แปลกไหม...? เวลาที่เราแอบปลื้มใครสักคน

คุณเคยแอบปลื้มเพื่อนตัวเองไหมคะ...
ฉันคนหนึ่งล่ะที่มักจะสนิทสนมกับเพื่อนผู้ชายพอสมควรประมาณว่าไปไหนไปกันได้ตลอด และกลุ่มเพื่อนกลุ่มนี้จะเป็นเพื่อนสมันเรียน ม.ต้น
ฉันจบ ม.ต้น มาได้สิบปีล่ะ ประมาณว่าเพื่อนทั้งผู้หญิงผู้ชายเจอกันก็เหมือนงานเลี้ยงรุ่นเล็กๆที่เราจะมีการมิสติ้ง นัดเจอกัน จนฉันได้เจอเพื่อนชายคนหนึ่งที่เขาเรียนห้องเดียวกันกับฉัน(แต่เขาไม่จบนะ เพราะออกเรียนในช่วง ม.สอง)ในความคิดแรกคือ เห้ย!แก น่ารักดี (ยังรู้สึกเฉยๆ) จนเรามิสติ้งกันบ่อยๆ ได้แลกเปลี่ยนความคิดกับกลุ่มเพื่อนๆ จนฉันคิดว่าคนที่ฉันปลื้มนั้น เขามีความคิดที่เป็นผู้ใหญ่ วางแผนตัวเองได้ จนทำให้แอบปลื้ม จนทำให้เพื่อนสนิทคนอื่นเห็นอาการได้แต่ฉันก็นิ่งเวลาฟังเขาตลอดนะ (เพื่อนมันสังเกตเราตอนไหน?) จนเพื่อนถามว่าแกชอบมัน ทำไมแกไม่ลองคุยแกล้งจีบมันดูล่ะ (บ้าไปแล้ว) แต่ก็แปลกนะ เพื่อนชายคนอื่นฉันมักจะเล่นคุยแกล้งกัน แต่กับเพื่อนที่ฉันปลื้มนี้ เหมือนฉันเป็นก้อนหินก้อนหนึ่งที่ทำตัวนิ่งๆไม่พูดอะไรได้แต่ฟังเขาพูด

เรามักจะเล่นไลน์คุยกันบ้างส่วนตัว (แต่ส่วนใหญ่ก็จะเป็นไลน์กลุ่มเพื่อนๆมากกว่า) ทุกครั้งที่คุยฉันรู้สึกดี และยิ้มกับข้อความเขาตลอด

ทรมานเนอะเวลาเราแอบปลื้มใครสักคนหนึ่ง

คืออยากรู้จะต้องทำตัวอย่างไงดี... จะบอกเขาว่าแอบปลื้ม หรือว่า จะเก็บไว้แบบนี้คนเดียวต่อไป