- นี่เป็นเรื่องสั้นส่งท้าย ต่อจากcable #25 ที่เป็นตอนจบซีรี่ส์เดี่ยวรอบสองของเคเบิ้ลพอดี เขียนไว้ตั้งกะปี2011
- เนี้อหาซีรี่ส์cable&deadpoolที่เดดพูลสรุปมาให้นั่นมันสรุปหลอนๆตามประสามัน ถ้าอยากรู้ว่าเนี้อหาจริงเต็มๆเป็นยังไงต้องไปหาอ่านกันเอาเอง มันเด็ดมาก
- เคเบิ้ลตายให้เดดพูลดูเป็นครั้งที่สอง ทางครอบครัวและx-menจัดงานศพอย่างเป็นทางการให้เรียบร้อย ไซคลอปส์(พ่อ)ขึ้นไปพูดสองสามคำแล้วก็ร้องจนพูดต่อไม่ได้ หนูโฮป(ลูกบุญธรรม)เลยขึ้นกล่าวไว้อาลัยแทน เรื่องในเล่มนี้เกิดขึ้นต่อจากงานศพนั่นแหละ
- ถ้าคิดว่าไอ้กรอบขาวเป็นเพื่อนสมมุติที่เดดพูลมันสร้างขึ้นเพื่อแทนเคเบิ้ลจะยิ่งเศร้าเป็นสองเท่า โทดๆ ในเกมเสียงคล้ายกันมากเลยเผลอไปติ๊ด ยังดีที่ไม่ใช่
- _{yaoi fangirl sense is tingling}
_____________________________________________





เดดพูล: ฉัน... ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเขาจะเป็นคนแรกที่จากพวกเราไป

ทั้งที่เขายังหนุ่มยังแน่นอย่างนี้แท้ๆ

กรอบขาว: เอิ่ม ก็ไม่ค่อยหนุ่มเท่าไหร่แล้วนะ

เดดพูล: เอาเถอะ ขอสรุปสั้นๆให้คนที่ไม่ได้ตามอีเวนต์ยาวเหยียด847ตอนช่วงsecond comingฟังเลยก็แล้วกันว่าเคเบิ้ล... เพื่อนรักของฉันจากโลกนี้ไปแล้ว

เพราะพยายามจะช่วยโลกนี้ไว้อย่างที่เคยทำมาทุกทีนั่นแหละ



เดดพูล: ...ให้ตายเถอะ คราวนี้ฉัน...

กรอบขาว: ถึงกับพูดไม่ออกเลยเรอะ?

เดดพูล: ฉันไม่รู้จะพูดยังไงจริงๆ เรื่องมันไม่ควรโดนตัดจบดื้อๆแบบนี้เลย

ฉันชักอยากจะขุดแขนเหล็กของนายขึ้นมาแล้วล่ะ เนท ได้ยินมาว่านั่นเป็นชิ้นส่วนสุดท้ายที่นายเหลือไว้สินะ

ฉันอยากจะควงแขนนายไปดื่มด้วยกัน หาสาวให้มันซั่ม แล้วค่อยเอาไปฝังไว้ในอุทยานแห่งชาติJoshua Treeตามที่สัญญากันไว้อย่างในหนังเรื่องgrand thief parsonซะจริงๆ

แต่ฉันว่าถ้าทำแบบนั้นไปคนในสังคมคุณภาพอย่างแถวๆนี้ต้องหยะแหยงจนร้องกรี๊ดๆแน่ๆเบย

กรอบขาว: อ้อ ยังดีนะที่พอจะรู้ตัวอยู่บ้างว่าอะไรควรไม่ควร

เดดพูล: นี่ของนาย ไอ้เพื่อนยาก



เดดพูล: เดี๋ยวนะ

แบบนี้มันไม่เข้าท่าเลยว่ะ เนท

จะไว้อาลัยให้นายทั้งทีมันน่าจะมีอะไรมากกว่ามานั่งบ่นพึมพำอยู่หน้ากล่องเหล็กที่ใส่แขนเหล็กของนายสิ

ฉันรู้แล้วว่าควรจะทำอะไรบ้าง

ไปจัดปาร์ตี้ฉลองงานศพให้นายในที่ที่เหมาะสมที่สุดกันดีกว่า



เดดพูล: ที่รูเมกิสถานนี่ไงล่ะ

เคเบิ้ลเคยปกครองที่นี่เมื่อราวๆปีสองปีก่อนหน้านี้ล่ะนะ

ช่วงนั้นหมอนั่นพยายามเปลี่ยนประเทศที่สภาพยังกะก้นหลุมขยะแถวบ้านนอกในยุโรปตะวันออกนี่....

อุ่บ โทษที นี่ไม่ได้ด่านะ

ให้เป็นเมืองในอุดมคติ แดนสวรรค์ที่สดใสปิ๊งปั๊งที่สุดในโลก

จนกระทั่งมีบางอย่างมาดึงความสนใจของหมอนั่นออกไป หรือพูดกันตรงๆเลยก็คือเกิดอีเวนต์แย่งเด็กครั้งยิ่งใหญ่ "Messiah complex"  ที่จบลงโดยมันต้องข้ามเวลาหนีไปอนาคตเพื่อเป็นซิงเกิ้ลมัมเลี้ยงลูกใครก็ไม่รู้ไปเลยนั่นแหละ

แต่ยังไงที่นี่ก็เคยเป็นประเทศของหมอนั่น

คนพวกนี้เคยเป็นประชาชนของหมอนั่น



บาร์จนอฟ เมืองหลวงของรูเมกิสถานในช่วงนั้น

เดดพูล: จะตีเมืองขึ้นทั้งทีทำไมถึงเลือกที่นี่ล่ะ ทำไมถึงไม่เลือกที่ดีๆอย่าง....ฮาวายหรืออะไรประมาณนั้นไปเลย

ฉันยังจำทุกอย่างได้ชัดเจนยังกะเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานเลยล่ะ

เคเบิ้ล: คนเหล่านี้ต้องการความช่วยเหลือจากฉัน ถ้าฉันทำให้ประเทศเล็กๆแห่งนี้สงบและมั่นคงได้ มันจะเป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่จะส่งผลต่อเนื่องไปทั้งยุโรป และทั้งโลก

เดดพูล: โห่ จะยึดทั้งทีไปยึดเกาะคาตาลิน่าดีกว่ามั้ง ที่นั่นวิวดีและอยู่ใกล้แผ่นดินใหญ่จนวาร์ปไปเซ็นจูรี่ซิตี้ได้ง่ายๆ ในเมืองนี่มีแหล่งบันเทิงครบครัน แถมไปกินกาแฟอร่อยๆที่ถนนเบเวอรี่ต่อได้ด้วยนะ...

แต่ฉันเพิ่งจะเข้าใจว่าเคเบิ้ลตั้งใจจะทำอะไร และเพิ่งรู้ว่าหมอนั่นเป็นห่วงประชาชนของประเทศนี้จริงๆ

ฉันเลยกะจะให้ทุกคนที่อยู่ที่นี่มาร่วมงานฉลองสามวันสามคืน ในงานมีมหรสพครบครัน มีอาหารเลี้ยงเต็มที่ และเปิดพิพิธภัณฑ์เพื่อเป็นเกียรติให้กับนาธาน ซัมเมอร์ วีรบุรุษแห่งชาติของประเทศนี้



เดดพูล: เอ จะตั้งชื่องานว่าเคเบิ้ลพาลูซ่า หรือนาธานสต็อคดีน้า

นี่ถ้ามีสวนสนุกที่มีเครื่องเล่นที่ใช้ธีมอนาคตอันไกลโพ้นในงานด้วยล่ะก็คงยอดไปเลย

ต้องอารมณ์ประมาณว่า"ถึงจะสู้กับอพ็อคคาลิปส์แล้วรอดมาได้ แต่มาเล่นไอ้นี่แล้วจะรอดหรือเปล่า"ล่ะนะ

แล้วก็ต้องมีซุ้มยิงปืนซักซุ้มสองซุ้มด้วย เพราะเนทน่ะชอบยิงปืนออกจะตายไป

มีคอนเสิร์ต มีไอติมฟรี มีร้านสเต็กอย่างดีที่เสิร์ฟเฉพาะเนี้อเทคโนออร์แกนิคแท้ๆเท่านั้น ข่ะ ต่อให้เป็นแบร์ กริลส์นักแดรกทุกอย่างที่ขวางหน้าในตำนานเจ้าของวลี"โอ้วววว แม่สาวน้อย"ก็คงแดรกของแบบนั้นไม่ลงหรอก

งานนี้ต้องเยี่ยมไปเลยแน่ๆ

ที่เหลือก็แค่ติดต่อกับคนที่จะอนุญาตให้จัดงานได้เท่านั้นล่ะนะ



สามสิบเจ็ดนาทีหลังจากนั้น

เดดพูล: นี่ อนุญาตหน่อยเหอะน่า ฉันมีตังเยอะน้า

ปธน.: และฉันก็บอกแกไปแล้วว่าฉันไม่รู้จักคาเบิ้ล หรือนาดีน ซอมเมอร์อะไรนั่นเลยนะ

เดดพูล: อ้อ เข้าใจล่ะ นี่เป็นเทคนิคการต่อรองราคาสินะ

หรือไม่ก็คงเพราะเคเบิ้ลแอบไปทำอะไรบ้าๆที่ฉันไม่รู้เอาไว้ด้วย

นี่ พ่อปธน. ไม่สิ ไอ้เพื่อนยาก ฉันทำให้ประเทศเล็กๆยากจนที่เพิ่งจะแตกออกมาจากสหภาพโซเวียตของนายเป็นที่จับตามองในเวทีโลกได้ในทันทีเลยนะ

เดี๋ยวฉันจะเอาเลดี้กาก้ามาเปิดคอนเสิร์ตที่นี่ให้ดูเลย นี่ไม่ได้โม้นะ

รปภ.: อย่าขยับ ไม่งั้นกุยิง ไอ้ผู้บุกรุกใส่หน้ากาก

เดดพูล: หือ? นี่ก็เป็นเทคนิคต่อรองราคาอีกแบบสินะ โหดไปหน่อย แต่แบบนี้ฉันชอบ

แต่ตอนนี้กำลังตกลงค้าขายกันอยู่นี่ จะฆ่าลูกกระจ๊อกพวกนี้ให้เรียบซะมันก็ดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่เนอะ ยอมๆไปก่อนก็แล้วกัน



ปธน.: (ภาษาท้องถิ่น)เอามันไปที่หน่วยสอบสวน ไอ้สายลับคนนี้มันบ้ายิ่งกว่าคนที่เข้ามาก่อนหน้านี้ซะอีก

เดดพูล: แหม่ อีตาปธน.นี่คงคิดว่าเท่มากสินะที่มาพ่นภาษาแปลกๆใส่คนอื่นแบบนี้ สงสัยจะไม่รู้ว่าที่จริงแล้วฉันรู้ภาษารูเมกิสถานด้วย

กรอบขาว: เอ็งไม่รู้ซักหน่อย

เดดพูล: บอกว่ารู้ก็รู้สิฟะ เมื่อกี้หมอนี่มันบอกว่า"อย่าลืมเอากระรอกไปงานฉลองของวิลเลี่ยม แชทเนอร์ด้วย แล้วอย่าลืมเอาน้ำเกรวี่ให้กินด้วยล่ะ"

นี่ ฉันวางอาวุธแล้วนะ

กรอบขาว: เรื่องทั้งหมดก็อย่างที่เห็นกันอยู่นั่นแหละครับ และตอนนี้ผมกำลังพูดกับพวกคุณอยู่ เหล่านักอ่านทั้งหลาย

เดดพูล: นี่ไง วางเรียบร้อยแล้ว

กรอบขาว: คนพวกนี้แปลกใจมากที่ได้ยินชื่อ"เคเบิ้ล" เพราะที่จริงแล้ว...ประเทศในยุโรปตะวันออกในช่วงนั้นเดี๋ยวก็ก่อตั้งขึ้นเดี๋ยวก็ล่มสลายไวยิ่งกว่าภาพที่เกิดจากพลุบนฟ้าซะอีก

และ เอิ่ม.... ก็อย่างที่ว่าแหละ คราวนี้เดดพูลมันมาวิ่งเล่นผิดประเทศซะแล้ว

เดดพูล: วั้ย แย่จัง



กรอบขาว: ที่ผมไม่บอกเรื่องนี้กับเดดพูลก็เพราะ.... ถึงบอกไปเขาก็ไม่ฟังผมอยู่ดี เพราะผมเป็นแค่เสียงคนอื่นที่ดังอยู่ในหัวของเขาเท่านั้น พูดอะไรไปเขาก็ไม่สนใจเลยซักกะติ๊ดเหมือนกับทุกทีนั่นแหละ

เดดพูล: เมื่อกี้มีใครพูดอะไรอยู่หรือเปล่า

เฮ้อ โดนกระทืบแบบนี้มันเจ็บชะมัดเลยแฮะ เลือดออกในอวัยวะภายในหลายแห่ง ฟกช้ำไปทั้งตัว อีกเดี๋ยวก็คงจะสลบแล้วล่ะ

ตอนที่เจอกับเนทครั้งแรกก็แบบนี้แหละ คิดถึงจริงๆเลยน้า...

ใช่ นี่มันรักแรกพบชัดๆ

เคเบิ้ล: นายพูดมากเกินไปแล้ว

ซู้ด เพลงมา...
พูลมันแปลงเนี้อให้เรียบร้อยแล้ว ถ้าอยากร้องตามก็ใช้ทำนองเพลง then he kissed me ของวง the crystals ตามคลิปด้านล่างนี่
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แปลเนี้อไทยอยู่ด้านล่างนี่ แต่อาจเอาไปร้องให้ตรงเป๊ะๆอย่างที่พูลมันแปลงไม่ได้นะ

เขาเดินมาหาฉันและบอกว่าท่าทางฉันจะอยากตาย
เขาหล่อจนหัวใจจะวาย ฉันเลยบอกลองดูก็ได้


เดดพูล: ตอนเขาต่อยมาฉันแทบจะร้องไห้
ฉันเลยปามีดไปปักต้นขาเขาทันใด
ดวงดาวส่องประกายสดใส
แล้วฉันก็โดนอีกที~  ข่ะ พูลมันดันตื่นก่อน เพลงเลยจบก่อนจะถึงท่อนที่แอบคิดเกินเพื่อน สารภาพรักและพาไปพบพ่อแม่จนขอแต่งงานนะคะ แหม่



เดดพูล: เนท นั่นนายเหรอ...

เอ่อ ช่างมันเหอะ นี่ฉันสลบไปนานแค่ไหนแล้วเนี่ย?

นักโทษ: (ภาษาพี้นเมือง) เจ้าพวกนั้นเอานายมาที่นี่ตั้งแต่เมื่อคืน นายร้องเพลงอะไรไม่รู้ตอนที่ยังหลับอยู่ด้วยนะ

เดดพูล: แม่เจ้า เจ้าพวกนั้นเล่นอัดมาแบบไม่ยั้งมือเลยนะเนี่ย ล่อซะจนตอนนี้ฉันฟังภาษารูเมกิสถานไม่ออกซักคำเลยเว้ย

แหม่ อย่าทำหน้าแบบนั้นดิ

เปลี่ยนจากหน้าบึ้งเป็นหน้ายิ้มกันดีกว่าน่า



เดดพูล: ยังจำผู้นำคนเก่าที่ชื่อเคเบิ้ลได้มั้ย?

หมอนั่นพูดอยู่ประจำว่าความสามัคคีจะทำให้ทุกอย่างเป็นไปได้นะ

ตอนนั้นฉันอยู่ข้างกายเขาตลอดเลยล่ะ

เคเบิ้ล: เวด นี่เอ็งมาทำบ้าอะไรที่นี่วะ!?

เดดพูล: ในท้องฉันมันรู้สึกดึ๋ยๆบรึ๋ยๆชอบกล จนชักอยากจะพ่นเมือกเขียวๆแบบในหนังthe exorcistแล้วนะเนี่ย

เคเบิ้ล: เดี๋ยวก่อน หรือว่าจะเป็นเพราะตอนที่ฉันดูดนายเข้าไปทำให้DNAของเราปนกันจนแยกไม่ออก ทำให้ตอนนี้ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่ฉันใช้เครื่องวาร์ปนายก็จะติดมาด้วย...

กรอบขาว: อ่านรายละเอียดได้ในอาร์คแรกของCable & Deadpool ชื่อตอน If looks could kill นะจ๊ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อุ๊บ รูปหล่น


เอิ่ม ตอนนั้นแค่รวมร่างกับแลกเปลี่ยนDNAกันเฉยๆ ไม่มีอะไรเกินเลยจริงจริ๊ง

เดดพูล: นี่ฉันได้ใช้วาร์ปฟรีด้วยเรอะเนี่ย ยอดไปเลย

แบบนี้ต่อไปฉันก็ไม่จำเป็นต้องจ้างนักบินส่วนตัวแล้วสิ

"ถ้าจะถามเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเคเบิ้ลกับฉันล่ะก็เราเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยล่ะ ขอบอก"



นักโทษ2: เอ่อ คุณ...

เดดพูล: เดดพูล

นักโทษ2: (ภาษาอังกฤษ)คุณเดพูคร้าบ นายทหารที่เป็นฮีโร่คนนั้นเป็นเพื่อนของคุณหรือ? ผม... ผมว่าผมจำเขาได้นะ

เดดพูล: จริงเหรอ!!!

กรอบขาว: ฉันตกใจเรื่องที่อยู่ดีๆก็มีนักโทษที่พูดภาษาอังกฤษได้โผล่มาดื้อๆมากกว่านะ

นักโทษ2: คนตัวใหญ่แข็งแรงที่มีผมสีทองนั่นใช่มั้ย?

เดดพูล: เอิ่ม ที่จริงแล้วสีขาวต่างหากล่ะ

นักโทษ2: เออๆ นั่นแหละ ผมขาวๆ นั่นแหละ

เขาเป็นฮีโร่ที่ผมชอบมากมาตั้งแต่สมัยเด็กๆเลนะ

นักโทษ3: เออๆ ฉันด้วยๆ

เดดพูล: นึกแล้วเชียวว่าถ้าหาให้ดีๆต้องเจอคนที่ยังจำหมอนั่นได้ ในที่สุดฉันก็หาประชาชนของนายเจอแล้วนะ เนท

นักโทษ2: (ภาษาพี้นเมือง) เนทไหนของมันวะ?

นักโทษ3:  (ภาษาพี้นเมือง) ช่างแม่มเหอะน่า นี่อาจเป็นโอกาสของพวกเราแล้ว ไอ้คนใส่หน้ากากที่พล่ามไม่หยุดนี่ท่าทางจะทำอะไรก็ได้ทุกอย่างเลยนะ




เดดพูล: คุณยามเจ้าขา~

กรอบขาว: ร้องลากเสียงประหลาดๆแบบนั้นเดี๋ยวเขาก็ฟังไม่รู้เรื่องกันพอดีหรอก

เดดพูล: มาหาหนูหน่อยเร้ว~

รปภ.: (ภาษาพี้นเมือง) พระเจ้าช่วย

เดดพูล: อย่าลงไปนอนบิดท่าประหลาดๆอย่างเจ้าพวกนี้ล่ะ