ขี้เกียจเข้าไปนั่งไล่ตอบในกระทู้โน้น เบื่อแถ
ขอชี้แจงในกระทู้นี้สั้นว่า พระโพธิสัตว์สละชีวิตเลือดเนื้อตนเป็นทานบารมี กลายเป็นทำบาปซะงั้นหรือไม่


ต้องแยกให้ออกว่าอะไรคือบาปก่อน
บาปไม่บาป ไม่ได้อยู่ที่เบียดเบียนไม่เบียดเบียนตัวเองหรือคนอื่น แต่อยู่ที่เจตนา
พระพุทธเจ้าตรัสไว้ชัดเจนว่า "เจตนาหํ กมฺมํ วทามิ" แปลว่า "เจตนานั่นแหละเป็นกรรม"
ในปฏิจจสมุปบาทก็อยู่ตรงที่สังขารเป็นปัจจัยให้เกิดวิญญาณ
ตรงส่วนย่อยที่เรียกว่า ปุญญาภิสังขาร อปุญญาภิสังขาร อเนญชาภิสังขาร
บาปก็คือการปรุงแต่งส่วนบาป หรืออปุญญาภิสังขารนั่นเอง


บาป คือ กรรมที่เกิดจากจิตที่เป็นอกุศล หรือจะบอกว่าเป็นเจตนาที่ประกอบด้วยอกุศลจิตก็ได้
หรือบอกอีกนัยว่า กายวจีมโนกรรมใดๆที่ไม่ได้ประกอบด้วยจิตอันเป็นอกุศล ไม่ใช่บาป/อกุศลกรรม

ทีนี้ฆ่าตัวตายบาปไหม?
การฆ่าตัวตาย โดยส่วนใหญ่เกิดจากจิตที่เศร้าหมอง เป็นเจตนาที่ประกอบด้วยโทสะและโมหะที่ค่อนข้างแรง
ดังนั้นผู้ที่ฆ่าตัวตายส่วนใหญ่มักไปอบาย

แต่มีบางกรณีเหมือนกัน ที่การฆ่าตัวตายนั้นประกอบด้วยจิตที่เป็นกุศลเช่น
พระโพธิสัตว์บำเพ็ญทานบารมีสละเลือดเนื้อชีวิตตัวเองเป็นทานให้ประโยชน์แก่ผู้อื่น
อันนี้ชัดเจนว่าเจตนาประกอบด้วยจิตที่เป็นกุศลขั้นมหากูศลจิตประกอบด้วยปัญญา คือเห็นชัดว่าทานนี้เป็นไปเพื่อโพธิญาณ
แบบนี้ไม่มีทางเป็นบาปแน่นอน

ถามว่า อ้าวแล้วเบียดเบียนล่ะ ไม่เป็นกรรมเหรอ
ผมยกตัวอย่างพระอรหันต์เดินไม่ได้ตั้งใจ มองไม่เห็น เหยียบหนอนตาย
ถามว่าพระอรหันต์บาปไหม ก็๋เบียดเบียนหนอนนี่
ตอบว่าไม่บาป เพราะไม่มีเจตนาอันเป็นอกุศลประกอบ

หรือขับรถมาอย่างระมัดระวังมีสติ อยู่ดีๆ หมาไล่แมวดันวิ่งลอดใต้ท้องรถขณะวิ่งแล้วโดนทับตาย
ถามว่าเบียดเบียนไหม เบียดเบียน
ถามว่าเจตนาไหม ไม่ได้เจตนา
แบบนี้ก็ไม่ถือว่าเป็นบาป เพราะไม่มีเจตนาอันเป็นอกุศลประกอบ


ดังนั้น พึงสำเหนียกว่า ตัวเองเป็นนกกระจอก อย่าเอามาตรฐานนกกระจอกไปตัดสินน้ำใจพญาครุฑ
ไอ้ประเภทจะรับตรงๆว่าตัวเองเป็นแบบไหน คิดแบบไหน ทิฏฐิแบบไหน ยังไม่กล้า
อย่าได้หาญมาตัดสินน้ำใจพระโพธิสัตว์ที่บำเพ็ญบารมี

ถามว่าพระโพธิสัตว์ทำบาปได้ไหม ...ได้
แต่ไม่มีบารมีใดทีพระโพธิสัตว์บำเพ็ญเป็นบารมีบาป
เพราะนั่นจะไม่เป็นไปเพื่อโพธิญาณ