ไม่มีเธอมากี่เดือนแล้วนะ....คิดถึงใครคนนั้นเหลือเกิน....คนที่ไม่รักกัน คนที่ทิ้งกันไป
ไม่มีเธอแล้ว....ในทุกๆเช้าจะโทรปลุกใครบอกให้ตื่นไปทำงาน ขับรถดีๆ กินข้าวกินยาก่อนไปทำงาน
ไม่มีเธอแล้ว....ในตอนสายๆไม่รู้จะโทรถามใครว่างานหนักไหม ไม่รู้จะบอกใครให้ตั้งใจทำงาน
ไม่มีเธอแล้ว....ในทุกๆเที่ยงจะโทรบอกให้ใครกินข้าวให้ตรงเวลา กินยาให้ครบ
ไม่มีเธอแล้ว....ในตอนบ่ายๆไม่รู้จะโทรบอกใครให้พักสายตาจากการทำงาน
ไม่มีเธอแล้ว....ในทุกๆเย็นจะโทรบอกใครให้ขับรถกลับดีๆ กินข้าวให้ตรงเวลา ออกกำลังกายบ้าง
ไม่มีแล้วในทุกๆค่ำคืน....จะมีใครให้เรากล่อมทุกคืนตอนเข้านอน จะมีใครหลับคาโทรศัพท์ไป แล้วงัวเงียใส่ทั้งคืน จะมีใครให้เราเสียงหายใจตอนนอนได้ทุกคืน จะมีใครคอยแกล้งเราทุกคืนก่อนนอน จะมีใครคอยให้เราบอกรักก่อนนอน
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่ตื่นมาพร้อมรอยยิ้ม คนที่ยื่นแก้มนุ่มๆให้หอมในตอนเช้าๆ
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่ตื่นมา แล้วเตรียมของใช้เครื่องแต่งตัวให้ คนที่บีบยาสีฟันใส่แปรงให้
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่อยู่ด้วยกันทั้งวันก็ไม่เบื่อ ไปไหนมาไหนด้วยกันได้เสมอ
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่ยอมอด ยอมประหยัด เพื่อให้เรามีเงินพอใช้ต่อไปตลอดทั้งเดือน
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่ทุกๆวันต้องมีเรื่องมาเล่า มาระบาย มาให้เราดูแลเสมอ
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่เวลาสบายใจก็มาอ้อน มาให้เราลูบหัว บีบจมูก ให้เราทำหน้าตลกๆใส่
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่เวลาเค้าทุกข์ใจ ก็จะมาโยเยร้องไห้เหมือนเด็ก ให้เราปลอบใจ ให้เราคอยเช็ดน้ำตาให้
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่นอนหนุนตักเราเวลาเหนื่อยล้า คนซบไหล่เวลาอ่อนล้า
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่หาเรื่องชวนทะเลาะทุกวัน แต่ก็จบลงด้วยรอยยิ้มเสมอ
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่ชอบเซอร์ไพรซ์ ให้ของที่เราชอบให้เสมอ
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่มีมือนุ่มๆคอยแตะหน้าผากเวลาไม่สบาย
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่กอดอุ่นๆ กอดกันเวลาเราทุกข์ใจ
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่เราเข้าใจเค้าที่สุดและเค้าก็เข้าใจเราที่สุด
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่เราอยู่ด้วยแล้วเป็นตัวของตัวเองที่สุด มีความสุขที่สุด สบายใจที่สุด
แต่ก็ได้แค่คิดถึงก็เท่านั้น เพราะตอนนี้เค้าหมดรักเราแล้ว เค้าเห็นเราเป็นแค่ของตาย
เค้าเห็นแฟนเก่าและคนอื่นๆสำคัญกว่าคนที่เค้าบอกว่ารักคนนี้เสมอ....
ทำไมต้องคิดถึงคนที่เค้าไม่รักเราแล้ว ทำไม ทำไม และทำไม
ทำไมต้องโกหกซ้ำซาก ทำไมต้องทำลายความเชื่อใจไว้ใจที่เรามีให้เธอด้วยการโกหกอยู่เสมอ
ทำไมต้องเอาความรู้สึกของเรามาล้อเล่น มันไม่สนุกเลยนะ
ทำไมต้องกลับไปหาแฟนเก่า ทำกันได้ลงคอ
ทำไมเราไม่ลืมคนที่ทำร้ายเราซักที....
ทำไมใจเรายังไม่แข็งพอ ยังไม่นิ่งพอ ที่จะปล่อยวางความรู้สึกที่ทำร้ายตัวเองแบบนี้นะ
ทำไมต้องคิดถึงคนที่ทิ้งเราไป....
ไม่มีเธอแล้ว....ในทุกๆเช้าจะโทรปลุกใครบอกให้ตื่นไปทำงาน ขับรถดีๆ กินข้าวกินยาก่อนไปทำงาน
ไม่มีเธอแล้ว....ในตอนสายๆไม่รู้จะโทรถามใครว่างานหนักไหม ไม่รู้จะบอกใครให้ตั้งใจทำงาน
ไม่มีเธอแล้ว....ในทุกๆเที่ยงจะโทรบอกให้ใครกินข้าวให้ตรงเวลา กินยาให้ครบ
ไม่มีเธอแล้ว....ในตอนบ่ายๆไม่รู้จะโทรบอกใครให้พักสายตาจากการทำงาน
ไม่มีเธอแล้ว....ในทุกๆเย็นจะโทรบอกใครให้ขับรถกลับดีๆ กินข้าวให้ตรงเวลา ออกกำลังกายบ้าง
ไม่มีแล้วในทุกๆค่ำคืน....จะมีใครให้เรากล่อมทุกคืนตอนเข้านอน จะมีใครหลับคาโทรศัพท์ไป แล้วงัวเงียใส่ทั้งคืน จะมีใครให้เราเสียงหายใจตอนนอนได้ทุกคืน จะมีใครคอยแกล้งเราทุกคืนก่อนนอน จะมีใครคอยให้เราบอกรักก่อนนอน
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่ตื่นมาพร้อมรอยยิ้ม คนที่ยื่นแก้มนุ่มๆให้หอมในตอนเช้าๆ
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่ตื่นมา แล้วเตรียมของใช้เครื่องแต่งตัวให้ คนที่บีบยาสีฟันใส่แปรงให้
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่อยู่ด้วยกันทั้งวันก็ไม่เบื่อ ไปไหนมาไหนด้วยกันได้เสมอ
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่ยอมอด ยอมประหยัด เพื่อให้เรามีเงินพอใช้ต่อไปตลอดทั้งเดือน
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่ทุกๆวันต้องมีเรื่องมาเล่า มาระบาย มาให้เราดูแลเสมอ
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่เวลาสบายใจก็มาอ้อน มาให้เราลูบหัว บีบจมูก ให้เราทำหน้าตลกๆใส่
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่เวลาเค้าทุกข์ใจ ก็จะมาโยเยร้องไห้เหมือนเด็ก ให้เราปลอบใจ ให้เราคอยเช็ดน้ำตาให้
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่นอนหนุนตักเราเวลาเหนื่อยล้า คนซบไหล่เวลาอ่อนล้า
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่หาเรื่องชวนทะเลาะทุกวัน แต่ก็จบลงด้วยรอยยิ้มเสมอ
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่ชอบเซอร์ไพรซ์ ให้ของที่เราชอบให้เสมอ
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่มีมือนุ่มๆคอยแตะหน้าผากเวลาไม่สบาย
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่กอดอุ่นๆ กอดกันเวลาเราทุกข์ใจ
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่เราเข้าใจเค้าที่สุดและเค้าก็เข้าใจเราที่สุด
คิดถึงใครคนนั้น....คนที่เราอยู่ด้วยแล้วเป็นตัวของตัวเองที่สุด มีความสุขที่สุด สบายใจที่สุด
แต่ก็ได้แค่คิดถึงก็เท่านั้น เพราะตอนนี้เค้าหมดรักเราแล้ว เค้าเห็นเราเป็นแค่ของตาย
เค้าเห็นแฟนเก่าและคนอื่นๆสำคัญกว่าคนที่เค้าบอกว่ารักคนนี้เสมอ....
ทำไมต้องคิดถึงคนที่เค้าไม่รักเราแล้ว ทำไม ทำไม และทำไม
ทำไมต้องโกหกซ้ำซาก ทำไมต้องทำลายความเชื่อใจไว้ใจที่เรามีให้เธอด้วยการโกหกอยู่เสมอ
ทำไมต้องเอาความรู้สึกของเรามาล้อเล่น มันไม่สนุกเลยนะ
ทำไมต้องกลับไปหาแฟนเก่า ทำกันได้ลงคอ
ทำไมเราไม่ลืมคนที่ทำร้ายเราซักที....
ทำไมใจเรายังไม่แข็งพอ ยังไม่นิ่งพอ ที่จะปล่อยวางความรู้สึกที่ทำร้ายตัวเองแบบนี้นะ