มาตั้งกระทู้แบบ ไม่ได้ซีเรียสอะไรมากหรอกครับ อยากมาแชร์ความประสบการณ์ความแสบของแฟนผมครับ ผมคบกับแฟนมา จะได้ 4 ปีแล้วครับ ผมอายุ31 แฟนผมอายุ 28ครับ แฟนผมทำงานบริษัท ส่วนผมกำลังเริ่มสร้างกิจการใหม่เป็นของครอบครัวครับ ผมกับเธอเจอกันสัปดาห์ละครั้งครับ แรกๆคบกันก็มีทะเลาะกันบ่อยพอควรครับเรื่องไม่เป็นเรื่องแต่ถือเป็นช่วงปรับ จูนกันครับ พ้นปีแรกไปก็ไม่มีทะเลาะแล้วครับ มีงอนนิดงอนหน่อยขำๆ ส่วนใหญ่จะกุ๊กกีกมุ้งมิ้งซะมากกว่า เรื่องเจ้าชู้เรื่องกิ๊กไม่มีทั้งผมและแฟนครับรักกันดี

แต่เรื่องที่ทำให้ผมปวดหัวคือ เรื่องที่เธอต้องการให้ผมรายงานตัวตลอดเวลาว่าจะไปไหน หรือกำลังจะทำอะไร บางทีนึกได้ว่าจะไปไหนมาไหนแล้วถ้าได้คุยกันต่อเนื่องผมก็จะบอกเธอว่าเดี๋ยว จะไปโน่นไปนี่นะ แต่หลังๆดูเหมือนจะงอนเรื่องแบบนี้บ่อยมากขึ้น ถ้าครั้งไหนผมทำไรแล้วไม่บอกเธอ เธอจะไม่พอใจ จะงอแงครับ อย่างบางทีผมนั่งทำงานที่บ้านแล้วติดพันต้องรีบออกไปติดต่อธุระข้างนอกก็ลืม โทรหรือไลน์บอกว่าจะออกไปข้างนอก พอขับๆรถแล้วเธอโทรมาเห็นผมขับรถอยู่ก็จะงอนครับ ถ้ากลับถึงบ้านแล้วผมไม่รายงานเธอ ซึ่งหลายๆครั้งผมเข้าบ้านก็คือจะมีซื้อของต่างๆที่จะต้องจัดเก็บเข้าตู้เย็น ตู้กับข้าว ล้างโน่นล้างนี่บางทีก็ทำเพลินจนลิมบอกเธอว่าผมถึงบ้านแล้ว จนลืมตัวพอนั่งพักคุยไลน์กับเธอไปเรื่อยๆ พอเธอถามผมว่าผมอยู่ไหน ผมบอกอยู่บ้านเธอก็จะโกรธที่ผมไม่ได้รายงานว่าผมถึงบ้านแล้ว คือผมแบบทำโน่นทำนี่จนลืมที่จะรายงานประกอบกับก็คุยกันมาเพลินๆจนลืมบอกว่า ถึงบ้านหนะครับ เรื่องแค่นี้ก็ไม่พอใจงอแงละ
หรือแม้แต่นั่งดูโทรทัศน์อยู่ชั้นล่าง แล้วพอขึ้นห้องมาไอ้ผมก็จัดการเปิดแอร์ ลืมตัวไปแปรงฟัน บางทีปวดท้องก็รีบไปนั่งส้วม พอเธอทักมาหรือโทรมาก็โกรธว่าผมไม่บอกเธอว่าผมจะขึ้นห้องแล้ว หรือแม้แต่กำลังจะอึ ไปเผลอนั่งส้วมก่อนก็โดนอีก หรือแม้แต่กำลังจะอาบน้ำ ถ้าวันไหนอาบน้ำเสร็จโดยไม่ได้รายงานเธอก่อน แล้วพออาบเสร็จค่อยโทรไปหาก็จะเป็นเรื่องอีก ถ้าวันไหนผมตื่นมาแล้วไม่รายงานเธอโดยที่ผมแอบไปเล่น FB ก่อน ถ้าเธอมาเห็นผมกดlikeอะไรแล้วก่อนที่จะรายงานเธอก็จะงอนผม (อันนี้ยังพอเข้าใจนะ)
แม้แต่ตัวเธอเองพอเลิกงานก็จะต้องให้ผมคอยถามว่ากลับบ้านแล้วยัง แล้วถ้าเธอถึงบ้านเรียบร้อยแล้วโดยที่ผมไม่ได้คอยถามเธอว่าถึงบ้านแล้วยัง เธอก็จะไลน์มาแบบห้วนๆว่า"ถึงบ้านละนะ"แล้วเธอก็จะงอนผมอีก คือเรื่องนี้เธอก็เคยบอกผมว่า เราเจอกันสัปดาห์ละครั้ง ผมไม่สามารถมาดูแลเธอได้บ่อยๆ กะเรื่องแค่เอาใจใส่ว่าเธอกลับถึงบ้านแล้วยัง ทำไมแค่นี้ผมทำให้เธอไม่ได้ ผมหนะเข้าใจความรู้สึกของแฟนผมเค้าอยากให้ผมแสดงความเอาใจใส่เธอให้มากๆ มันไม่ใช่เรื่องยากที่จะหยิบโทรศัพท์มาไม่จำเป็นต้องโทรแค่พิมตัวหนังสือไม่ กี่ตัวให้เค้าได้เห็นว่าผมไม่ได้ละเลยเธอ เธอก็พอใจแล้ว อันนี้ผมเข้าใจ

แต่ในความเป็นจริงคนเรามีจังหวะกิจกรรมในชีวิตแต่ละวันร้อยแปดจะให้ผมมาตาม คอยรายงานทุกสเต๊ปที่จะต้องก้าวขา หรือคอยคิดว่าเธอกำลังอยู่ไหนแล้วคอยหมั่นถามเธอตลอดเนี่ย คิดว่าถ้าผมทำให้ไม่ได้100%ถือว่าเป็นแฟนที่แย่มากหรือไม่ครับ กับเรื่องลักษณะนี้ที่ผมให้เธอไม่ได้ 100%มีหลงลืมไปบ้าง

ทั้งๆที่ผมไม่เคยแม้ซักครั้งที่จะมีพฤติกรรมไม่น่าไว้ใจ และเรื่องการรายงานตัวตลอดเวลาผมก็ไม่ได้ทำเป็นโปรโมชั่นช่วงคบกันใหม่ๆด้วย ครับ ไม่ใช่ว่าเมื่อก่อนเคยทำแล้วตอนนี้ผมจะไม่ทำ คือผมก็เหนื่อย เรื่องงานที่บ้านก็ไม่ได้ลงตัวไปซะหมด มีเรื่องให้คิดให้กังวลเยอะแยะ มันก็มีเผลอมีลืมบ้าง แต่ก็ต้องขอบคุณแฟนผมครับ ถ้าไม่มีแฟนผม ผมเชื่อว่าผมจะเจออุปสรรคมากมายกว่านี้แน่นอน เธอเหมือนนางฟ้าที่มาหนุนช่วยเหลือผมเสมอครับ เรื่องทั้งหมดนี้ไม่ว่าจะยังไงผมรักแฟนผมมาก แต่ที่บ่นๆเนี่ยบ่นเชิงขำๆหละครับ เดี๋ยวพิมกระทู้นี้เสร็จผมก็จะไปง้อเธอแล้วหละ แต่แค่อยากมาแชร์ประสบการณ์จู้จี้จุกจิกของแฟนตัวป่วนตัวแสบของผมเท่านั้น เอง และอยากรู้ว่าใครมีแฟนเป็นแบบนี้บ้างแล้วมีวิธีรับมือยังไงบ้างหนะครับ