ตอนนี้คบกับแฟนมาจะ3ปีเเล้วค่ะมีลูกด้วยกัน1คน เวลาทะเลาะกับแฟน แฟนจะไม่ง้อเราเลย  ไม่ว่าจะเราหรือเค้าผิด เราจะหึงหรือไม่พอจะอะไรก็จะไม่เริ่มง้อก่อน เรานิ่งเค้าก็นิ่ง เราไม่คุยเค้าก็ไม่คุย พอนิ่งมากเค้ารู้สึกอึดอัด เค้าก็จะไปข้างนอก เเต่ให้เราอยู่กับลูกทุกครั้ง ระยะเวลา3ปีเป็นเเบบนี้ทุกรอบ ปล่อยให้เรานั่งร้องไห้  นั่งคิดมากคนเดียวตลอด ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเเล้วเค้าไปข้างนอกพอกลับมาเค้าจะเจอเรานั่งรออยู่ที่เดิมตลอด  เราก็เคยคิดว่าอยากลองออกไปบ้างอยากไปให้ไกลๆไปกับลูก เเต่ทำได้เเต่คิดไปเคยกล้าที่จะทำเพราะรักเค้า รักลูก กลัวว่าจะเลิกกับเค้า ไม่อยากเอาชนะเเบบเค้าทำได้เราก็ต้องทำได้  ยอมเค้าตลอดทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นคำพูด การกระทำ เค้าจะทำอะไรก็ห้ามเค้าไม่ได้ จะพูดจากระทบจิตใจขนาดไหนก็รู้สึกไม่ได้พอเราพุดบ้างก็ไม่พอใจอีก  เเล้วสุดท้ายเราจะเก็บใว้ในใจคนเดียว คิดคนเดียว พอเค้าถามเราก็ไม่กล้าพูด เรายอมรับว่าปกติเราเป็นคนใจร้อน เอาเเต่ใจ เเต่ตั้งเเต่คบกัน รู้สึกได้ว่าไม่เป็นตัวเองเลยยอมเค้าทุกอย่าง จนรู้สึกว่าตัวเองเป็นของตายหรือป่าว เหมือนถ้ารักก็ต้องยอมทุกอย่าง ทนไม่ไม่ได้ก็เเยกกันไป พอดีกันเราเคยถามเค้าทำไม่ง้อเราบ้างหรือเรื่องคำพูดต่างๆนาๆ เค้าบอกเค้าก็เป็นแบบนี้อยู่แล้วเป็นมาตั้งเเต่เเฟนคนเก่าๆจะให้ทำยังไง เราก็ถามเค้าอีกว่าจะไม่เปลี่ยนนิสัยบ้างหรอ หรือจะไม่เปลี่ยนเพื่อเราบ้างหรอ เรื่องคำพูดห้วนกระทบจิตใจหรือความรู้สึกของเรา เราะจะทำยังไงกับเค้าดี