ครั้งหนึ่ง พระผู้เป็นเจ้าได้เสด็จมาหาชายคนหนึ่ง
พระเจ้ากล่าวกับชายคนนั้นว่า "จงออกจากประเทศของเจ้า ละทิ้งผู้คนของเจ้า ข้ามพ้นจากบ้านแห่งบิดาเจ้า และเดินทางไปยังดินแดนซึ่งข้าจะได้สำแดง"
...ดินแดนอันอุดมด้วยน้ำนมและน้ำผึ้ง ที่ซึ่งมนุษย์และสัตว์ได้อาศัยพักพิง นำความสุขสันติมาให้แก่สรรพชีวิต
"...ที่นั่น ข้าจะให้เจ้าเป็นต้นกำเนิดแห่งชนชาติที่ยิ่งใหญ่
“...ชื่อของเจ้าจะโด่งดัง ...ข้าจะอวยพรผู้ที่อวยพรเจ้า ...ข้าจะสาปแช่งผู้ที่สาปแช่งเจ้า...
"...บรรดาเผ่าพันธุ์ใหญ่น้อยทั้งปวงในโลก ย่อมได้รับการอวยพรโดยผ่านเจ้า..."
...คำสัญญาของเจ้าแห่งสากลจักรวาลทำให้ชายนั้นละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างออกเดินทางสู่แผ่นดินแห่งสัญญา
เขาเคลิบเคลิ้มหลงใหล ยึดมั่น ผูกพัน ปรารถนาในแผ่นดินดังกล่าว...
คิดเห็นว่ามันจะให้ความสุขสำเร็จนานาประการ แก่ตัวเขาและลูกหลานไปจวบจนสิ้นท้องฟ้าและดิน...
หากด้วยเหตุบางประการ ความผูกพันในแผ่นดินนั้นกลายเป็นทั้งพร และคำสาป
...แผ่นดินนั้นทำให้วงศ์วานของเขาเจริญรุ่งเรือง...
ในหมู่ของพวกเขาเป็นยอดนักคิด นักปรัชญา นักประดิษฐ์ นักวิทยาศาสตร์
...นักรบ และนักการทหารซึ่งยากหาผู้ใดเสมอเหมือน
...พระเจ้า ได้เกิดเป็นมนุษย์ในหมู่พวกเขา
...ไม่มีชนชาติใดในโลกอีกแล้ว ที่มีอิทธิพลต่อชาติอื่นๆเสมอด้วยชนกลุ่มนี้
...หากเพราะแผ่นดินนั้นเช่นกันทำให้วงศ์วานของเขาจึงถูกทำร้าย...
...ทั้งถูกขับไล่
...ถูกกดขี่
...ถูกฆ่าล้างด้วยความโหดร้ายป่าเถื่อนที่สุด จนยากเชื่อว่าเป็นสิ่งที่มนุษย์ทำต่อมนุษย์ด้วยกัน
...เคราะห์กรรมของพวกเขากลายเป็นเรื่องราวอันสะท้านสะเทือน ถึงชั้นที่ว่า คำว่า Holocaust ซึ่งก่อนนั้นแปลว่า ความหายนะ, การสังหารหมู่โดยทั่วไป กลับกลายเป็นคำที่หมายถึงการสังหารหมู่วงศ์วานของเขา
...และเพราะแผ่นดินนั้นเอง ...วงศ์วานของเขาจึงได้ประกอบกรรมทำชั่ว...
...พวกเขาเข่นฆ่าคนอื่น...
...พวกเขาเข่นฆ่ากันเอง...
แผ่นดินอันศักดิ์สิทธิ์ถูกทำให้บิดเบี้ยว
ความเลวทรามที่สุด ...เกิดขึ้นเพราะที่นี่...
ความบ้าคลั่งรุนแรงที่สุด ...ถูกบ่มเพาะที่นี่...
ความชั่วร้ายที่สุด ...อยู่ที่นี่...
และความชั่วร้ายนั้นยังคงกระจายขยายวง ก่อให้เกิดความชั่วร้ายอื่นๆ สร้างความเสียหายวุ่นวายแก่โลกมากมาย และยังคงลุกลามต่อเนื่องอยู่ในปัจจุบัน
สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?
ทำไมถึงเป็นแบบนั้น?
ร่วมศึกษาประวัติศาสตร์มนุษย์ ในบทตอนซึ่งสกปรกที่สุด ได้ที่ “โลหิตอิสราเอล”
*** The Wild Chronicles "โลหิตอิสราเอล" Part I: Genesis ***
พระเจ้ากล่าวกับชายคนนั้นว่า "จงออกจากประเทศของเจ้า ละทิ้งผู้คนของเจ้า ข้ามพ้นจากบ้านแห่งบิดาเจ้า และเดินทางไปยังดินแดนซึ่งข้าจะได้สำแดง"
...ดินแดนอันอุดมด้วยน้ำนมและน้ำผึ้ง ที่ซึ่งมนุษย์และสัตว์ได้อาศัยพักพิง นำความสุขสันติมาให้แก่สรรพชีวิต
"...ที่นั่น ข้าจะให้เจ้าเป็นต้นกำเนิดแห่งชนชาติที่ยิ่งใหญ่
“...ชื่อของเจ้าจะโด่งดัง ...ข้าจะอวยพรผู้ที่อวยพรเจ้า ...ข้าจะสาปแช่งผู้ที่สาปแช่งเจ้า...
"...บรรดาเผ่าพันธุ์ใหญ่น้อยทั้งปวงในโลก ย่อมได้รับการอวยพรโดยผ่านเจ้า..."
...คำสัญญาของเจ้าแห่งสากลจักรวาลทำให้ชายนั้นละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างออกเดินทางสู่แผ่นดินแห่งสัญญา
เขาเคลิบเคลิ้มหลงใหล ยึดมั่น ผูกพัน ปรารถนาในแผ่นดินดังกล่าว...
คิดเห็นว่ามันจะให้ความสุขสำเร็จนานาประการ แก่ตัวเขาและลูกหลานไปจวบจนสิ้นท้องฟ้าและดิน...
หากด้วยเหตุบางประการ ความผูกพันในแผ่นดินนั้นกลายเป็นทั้งพร และคำสาป
...แผ่นดินนั้นทำให้วงศ์วานของเขาเจริญรุ่งเรือง...
ในหมู่ของพวกเขาเป็นยอดนักคิด นักปรัชญา นักประดิษฐ์ นักวิทยาศาสตร์
...นักรบ และนักการทหารซึ่งยากหาผู้ใดเสมอเหมือน
...พระเจ้า ได้เกิดเป็นมนุษย์ในหมู่พวกเขา
...ไม่มีชนชาติใดในโลกอีกแล้ว ที่มีอิทธิพลต่อชาติอื่นๆเสมอด้วยชนกลุ่มนี้
...หากเพราะแผ่นดินนั้นเช่นกันทำให้วงศ์วานของเขาจึงถูกทำร้าย...
...ทั้งถูกขับไล่
...ถูกกดขี่
...ถูกฆ่าล้างด้วยความโหดร้ายป่าเถื่อนที่สุด จนยากเชื่อว่าเป็นสิ่งที่มนุษย์ทำต่อมนุษย์ด้วยกัน
...เคราะห์กรรมของพวกเขากลายเป็นเรื่องราวอันสะท้านสะเทือน ถึงชั้นที่ว่า คำว่า Holocaust ซึ่งก่อนนั้นแปลว่า ความหายนะ, การสังหารหมู่โดยทั่วไป กลับกลายเป็นคำที่หมายถึงการสังหารหมู่วงศ์วานของเขา
...และเพราะแผ่นดินนั้นเอง ...วงศ์วานของเขาจึงได้ประกอบกรรมทำชั่ว...
...พวกเขาเข่นฆ่าคนอื่น...
...พวกเขาเข่นฆ่ากันเอง...
แผ่นดินอันศักดิ์สิทธิ์ถูกทำให้บิดเบี้ยว
ความเลวทรามที่สุด ...เกิดขึ้นเพราะที่นี่...
ความบ้าคลั่งรุนแรงที่สุด ...ถูกบ่มเพาะที่นี่...
ความชั่วร้ายที่สุด ...อยู่ที่นี่...
และความชั่วร้ายนั้นยังคงกระจายขยายวง ก่อให้เกิดความชั่วร้ายอื่นๆ สร้างความเสียหายวุ่นวายแก่โลกมากมาย และยังคงลุกลามต่อเนื่องอยู่ในปัจจุบัน
สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?
ทำไมถึงเป็นแบบนั้น?
ร่วมศึกษาประวัติศาสตร์มนุษย์ ในบทตอนซึ่งสกปรกที่สุด ได้ที่ “โลหิตอิสราเอล”