เรื่องที่ต้องรู้ก็ได้ไม่ต้องรู้ก็ได้ก่อนอ่าน :
- Butterfinger the movie หนังที่ดัดแปลงจากชื่อขนมที่เดดพูลพูดถึงมีจริงๆนะ แนวสยองขวัญซะด้วย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
- แซสควอชเป็นตัวคล้ายเยติขนฟูสีส้มๆ เป็นสมาชิกทีมอัลฟ่าไฟลท์ของแคนาดา เป็นหมอที่เดดพูลเคยไปหาตอนเพิ่งหลุดจากสถานบำบัด เคยสู้กับเดดพูลในตอนแรกของซีรี่ย์เดี่ยวรอบแรก หน้าตาตอนยังไม่แปลงร่างคล้ายบาทหลวงแอนเดอร์เซ่นในเฮลซิ่ง
- เดดพูลเคยสู้กับฮัคแล้ว ส่วนผล...ไม่ต้องถามมั้ง ขนาดพวกดังๆชนกับฮัคยังเละเป็นส่วนใหญ่เลย รอดไปได้แบบไม่เจ็บตัวมากเฉพาะตอนมาขอเลือดฮัคไปทำยาเท่านั้น
- เรื่องสั้นเก่า เขียนไว้ตั้งแต่ปี2010 ไม่เกี่ยวอะไรกับสงครามฟ็อกซ์vsมาร์เวลรอบนี้ แต่อาจจะเขียนขึ้นเพื่อปลอบใจแฟนบอยที่กำลังปวดตับกับบทเดดพูลในหนังวูฟออริจิ้นก้ได้
__________________________________________________




บนเนินเขาฮอลลีวู้ด บ่ายโมงตรง
คนเขียนบท3: อะไรวะเนี่ย?


คนเขียนบท2: หมอนี่มันบ้าไปแล้ว ถ้านายยังวิ่งได้อยู่ล่ะก็รีบหนีไป!!
อย่าเข้าไปในนั้นเด็ดขาดเลยนะ!!


เดดพูล:นายคงเป็นคนที่ฉันนัดไว้ตอนบ่ายสามครึ่งสินะ


เดดพูล: ตัวแทนที่ไปเรียกนายมาคงบอกเรื่องข้อตกลงแล้วใช่ไหม? เดี๋ยวนี้เรื่องอะไรๆก็เอามาทำเป็นหนังได้หมด ไม่ว่าจะเป็นรายการทีวีเก่าๆ เรื่องหมากกระดาน หรือเรื่องขนมลูกอมอะไรก็ได้ทั้งนั้น ฉันล่ะโคตรตื่นเต้นเลยที่รู้ว่าหนังButterfinger : the movieสร้างเสร็จแล้ว

อีกไม่นานเรื่องของฉันก็คงได้ทำเป็นหนังเหมือนกันล่ะนะ แต่ฉันอยากให้มันเป็นหนังที่เป็นปรากฎการณ์ใหม่ล่าสุดที่ทั้งฮอลลีวู้ดไม่เคยมีใครทำมาก่อน

วันนี้ฉันสัมภาษณ์คนเขียนบทมาทั้งวันแล้ว แต่คุยกับคนที่มาก่อนหน้านายสองคนแล้ว...

ฉันไม่ชอบเลยว่ะ

สามสิบแปดนาทีก่อน
คนเขียนบท1: ฟังนะพวก เราจะทำหนังนายให้มันเป็นแนวบู๊ระเบิดภูเขาเผากระท่อมแบบไมเคิล เบย์เลย สู้กับตัวประหลาดเยอะๆ ฉากแอ็คชั่นเอาให้มันส์สุดๆ เราจะให้นายสู้กับแซสควอช  ให้นายสู้กับฮัค ให้นายสู้กับ...

เดี๋ยวๆ ว่าแต่เรามีสิทธิ์เอาฮัคมาใส่ในหนังได้หรือเปล่านะ? ไม่รู้เหมือนกันเว้ย แต่ไม่สำคัญหรอก

เดดพูล: เออ แต่ฉันคิดว่า...

คนเขียนบท1: อย่าทำหน้าแบบนั้นน่า ไอ้น้อง อย่ายึดติดกับต้นแบบนักสิ นี่เป็นการยกระดับให้กับหนังของนายเลยนะ

เดดพูล: ยกมาสูงแค่นี้พอยัง เอาสูงกว่านี้อีกหน่อยมะ?

คนเขียนบท1: เดี๋ยวๆ จะทำอะไรน่ะ?


เดดพูล: ไอ้คนก่อนหน้านายก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันเล้ย

คนเขียนบท1: เราจะเอายังงี้นะ ตัดเรื่องที่นายเป็นทหารรับจ้างทิ้งไปให้หมดเลย

เดดพูล: ห๊ะ?

คนเขียนบท1: คนดูไม่อยากดูเรื่องชวนหดหู่แบบนั้นหรอก เราจะเปลี่ยนให้นายเป็นนักร้องแนวคันทรี่ แม้แต่เจฟ บริดเจทส์ยังเพิ่งได้ออสการ์จากการดัดแปลงเรื่องซะขนาดนั้นเลยนะ

แล้วนายก็ติดเหล้า แล้วก็ถังแตก แล้วก็พยายามจะทำให้ลูกของนายกลับมาชื่นชมในตัวนายอีกครั้ง

มองแบบนั้นหมายความว่าไง?


เดดพูล: แล้วบทของนายล่ะ?

คนเขียนบท3: ฉันยังไม่ได้เขียน
ฉันมาที่นี่เพื่อฟัง ฉันอยากฟังเรื่องของนาย

เดดพูล: นายจะบอกว่านายจะไม่เขียนเรื่องชีวิตของฉันออกมาจากจากมุมมองของนายเลยยังงั้นเรอะ?

คนเขียนบท3: ฉันไม่ทำแบบนั้นหรอก

เดดพูล: ได้เลย เพื่อนเอ๊ย งั้นฉันจะเล่าให้ฟัง แต่นายฟังแล้วอาจจะเสียใจทีหลังก็ได้นะ
ฉันจะเล่าตั้งแต่เรื่องจุดกำเนิดของฉันเลยก็แล้วกัน...


เดดพูล: มันก็เหมือนๆเรื่องเกี่ยวกับจุดกำเนิดอื่นๆนั่นแหละ สิ่งที่ต้องมีแน่ๆคือฉากเปลือยทั้งตัวและความเจ็บปวดจนแทบคลั่ง

นายอาจจะอยากถามว่าฉันทำอีท่าไหนถึงได้ลงไปอยู่ในแทงค์น้ำ แถมมีเข็มปักไข่และสายยางทิ่มตูดอยู่เต็มไปหมด หรือเรื่องเชี่ยๆอะไรประมาณนั้นล่ะนะ

เอ่อ... จะบอกให้ก็ได้ว่าเพราะฉันเลือกเป็นอาสาสมัครล่ะ


เดดพูล: ตอนนั้นฉันมีทางเลือกแค่สองอย่างระหว่างรอความตายแบบโคตรทรมานจากมะเร็งระยะที่4 กับเป็นอาสาสมัครเข้ารับการทดลองในห้องแล็บลับแห่งนึงในแคนาดา

และคนที่เห็นผลการทดลองนั่นก็พูดกันทั้งนั้นว่าฉันน่าจะเลือกอยู่กับมะเร็งซะยังจะดีกว่า

นักวิทย์: โอ้ พระเจ้า

นี่มันอะไรกันเนี่ย?

เดดพูล: เป็นอะไรไปน่ะ? นี่ทรงผมฉันน่าเกลียดขนาดนั้นเลยเหรอ?

ตายล่ะ นี่ผมฉันหายไปไหนหมดแล้วเนี่ย?


เดดพูล: หมอบอกว่าการทดลองนี่มันเหมือนเปิดกล่องสุ่มพลังพิเศษ

ตอนนี้ร่างกายของฉันได้ความสามารถรักษาตัวเองอย่างรวดเร็วมาแล้ว

เฮ้ ที่จริงมันต้องเริ่มจากนิ้วเท้าก่อนไม่ใช่เรอะ

โอ๊ย....นะ...นี่มันเจ็บขนาดนี้เลยเรอะ

ว้าว    

นักวิทย์: แต่หมอนี้อัปลักษณ์เป็นบ้าเลย

ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวฉันจัดการเรื่องนั้นให้เอง

เดดพูล: อ้ากกกกก


เดดพูล: แต่ไม่ว่าจะบาดเจ็บสาหัสขนาดไหน พอฮีลกลับมาได้ผิวของฉันก็ยังดูเหมือนมนุษย์แฮมเบอร์เกอร์อยู่ดี

ซึ่งไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่สำหรับงานลับๆอย่างงานลอบสังหาร เพราะไม่ว่าจะพรางตัวยังไงก็โคตรเด่นเลย

หมอบอกว่าไม่ต้องห่วง และให้ฉันไปพักในบ้านพักตากอากาศระหว่างที่พวกเขาหาวิธีรักษาให้ฉัน

ที่นั่นฉันจะได้รับการรักษาอย่างดี

หรือพูดให้ถูกคือรักษาไว้อย่างดีในฐานะผลงานที่ล้มเหลวล่ะนะ

ระหว่างที่นอนเน่าอยู่ในห้องแคบๆที่นั่นฉันก็เพิ่งรู้ตัวว่าสิ่งที่ฉันเลือกนี่มันร้ายกว่าเป็นมะเร็งเสียอีก มะเร็งถ้าตายก็จบ แต่ในกรณีของฉันไม่ว่ายังไงสภาพหนูทดลองแบบนี้ก็จะดำเนินต่อไป... อาจจะตลอดกาล...

ฉันต้องหาทางออกไปจากที่นี่


เดดพูล: โอย เจ็บผิวจังเลย เจ็บ เจ็บ เจ็บ เจ็บ เจ็บผิวจังเลย เจ็บ เจ็บ เจ็บ

ผู้คุม: หุบปากซะ ไม่งั้นฉันจะหาเรื่องอื่นให้แกบ่นแทน

เดดพูล: พูดงี้มาต่อยกันซักยกมั้ย พ่อตุ้ยนุ้ย

ผู้คุม: ด้วยความยินดีเลยว่ะ

เดดพูล: ยะ...อย่านะ ได้โปรด ยกโทษให้ผมเถอะ  มันเจ็บจนทนไม่ไหวจริงๆอ้ะ

ว่าแต่มีวาสลินบ้างป่ะ อ้วนจนตัวจะแตกอย่างเอ็งนี่น่าจะใช้ทาแก้ผิวแตกลายงาประจำอยู่แล้วล่ะนะ

ผู้คุม: ได้เลย

เดี๋ยวเอ็งได้รู้แน่ว่าผิวเอ็งจะเจ็บมากกว่านี้ได้อีก

เดดพูล: พวกเด็กเกเรก็ยังงี้ล่ะน้า เห็นเด็กตัวเล็กอ่อนแอหน่อยเป็นไม่ได้ชอบพุ่งเข้าไปรังแกทุกที


เดดพูล: ฉันเห็นพวกเด็กเกเรแบบนั้นทีไรก็ทนไม่ไหวต้องไล่กระทืบทุกทีเหมือนกัน

นายคงไม่รู้หรอกว่ามันน่ายินดีแค่ไหนที่ได้รู้ว่าไม่ว่าพวกนั้นจะใช้อาวุธแบบไหนก็ฆ่าฉันไม่ได้

บอกตามตรงเลย ตอนนั้นทำเอาฉันตื่นเต้นจนหัวหมุนไปหมด

แหม่ เล่นยัดลูกตะกั่วเข้าตัวฉันไม่ยั้งแบบนั้น

ต่อไปฉันคงใช้กระปู๋เขียนหนังสือแทนดินสอได้แล้วมั้งนี่


เดดพูล: หลังจากที่หนีออกมาได้ ฉันก็กลับมาทำอาชีพทหารรับจ้างอีกครั้ง แต่ตอนนี้ฉันมี...เอ่อ...ข้อได้เปรียบที่เหนือกว่าคู่แข่งรายอื่นๆอีกเยอะ

(นายเป็นคนเขียนบท ตรงนี้นายคงทำให้เคลียร์ได้นะ)

แล้วฉันก็ใส่หน้ากากเหมือนกับพวกตัวละครในหนังสือการ์ตูน

แต่หลังจากใส่หน้ากากและได้พลังพิเศษมาก็มีแต่งานพิลึกๆทั้งนั้นเลย

อย่างงานแรกๆที่ฉันรับทำก็คือฆ่ามิวแทนต์ไซบอร์กหน้าบูดที่มาจากอนาคตหรืออะไรประมาณนั้น

เดดพูล: ขอบอกไว้ก่อนนะ ว่าที่ฉันตามมาฆ่าตาแก่ครึ่งเหล็กอย่างนายนี่ไม่ใช่เรื่องส่วนตัวนเลยซักกะติ๊ด

เคเบิ้ล: เออ  ได้เลย

เดดพูล: แล้วหลังจากนั้นเราก็กลายเป็นเพื่อนซี้กัน ก็อย่างที่น่าจะเด้ากันได้อยู่แล้วล่ะนะ

เอิ่ม... ก็อย่างที่ว่ามานั่นล่ะ


คนเขียนบท3: เดี๋ยวๆ นายเล่าข้ามตอนที่สำคัญที่สุดไปนะ

เดดพูล: อ้าว? ตอนไหนล่ะ?

คนเขียนบท3: ช่วยเล่าเรื่องเกี่ยวกับเวด วิลสัน มนุษย์ที่อยู่ใต้หน้ากากนั่น ในช่วงที่ยังไม่ได้ใส่หน้ากาก ก่อนที่จะไปเข้าโครงการweapon-x  ก่อนที่ทุกอย่างจะเริ่มต้นขึ้นหน่อยได้ไหม?

เดดพูล: นายอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับเวด วิลสันงั้นรึ?

สรุปสั้นๆก็คือหมอนั่นมันเป็นคนโง่


เดดพูล: เวด วิลสันเป็นทหารรับจ้างที่ถือคติประจำตัวอยู่อย่างนึง คือจะรับทำแต่งานที่มัน"เชื่อว่า"เป็นสิ่งที่ถูกต้องเท่านั้น หมอนั่นจริงจังกับเรื่องนี้ยิ่งกว่าอะไรซะอีก

ดูเหมือนว่าเวด วิลสันจะเป็นทหารรับจ้างเพียงคนเดียวที่ไม่ได้ทำงานเพื่อเงินเท่านั้น

หมอนั่นบุกไปฆ่าผู้นำเผด็จการที่ชั่วช้าสมควรตาย

แล้วก็กลับบ้านไปหาแฟนสาวแสนสวยที่รอมันอยู่ในรัฐบอสตั้น

วาเนสซ่า : เวด วันนี้เค้าจะเล่นอะไรกับตัวเองงดีน้า รีบไปอาบน้ำก่อนเถอะจะได้มาเล่นกัน

เดดพูล: จะว่ายังไงดีนะ หมอนั่นยังหนุ่ม ยังไม่รู้เลยว่าชีวิตต่อจากนี้จะมีเรื่องสุดเซอร์ไพรส์รออยู่