สวัสดีค่ะ ออกตัวยอมรับเลยว่า สมัครมาเพื่อกระทู้นี้โดยเฉพาะ อยากเล่า อยากแชร์ อยากระบาย....เริ่มเลยล่ะกัน
ขอเท้าความแต่แรกเริ่มเดิมที อาจจะยาว อาจจะนานไปหน่อยนะค่ะ ...(ขอใช้ชื่อทั้งหมดเป็นนามสมมติ)

           มันเริ่มมาจากเมื่อประมาณ 4-5 ปีที่แล้ว สมัยเราอยู่ม.4 เราได้เริ่มเล่นเกมออนไลน์เกมหนึ่ง เป็นเกมแชทสามมิติ มีการสร้างตัวละครแทนตัวขึ้นมา แต่งตัวสร้างบ้าน อารมณ์คล้ายๆเดอะซิมส์ (อารมณ์และความเข้าใจในตอนนั้นค่ะ) สมัครแล้วก็เริ่มเล่น ในช่วงแรกก็หาเพื่อนๆคนไทยในเกมไม่เจอเลยครัช เจอแต่ฝรั่ง รึถ้าเจอก็มีแต่พวกบ้ากาม เริ่มรู้สึกว่าสังคมมันไม่โอ เลยแอบเล่นเอาอ่ะค่ะ กลัวคนรู้จักมาเจอ อารมณ์แบบ ถ้ามีคนรู้ว่าเราเล่นเกมแบบนี้เขาจะมองเรายังไงว่ะเนี้ย เวลาใครถามชื่อก็ตอบส่งๆเป็นนามแฝงไปว่าเราชื่อ"แมว" ทั้งนี้อาจเป็นเพราะยังไม่ช่ำชองในการเลือกเพื่อน เลือกห้องแชท ใช้เวลาทำความเข้าใจไปซักพัก เราก็เจอพี่ๆกลุ่มนึง เป็นคนไทยทั้งกลุ่มเลย ชื่อ"พี่เอ" "พี่บี" แล้วก็"น้องซี" เราก็คุยกันมาเรื่อย สนิทสนมกันขึ้นทุกวัน คุยกันได้แทบทุกๆเรื่อง มันดีจริงๆนะ เรากล้าเล่าทุกๆเรื่องทั้งเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ เพราะเราไม่ต้องกลัวฟีดแบค ไม่ต้องกลัวเขาจะมองเราไม่ดี >_< เริ่มแฮปปี้กับการมีเพื่อนออนไลน์ แต่เราก็ยังคงตามน้ำใช้นามแฝงว่า "แมว" มาตลอด นานเข้าพี่ๆเขาก็เริ่มขอช่องทางติดต่ออื่นอาทิ เฟสบุ๊ค MSN (ยุคนั้นอ่านะ) ที่มากกว่าการออนเกม อยากสนิทสนมกันมากขึ้น เอาแล้วสิ ชื่อจริงยังไม่บอกเขาเลย ประสาอะไรกับเฟสบุ๊ค ทำไงดีล่ะเรา Make ใหม่หมดสิค่ะแม่คุณ ยอดมนุษย์มโนเรื่องมากกกก ณ.ตอนนั้นไม่คิดจะจริงจังจริงใจอะไรมากมายนักหรอก ไม่ค่อยไว้ใจกับคนที่รู้จักผ่านเน็ตเท่าไหร่ ...เราเลยตัดสินใจเปิดเฟสบุ๊คขึ้นมาอีกอัน เอารูปใครซักคนมาใส่ = = แอดชาวบ้านไปเยอะๆ ชวนเขาคุย ทักเขาบ้าง โดยใช้ชื่อแฝงแบบเดียวกับในเกม "สวัสดีค่ะ ขอบคุณนะค่ะที่รับแอด เราชื่อแมว คุณชื่ออะไรค่ะ" ประโยคนี้ก๊อปวางได้เลย บางคนก็ไม่เล่นด้วย บางคนก็ตอบกลับ ทำความรู้จักกันไปตามสเตป พอมีคนเริ่มรู้จักชื่อเรา เวลาโพสต์อะไรก็จะเริ่มมียอดไลค์ มีคอมเม้นต์ เป็นเฟสบุ๊คที่สมจริงยิ่งขึ้น!!! (ชั่วร้ายจริงๆ -..-) จากนั้นพอพี่ๆเพื่อนๆจากในเกมเขาถามเราเรื่องเฟสบุ๊ค เราก็พร้อมนำเสนอ เฟสบุ๊คปลอมอันนี้ไปเลยฮร้า แน่นอนว่าก่อนเปิดเฟสได้ก็ต้องมีอีเมลล์ด้วยใช่มร้า อีเมลล์ก็ Make เคอะ เปิดใหม่หมด สดๆดิ้นๆ เป็นผลพวงให้เรามี MSN และเฟสบุ๊คอย่างสมบูรณ์

            ผ่านไป 2-3 เดือนได้ เรารู้จักพี่ผู้ชายคนนึง ชื่อ "พี่ดี" พี่เขามาจีบ มาม่อ มาหยอด ตามสเตปผู้ชายทั่วๆไปส่วนใหญ่ที่เล่นเกมนี้อ่านะ หยอดมานางชะนีน้อยก็หยอดกลับไปขำๆ แรดๆกันไป แล้วเขาก็เริ่มขอ MSN โดยใช้มุขว่าไม่ค่อยมีเวลาเล่นเกม จ้าาาาา ลูกไม้เดิ้มเดิม ที่ชาวเกมมักจะใช้กัน รู้ว่าเขาหลอกแต่เต็มใจให้หลอก ก็จัดให้เลยค่ะ เอาไปเลย เพราะเดี้ยน Make ไว้พร้อมหมดแล้ว แต่ที่พิเศษและแตกต่างจากคนอื่นๆคือ พี่แกเอาจริงเอาจังมาก ทักมาทู๊กกกกกกวัน เวลาเดิม คุยกันทุกวันเป็นชั่วโมงๆ ตอนเย็นๆนี่รีบทำการบ้านเลยฮร้า เสร็จช้าก็ได้เล่นคอมช้า กลัวพี่เขาจะรอ น้านแหนะ!นังชะนีน้อย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความเคยชินมั้ยที่ต้องได้คุยกันประจำ พอผ่านไป 2-3 เดือน เราก็ไม่ค่อยได้เล่นเกม เลยลบทิ้ง เพราะออนไปก็ไม่ค่อยเจอพวกพี่เอ บี แล้วก็น้องซีเพราะเป็นช่วงใกล้สอบกัน อีกอย่าง นังชะนีตนนี้ก็มีเพื่อนชายเม้ามอยด์เป็นเพื่อนนางทุกวันอยู่แล้ว เลยกลายเป็นมาติด MSN แทน (ติดเอ็มรึติดผู้ชายย่ะ! หว่ายๆๆ) แต่ก็คล้ายๆกันแหละค่ะ เป็นช่วงที่พี่เขาใกล้สอบ เลยลดเวลาเม้ามอยด์เหลือแต่วันศุกร์ กับวันเสาร์เวลาเดิม ซึ่งก็ดี นังชะนีจะได้ตั้งใจทำการบ้านหน่อย ไม่ใช่รีบทำลวกๆ 555+ อยู่มาวันนึง พี่ดีก็พิมประโยคเด็ดดวงขึ้นมาว่า "แมว พี่ชอบน้องแมวนะค่ะ ชอบทุกอย่างที่น้องเป็น น่ารัก คุยด้วยแล้วสนุกดี" //อะไรประมาณเนี้ยแหละค่ะอิฉันก็จำไม่ค่อยได้ "เป็นแฟนกับพี่นะ" // แม่เจ้า!!! นังชะนีน้อยเขินตัวม้วน แต่!ไม่มีทางซะหรอก ให้เรียกใครที่ไหนก็ไม่รู้ว่าแฟน รูปนี่รูปคนอื่นรึป่าว ไอที่พูดมานี่เชื่อได้มั้ยเหอะ(เอาตัวเองเป็นตัวตั้ง) นังชะนีมีความระแวงบวกกับเล่นตัวเล็กๆ เลยโยกโย้เปลี่ยนเรื่องไม่ให้คำตอบใดๆ แต่ก็แอบเขินๆลอยๆแหละแกร๊ แอบมีซัมทิงวองเกิดขึ้นตั้งแต่วันนั้น และแล้วนางก็มารู้ภายหลัง ว่านางโดนตัวผู้หลอก พี่ดีเขาไม่ได้คุยแบบนี้กับเราแค่คนเดียว แต่เขาคุยกับสาวๆจากเกมในทำนองเดียวกันหมด ชะนีน้อยเพิ่งเริ่มแรดก็เฟลไปสิค่ะ พอ!เลิกคุย เลิกเล่น จบๆ เลิกเพ้อ เลิกมโนกลับเข้าสู่โหมดความเป็นจริงซักทีจะม.5 ล่ะ ใกล้เตรียมตัวเข้ามหาลัย (นางเพิ่งรู้สึกตัว) นางเลยตัดขาดจากทุกสิ่งอันด้วยความเฟลระดับสิบ ปิดเฟสปลอม เลิกเล่นเอ็ม แรกๆก็โหวงเหวงอยู่นะค่ะ ก็นะพอถึงที่เก่าเวลาเดิมทีไรก็รู้สึกอยากจะเปิดมาดูซะจริง ช่วงสองสามอาทิตย์แรกแอบเปิดมาก็เจอพี่เขาออนรออยู่นะ แต่พอเขาทักมาก็รีบปิดคอมไปเลย ไม่ตอบ ไม่อ่าน กลัวคันมือ ผ่านไปเกือบสอง สามเดือน แอบเปิดมาดูอีกที ก็ไม่เจอพี่ดีนี่ออนอีก พอรู้ว่าพี่เขาเลิกออนแล้วก็เลิกกะวนกระวายคันไม้คันมือไปได้ระดับนึง ผ่านไปเกือบปี ลืมฟิลตอนนั้นสนิทเลยจร๊ะ ลืมไปเลยว่าเคยติดแชทติดเอ็มขนาดนั้น นางอยู่กับล่องกับลอย เช้าเรียน เย็นการบ้าน เฟสบุ๊คกับเพื่อนๆในความเป็นจริงบ้างตามโอกาส ไม่มีไรทำก็อ่านการ์ตูนนอน...จบไปได้ด้วยดี

            หลายปีต่อมา นังชะนีตนนี้เข้ามหาลัยแล้วค่ะ นางเรียนที่มหาวิทยาลัยใกล้บ้าน กันดาน นักศึกษาน้อย ไม่ค่อยมีเพื่อน นางไม่เที่ยว ไม่กลับบ้านเกิน 6 โมงเย็น นางอยู่บ้านคนเดียว เพราะบิดามารดานางทำงานต่างจังหวัด น้องเรียนโรงเรียนประจำเจอกันเฉพาะเสาร์อาทิตย์ทุกอย่างแฮปปี้ดีค่ะ เราไม่ใช่คนขี้เหงาอะไร ชอบอยู่เงียบๆคนเดียวเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว มีเพื่อนแวะมาค้างที่บ้านบ้างเป็นครั้งคราว พอให้หายเหงาปาก จนวันนึง เพื่อนสาวคนนี้เริ่มติดแฟนมากกว่าติดเรา มาบ้านเราแต่พอถึงเวลานึงก็ไปนั่งคุยกับแฟน โอเคร เข้าใจได้ มันต้องมีเวลาส่วนตัวกันบ้าง แต่ถามว่านอยด์มั้ย ก็นิดนึงแหละนะ เหงาปากกันไป จนช่วงปีใหม่ มีเมสเสจปริศนาจากคนที่เราไม่มีชื่อเมมไว้ส่งมาว่า "Happy New Year นะจ๊ะน้องรัก เรียนเก่งๆ อนาคตไกล สุขภาพแข็งแรง บลาๆๆๆ....จาก พี่บี" งงไปสิบตลับเมตร ใครว่ะพี่บี เรารู้จักคนชื่อนี้ด้วยหรอ ระลึกชาติอยู่นานจนถึงบางอ้อ พี่บี!! จากในเกมแชทนี่เอง เราเคยให้เบอร์พี่คนนี้ด้วยนี่หน่า!! (แรดมาก แจกไปทั่วแล้วลืมเอง) พอนึกขึ้นมาได้เท่านั้นแหละ ก็เลยคิดถึงเกมนี้ขึ้นมาอีกครั้ง มีเพื่อนเม้าล่ะเรา กิกิ แต่เผอิญว่าหลังปีใหม่ก็ใกล้สอบแล้ว เลยยังไม่เล่นดีกว่า ไว้หลังสอบล่ะกันเนอะ จำได้ว่าต้นเดือน เมษา ปี 57 สอบเสร็จเริ่มว่าง นางจึงดาวน์โหลดเกมนี้มาติดตั้งบนเครื่องอีกครั้งหนึ่ง เหมือนสมัครมาเล่นใหม่เลยอ่า มัน...เล่นยังไงว่ะ เพื่อนที่เคยคุยก็จำชื่อไม่ได้เลยแหะ พี่เอ พี่บี น้องซีก็ไม่ออน เริ่มตรงไหนดีล่ะ ทักไปมั่วๆล่ะกัน ทำความรู้จักใหม่ ไม่รู้ไรก็ถามๆคนนู้นคนนี้ไป ได้เพื่อนใหม่ที่คุยกันประจำชื่อ เอฟ กับ จี ทุกครั้งที่เข้าเกมก็จะมานั่งเล่นเม้ามอยด์ในห้องของจี แล้วก็จะมีเจ้าเอฟคอยเป็นคู่จิกกัดกันไป มันชอบจิกกัดเราเรื่องที่เราโสดไม่มีแฟน คานบ้าง ไม้กระดานเลยไม่มีคนเอาบ้าง ว่ากันไป ขำๆอ่าเนอะ แต่ก็ยังคอนเซ็บเดิม เล่นแล้วต้องเล่นให้ตลอด เรายังคงใช้ชื่อ "แมว" ซึ่งเป็นนามแฝงอย่างที่เราเคยใช้เล่นมาเมื่อช่วงแรกๆ วันนึงเราก็ออนเกมเข้ามาในห้องของจีเป็นปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือมีชายผู้หนึ่งอยู่ในห้องนั้นด้วย มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรมากหรอก ปกติก็มีคนแปลกหน้าเข้ามาแวะเวียนให้ได้ทักทายหาเพื่อนใหม่กันเป็นประจำ แต่ก็อย่างว่า ส่วนมากขาจร แวะมาสองสามทีก็ไม่เจออีก ลืมชื่อลืมแซ้กันไป กลับมาที่ชายคนนี้ จากลักษณะการแต่งตัวของตัวละครแล้ว ถือว่าเป็นคนมีสไตล์ของตัวเอง แต่งตัวแมทได้ดีเพราะผู้ชายที่เล่นเกมนี้มักจะแต่งตัวแปลกๆ ก็แบบผู้ชายอ่าเนอะ แต่งตัวไม่เป็น (รึหมอนี่จะเป็นเกย์ *0*) คงเป็นคนมีความชอบ มีไลฟ์สไตล์เก๋ๆ อะไรเถือกๆนั้นแน่ๆเลย น่าสนใจๆ (มโนเองล้วนๆ คาดเดาจากตัวละคร 555) เขาชื่อว่า "หมู" (ชื่อเริ่มแตกต่างใช่มั้ยล่ะ ไม่เป็นอักขระอัลฟาเบ็ตล่ะ เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะเขาคนนี้ เป็นตัวเอกของเรื่องนี้แหละ //เล่ามาตั้งนาน ตัวเอกเพิ่งจะโผล่ โธ่ กรรมเวร)