ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ฮ่าๆ คือเราอยากทราบว่ามีใครเคยเจอปัญหากลั้นขำไม่อยู่ในที่สาธาณะ
หรือที่ๆไม่ควรจะขำบ้างมั้ย แล้วแก้ไขปัญหายังไง หรือว่าเราเป็นคนเดียว เราเจอกับตัวเองบ่อยอะค่ะ
มีครั้งนึงขณะที่นั่งรถตู้โดยสารอยู่ เรานั่งเบาะหลังสุดติดหน้าต่าง
มีคนนั่งเต็มหมดทั้งแถวหลัง เราเอาการ์ตูนไปอ่านค่ะคือเรื่องชินจัง ระหว่างที่อ่านดันไปเจอฉากฮาพอดี เเล้วคือเราขำมาก
แต่เราต้องกลั้นขำจนตัวสั่น ทรมานมาก คนข้างๆก็มองว่าเราเป็นอะไร เราก็พยายามหันหน้าหนีออกไปทางหน้าต่างรถ
แล้วพยายามที่จะไม่ขำก๊ากออกมา ไม่งั้นคนบนรถต้องหาว่าเราบ้าแน่ๆ คือมันเหนื่อยมากจริงๆค่ะ
อีกเหตุการณ์หนึ่งคือบนรถทัวร์ เรานั่งรถทัวร์ไปต่างจังหวัด คนที่นั่งเบาะข้างๆดูแบบเคร่งเครียดมาก
ทีนี้รถทัวร์ค่ะ เปิดหนังเรืองมิสเตอร์บีน เราก็นึกในใจ งานเข้าละ ใจนึงก็อยากดูอีกใจนึงก็ไม่อยากดู แต่สุดท้ายก็อดใจไม่ไหวค่ะ
หนังฮามาก เราก็กลั้นขำสุดฤทธิ์ คือจริงๆมันก็เป็นเรื่องปกตินะคะที่ในรถทัวร์เปิดหนังตลกแล้วคนจะขำกัน แต่เรารู้สึกกระอักกระอ่วน
ที่จะหัวเราะเอิ๊กอ๊ากข้างๆคนที่ไม่รู้จักอ้ะ -*- เราก็เหลือบไปมองคนข้างๆ สรุปว่า เราจะพ่นขำออกมาหนักกว่าเก่าอีก
เพราะพี่แกหัวเราะค่ะ แล้วคือหน้าเค้าตลกมากเลย เราทนไม่ไหวเกือบแย่ ต้องรีบหลับตาไม่มองไม่คิดแล้วใส่หูฟังเพลงแก้อาการขำกำเริบ
มีอีกค่ะ ที่ทำงานเก่า วันนั้นประชุมเคร่งเครียดกันอยู่ เราก็เเบบเริ่มเนือยๆ เริ่มหลุดจากสถานการณ์ปัจจุบัน คิดเรื่องนู้นเรื่องนี้ไปเรื่อย
แล้วก็นึกถึงเรื่องตลกอะไรสักอย่าง แล้วเราก็ขำก๊ากออกมากลางที่ประชุม คือทุกคนเงียบ หันมามองเรา แล้วคือเราอายมาก
อยากจะมุดดำดินหนีไปจากตรงนั้น เค้าคงคิดว่าแบบบ้ารึเปล่าอยุ่ดีๆก็ขำขึ้นมาคนเดียว เราก็ได้แต่เงียบไม่กล้าสบตาใครเลย อับอายค่ะ ณ จุดๆนั้น
นี่เป็นแค่ส่วนหนึ่งจากหลายๆเหตุการณ์ที่เราเจออะค่ะ ถ้า tag ไม่ตรงก้ขอโทษด้วยนะคะไม่รู้ว่าจะ tag อะไรดี - -*
ถ้าใครมีประสบการณ์มาแชร์กันหน่อยนะคะ
แชร์ประสบการณ์ : มีใครเคยกลั้นขำไม่อยู่ในที่สาธารณะมั้ยคะ
หรือที่ๆไม่ควรจะขำบ้างมั้ย แล้วแก้ไขปัญหายังไง หรือว่าเราเป็นคนเดียว เราเจอกับตัวเองบ่อยอะค่ะ
มีครั้งนึงขณะที่นั่งรถตู้โดยสารอยู่ เรานั่งเบาะหลังสุดติดหน้าต่าง
มีคนนั่งเต็มหมดทั้งแถวหลัง เราเอาการ์ตูนไปอ่านค่ะคือเรื่องชินจัง ระหว่างที่อ่านดันไปเจอฉากฮาพอดี เเล้วคือเราขำมาก
แต่เราต้องกลั้นขำจนตัวสั่น ทรมานมาก คนข้างๆก็มองว่าเราเป็นอะไร เราก็พยายามหันหน้าหนีออกไปทางหน้าต่างรถ
แล้วพยายามที่จะไม่ขำก๊ากออกมา ไม่งั้นคนบนรถต้องหาว่าเราบ้าแน่ๆ คือมันเหนื่อยมากจริงๆค่ะ
อีกเหตุการณ์หนึ่งคือบนรถทัวร์ เรานั่งรถทัวร์ไปต่างจังหวัด คนที่นั่งเบาะข้างๆดูแบบเคร่งเครียดมาก
ทีนี้รถทัวร์ค่ะ เปิดหนังเรืองมิสเตอร์บีน เราก็นึกในใจ งานเข้าละ ใจนึงก็อยากดูอีกใจนึงก็ไม่อยากดู แต่สุดท้ายก็อดใจไม่ไหวค่ะ
หนังฮามาก เราก็กลั้นขำสุดฤทธิ์ คือจริงๆมันก็เป็นเรื่องปกตินะคะที่ในรถทัวร์เปิดหนังตลกแล้วคนจะขำกัน แต่เรารู้สึกกระอักกระอ่วน
ที่จะหัวเราะเอิ๊กอ๊ากข้างๆคนที่ไม่รู้จักอ้ะ -*- เราก็เหลือบไปมองคนข้างๆ สรุปว่า เราจะพ่นขำออกมาหนักกว่าเก่าอีก
เพราะพี่แกหัวเราะค่ะ แล้วคือหน้าเค้าตลกมากเลย เราทนไม่ไหวเกือบแย่ ต้องรีบหลับตาไม่มองไม่คิดแล้วใส่หูฟังเพลงแก้อาการขำกำเริบ
มีอีกค่ะ ที่ทำงานเก่า วันนั้นประชุมเคร่งเครียดกันอยู่ เราก็เเบบเริ่มเนือยๆ เริ่มหลุดจากสถานการณ์ปัจจุบัน คิดเรื่องนู้นเรื่องนี้ไปเรื่อย
แล้วก็นึกถึงเรื่องตลกอะไรสักอย่าง แล้วเราก็ขำก๊ากออกมากลางที่ประชุม คือทุกคนเงียบ หันมามองเรา แล้วคือเราอายมาก
อยากจะมุดดำดินหนีไปจากตรงนั้น เค้าคงคิดว่าแบบบ้ารึเปล่าอยุ่ดีๆก็ขำขึ้นมาคนเดียว เราก็ได้แต่เงียบไม่กล้าสบตาใครเลย อับอายค่ะ ณ จุดๆนั้น
นี่เป็นแค่ส่วนหนึ่งจากหลายๆเหตุการณ์ที่เราเจออะค่ะ ถ้า tag ไม่ตรงก้ขอโทษด้วยนะคะไม่รู้ว่าจะ tag อะไรดี - -*
ถ้าใครมีประสบการณ์มาแชร์กันหน่อยนะคะ