....มันสายเกิน....






ประตูใจ...ปิดไว้...แอบซ่อน
ซ้ำลงกลอน...ยอกย้อน...สับสน
เวลาหมุน...ผ่านไป...ดั่งสายชล
แต่ใจคน...มิเคยเปลี่ยน...มิเคยคลาย

คิดไม่ลึก...เพราะไม่คิด...ไร้สิทธิ์คิด
เอื้อมมือนิด...ไขว่คว้า...พลันสลาย
ยังเจ็บยอก...หยั่งลึก...อยู่ข้างใน
'ไม่คิดอะไร'...บอกไป...ทั้งน้ำตา

ให้มันล่วง...มันเลย...ดั่งนที
ความทรงจำ...แสนดี...ยังมีค่า
สลักลึก...มิสูญสิ้น...ตามเวลา
ประตูหนา...อย่าได้กล้า...เปิดออกเลย

................เนตรนที................



ห่างหายจากถนนนักเขียนไปนานนับปี อารมณ์ตอนนี้อยากอ่านกลอนค่ะ
ยังคิดถึงทุกคนบนถนนสายนี้เสมอนะคะ แต่ด้วยภาระหน้าที่รัดตัว ทำให้ต้องหายหัวไปแสนนาน

ขอเชิญทุกท่าน ร่วมสนุก แต่งกลอนด้วยกันนะคะ

โจทย์ตามนี้เลยจ้า

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่