คือเรามีนิสัยที่เท่าที่สังเกตตัวเองคือ จะเป็นเราร่าเริงค่ะ เพื่อนๆมักจะมองเราว่าเราตลก
เพราะเวลาพูดกะเพื่อน เพื่อนมักจะบอกว่าเรา ดูโอเว่อร์แอคติ้ง คือพูดใส่อารมณ์ สีหน้า ท่าทางออกหมดเลย
แล้วปัญหาคือว่า จริงๆแล้วเราไม่ใช่คนบุคลิกแบบนี้อย่างเดียว??

คือ เราจะมีอารมณ์แบบอยู่ๆก็ไม่อย่างทำอะไร อยากนอนอย่างเดียว ไม่ก็นั่งเม่อลอยได้เป็นชั่วโมงๆ
รู้สึกตัวเองไม่มีคุณค่า ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ไปเพื่ออะไร บางครั้งเราก็ออกมาเดินเล่นข้างนอก
แต่ยิ่งเจอคนเยอะๆ เรายิ่งรู้สึกแปลกแยกจากคนอื่นๆ คือรู้สึกว่า ทำไมเราเป็นแบบนี้
ไม่มีแรงทำอะไรเลยค่ะ หมดทั้งแรงกาย แรงใจ บางครั้งไปเรียนก็จริง แต่เรียนไม่รู้เรื่องเลย เพราะเม่อ ใจลอย
แล้วมันก็จะรู้สึกไม่มีแรง เหมือนผีตายซาก นั่งเฉยๆ ก็รู้สึกหายใจไม่ค่อยออก แน่นหน้าอก เหมือนหายใจไม่อิ่ม
สิ่งที่เคยชอบทำ สิ่งที่สนใจ กลายเป็นเฉย ไม่รู้สึกอยากทำ อยากดูอะไรทั้งนั้น
บ่อยครั้งที่เราร้องไห์แบบไม่มีเหตุผล คืออยู่ๆมันก็ร้อง ร้องนานจนไม่มีน้ำตา
ยิ่งมองตัวเองในกระจกนะ มัน So sad สุดๆเลย

แล้วอารมณ์เรา มันก็สลับๆกันแบบนี้แหละค่ะ จะหนักช่วงใกล้เมนส์มา มันจะซึมเศร้าอย่างเดียวเลย พอเมนส์มาก็เริ่มดีขึ้น
แต่โดยทั่วๆไป อารมณ์เรามันไม่นิ่งเลย ซึมๆ ร่าเริง ซึมๆ ร่าเริง เพื่อนๆก็เหมือนไม่เข้าใจ มองเป็นเรื่องตลก..
คิดว่าเราแกล้งไม่อยากพูดไม่อยากคุยกะพวกมัน คือเราอยากบอกว่า ไม่ได้แกล้งโว้ยยย มันเป็นเอง


อาการแบบนี้ ควรไปพบจิตแพทย์รึป่าวคะ? จริงๆเราอยากไปนะ เพราะมันรบกวนการเรียน รบกวนการใช้ชีวิตด้วย

*อาจเรียบเรียงไม่ค่อยดีนัก เป็นคนพิมพ์เล่าเรื่องไม่ค่อยเก่ง ขออภัยไว้ด้วยนะคะ