหน้านั้น เลอะไปด้วยน้ำหมึก ที่ดำปี๋ ปี๋ ปี๋ " มันเลอะชนิดที่ว่า มันเคลือบชั้นผิวฟัน ลิ้นก็ดำ เหงือกดำ เพดานปากก็ดำ ริมฝีปากก็ดำ มันเฉอะแฉะ เหนอะหนะไปหมด
วินาทีเรียกที่เห็น อาหารอิตาเลี่ยนอันแสนแพง แทบพุ่ง!! ต้องอั้นขำ
ผมต้องมองไปทางอื่น มองไปที่ไกลสายตา แล้วรีบๆกิน คิดถึงเรื่องเครียดๆ พ่อเพื่อนป่วย แม่เพื่อนป่วย ลุงเพื่อนป่วย ป้าเพื่อนป่วย ให้มันเครียดๆจะได้ขำหด
แต่มันไม่ได้ช่วยไรเลยวุ้ย!!!!!!
กลับจะยิ่งขำหนักขึ้น
แล้วหัวหน้าผมก็ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ก็ยังคุยธุรกิจไปเรื่อยๆ
คนอื่นๆก็เริ่มสังเกตุ ว่าผมมีอาการผิดปกติ
หัวหน้าของหัวหน้าผมอีกที ก็ งงๆ ว่าผมเป็นอะไร?? (เห็นไหมว่า เมื่อก่อนผมเป็น เบ๊!!! ของแผนกขนาดไหน )
สักพัก เหมือนหัวหน้าผมจะเริ่มรู้ ถึงสิ่งปกติในปากของเค้า เท่านั้นแหละ
เหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัดหัวหน้าของผม
น้ำหมึกที่เหนียวเหนอะหนะอยู่ในปาก ก็ทะลัก ย้อยตามมุมปาก ( ให้นึกถึง หนังจีนกำลังภายใน ธาตุไฟแตก )
และน้ำหมึกก็หยดใส่เสื้อ เลอะเทอะไปหมด
กลายเป็นว่า " ทั้งโต๊ะอาหารวันนั้น ขำกัน หัวเราะกันมากๆ "
แต่ยกเว้นผมครับ
เพราะผม....
" กลั้นหัวเราะจน ขรี้แตก ครับ "
เข้าห้องน้ำไป หัวเราะไปด้วย ขรี้ไปด้วย
โอย!!! สุดจะบรรยาย ครับ
สรุปว่า ไม่รู้เพราะ กลั้นหัวเราะมากๆ หรือว่า กินอาหารแพงๆแล้วกระเพาะมันปรับจริต ไม่ได้ก็ไม่รู้
เพื่อนๆคนไหน เคยมีอาการกลั้นหัวเราะไหมครับ
ทรมานไหมครับ
จริงๆ ยังมีอีกหลายๆครั้งที่กลั้นขำแบบสุดสุดครับ
แต่พอดีนึกถึงเรื่องนี้พอดี
สำหรับผม สุดสุด ครับ
ผมวาดแผนผังให้ดูครับ
และนี่ สภาพตอนผมเห็นหัวหน้าของผม มันสุดสุดแล้วครับ
เคยไหม? กับการกลั้นหัวเราะ ในสถานการณ์ที่ตรึงเครียด
ตัวผมเองนั้น เป็นคนเห็นอะไรก็จะขำ จะหัวเราะไปซะหมด
เห็นคนล้ม คนลื่น ก็หัวเราะ
หมาร่วมเพศกันริมถนน ก็ขำ และยังแอบมีความสุขไปพร้อมกับมัน
วันนี้ขับรถ และอยู่ๆก็นึกถึงเรื่องในอดีต และก็ขำก๊ากๆในรถคนเดียว
จำได้ว่า สมัยนั้น ผมยังทำงานที่เก่าเมื่อหลายๆปีก่อน
วันนั้นเป็นวันที่เจ้าของบริษัท ได้เชิญคนทั้งแผนกผมไปทานอาหารอิตาเลี่ยน ซึ่งไปคุยแผนงานและธุรกิจบริษัท
ตัวผมเอง เมื่อมีคนเลี้ยง แน่นอนครับ สั่งของที่แพงๆมากิน หึหึหึ โอกาสแบบนี้หายากครับ
แล้วมีหัวหน้าของผม เค้าสั่ง พาสต้าน้ำหมึกดำ มาทาน
เมื่อทานอาหารไป เจ้าของบริษัทก็เริ่มคุยธุรกิจ ผมเป็นแค่ Chief Enginner ก็มีหน้าที่นั่งฟังเค้าคุยกัน
คราวนี้ หัวหน้าผมก็กินไปคุยไป ตัวผมเองนั้น นั่งอยู่ตรงข้ามหัวหน้าคนนี้พอดี
ผมเองแทบจะกลั้นหัวเราะไว้ไม่ไหว คือ
" ปากของหัวหน้านั้น เลอะไปด้วยน้ำหมึก ที่ดำปี๋ ปี๋ ปี๋ " มันเลอะชนิดที่ว่า มันเคลือบชั้นผิวฟัน ลิ้นก็ดำ เหงือกดำ เพดานปากก็ดำ ริมฝีปากก็ดำ มันเฉอะแฉะ เหนอะหนะไปหมด
วินาทีเรียกที่เห็น อาหารอิตาเลี่ยนอันแสนแพง แทบพุ่ง!! ต้องอั้นขำ
ผมต้องมองไปทางอื่น มองไปที่ไกลสายตา แล้วรีบๆกิน คิดถึงเรื่องเครียดๆ พ่อเพื่อนป่วย แม่เพื่อนป่วย ลุงเพื่อนป่วย ป้าเพื่อนป่วย ให้มันเครียดๆจะได้ขำหด
แต่มันไม่ได้ช่วยไรเลยวุ้ย!!!!!!
กลับจะยิ่งขำหนักขึ้น
แล้วหัวหน้าผมก็ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ก็ยังคุยธุรกิจไปเรื่อยๆ
คนอื่นๆก็เริ่มสังเกตุ ว่าผมมีอาการผิดปกติ
หัวหน้าของหัวหน้าผมอีกที ก็ งงๆ ว่าผมเป็นอะไร?? (เห็นไหมว่า เมื่อก่อนผมเป็น เบ๊!!! ของแผนกขนาดไหน )
สักพัก เหมือนหัวหน้าผมจะเริ่มรู้ ถึงสิ่งปกติในปากของเค้า เท่านั้นแหละ
เหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัดหัวหน้าของผม
น้ำหมึกที่เหนียวเหนอะหนะอยู่ในปาก ก็ทะลัก ย้อยตามมุมปาก ( ให้นึกถึง หนังจีนกำลังภายใน ธาตุไฟแตก )
และน้ำหมึกก็หยดใส่เสื้อ เลอะเทอะไปหมด
กลายเป็นว่า " ทั้งโต๊ะอาหารวันนั้น ขำกัน หัวเราะกันมากๆ "
แต่ยกเว้นผมครับ
เพราะผม....
" กลั้นหัวเราะจน ขรี้แตก ครับ "
เข้าห้องน้ำไป หัวเราะไปด้วย ขรี้ไปด้วย
โอย!!! สุดจะบรรยาย ครับ
สรุปว่า ไม่รู้เพราะ กลั้นหัวเราะมากๆ หรือว่า กินอาหารแพงๆแล้วกระเพาะมันปรับจริต ไม่ได้ก็ไม่รู้
เพื่อนๆคนไหน เคยมีอาการกลั้นหัวเราะไหมครับ
ทรมานไหมครับ
จริงๆ ยังมีอีกหลายๆครั้งที่กลั้นขำแบบสุดสุดครับ
แต่พอดีนึกถึงเรื่องนี้พอดี
สำหรับผม สุดสุด ครับ
ผมวาดแผนผังให้ดูครับ
และนี่ สภาพตอนผมเห็นหัวหน้าของผม มันสุดสุดแล้วครับ