คือตอนนี้เรากับแฟนคบมาได้ 2 เดือนแล้วค่ะถือว่าเป็นเวลาที่ไม่น่าจะคิดมากก็จริงแต่แบบว่า เราอึดอัดค่ะ แรกๆตอนเขามาจีบทุกอย่างดีไปหมดโลกสดใสไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดแต่ก็จริงค่ะมันเคยมีการเลิกกันมาครั้งนึงโดนการตัดสินใจของเรา แต่เขามาง้อมายื้ออยู่เกือบอาทิตย์ตอนง้ออะไรมันก็เหมือนตอนจีบเลยค่ะดีไปหมดเราเงียบหายไปก็ยังทักมาหาตลอด แต่พอถึงวันนี้มันสุดจะทนจริงๆค่ะทนมากๆใครบอกความอดทนเราน้อยอันนี้บอกเลยทนจนชินชาไปแล้ววันนึงเราคุยกันแค่ มอนิ่ง ทำไร อยู่ไหน โอเค แค่นี้แหละค่ะไม่มีการเล่นการถามอะไรใดๆทั้งสิ้นเป็นงี้มาสักอาทิตย์แล้วค่ะ แล้วก็บ้านเราค่อนข้างอยู่กันไกล เคยคบแฟนห่างกันนะค่ะแต่ความรู้สึกเรากับเขามันดีกว่านี้คบกันแล้วมีความสุขกว่านี้เขาอบอุ่นกว่าในหลายอย่างเลยค่ะ ต่างกับคนนี้เขาไม่ค่อยโตเท่าไหร่ดูแลเอาใจใส่ก็ไม่เป็นคือเอาง่ายๆนะค่ะ เราเป็นรักแบบบุบเฟ่ไปแล้วรึไงถึงได้ให้เราหาความสุขใส่ตัวเอง ? คือตอนนี้เราไม่อยากบอกเลิกเขาตรงๆค่ะเพราะเขาจะมาง้อเราแบบเดิมแน่ๆเรามองว่ามันก็แค่คำพูดที่เขาคงทำไม่ได้แล้วค่ะ คือตอนนี้เราเดินห่างเขามาไกลเขายังไม่คิดจะเดินกลับมาตามเราเลยเขาก็ดูมีความสุขนิ่งใส่เราเหมือนกัน บางทีเคยเกลียดตัวเองนะค่ะที่ทำไมโง่จังทำไมมาเลือกเขาทั้งที่ก่อนหน้านี้คนมาจีบดีกว่ากันคนละเหวเลย ' อยากถามคนอื่นดูนะค่ะว่าเป็นคุณคุณจะเลือกทางไหน
การบอกลากับการหายไปเลยอันไหนดีกว่ากันค่ะ ?