แด่เหล่ามิตรสหายทุกท่าน (โดยเฉพาะกลุ่มม้าลาย) กระผมเสนอให้ท่านลองยอมรับความจริงก่อนว่า:

สภาวะระหว่างการปฏิบัติธรรมนั้นมันเป็นเรื่องของความรู้สึก มันไม่มีคำอธิบายความหรือคำจำกัดความได้ขอรับ ดั่งที่พระพุทธเจ้า (ที่เป็นมนุษย์เหมือนกับเราๆ มิใช่เทพหรือผู้มีพลังเหนือจักรวาล) ได้ตรัสไว้ว่าเป็นความรู้สึกที่รับรู้ได้เฉพาะตน ที่บางท่านยกมาบลัฟกัน คุยโชว์ Skill กันนั้นมันยังไม่พ้นกัน ท่านเข้าใจกันหรือไม่ขอรับ (หากใครเข้าใจโดยถ่องแท้แล้วใช้สมมุติมาสื่อมาสอนให้คนอื่นได้เข้าใจโดยที่ตนเองไม่ได้ไปยึดมัน อันนี้โอเคนับว่าผ่าน)

เวลานี้ระหว่างที่เรากำลัง Discuss กันในกระทู้นี้ นี่คือการปฏิบัติธรรมแล้วนะขอรับ (กระผมยืนยันว่าไม่ต้องเข้าไปในป่าดงดิบ ไปเสี่ยงภัยกับโขลงช้างพญาเสือหรือยักษ์ในถ้ำ เราก็สามารถปฏิบัติธรรมได้ขอรับ) เหตุนี้หากท่านอยากได้ประโยชน์จากการเข้ามาในห้องนี้ อยากเข้าใจสิ่งที่พระพุทธเจ้าสอนจริงๆ ท่านต้องเปิดใจกว้างๆ นิยายวางไว้ก่อน แล้วหยิบสิ่งที่กระผมและเพื่อนๆแบ่งปันด้วยใจเลิฟไปพิจารณา เผื่อมันอาจจะมีประโยชน์ต่อท่านระหว่างการปฏิบัติก็เป็นได้ (อาจจะไม่มีประโยชน์ต่อท่านเลยก็เป็นได้เช่นเดียวกัน)

การที่ท่านปรามาสผู้อื่นด้วยการยกคำศัพท์ยากๆในคัมภีร์ที่แปลภาษาบาลีเป็นไทยแล้วก็ต้องแปลไทยเป็นไทยอีกนั้นมันเปลือกขอรับ หากท่านคิดว่านั้นคือการแสดงให้เห็นถึงความเหนือชั้น แสดงความเป็นผู้เชี่ยวชาญทางธรรมของท่าน แสดงให้เห็นว่าคนที่ไม่รู้คำศัพท์พิลึกๆนั้นคือผู้ที่มิได้ปฏิบัติ ท่านกำลังเข้าใจผิดนะขอรับ

วันนี้พอแค่นี้ก่อนกลัวบางท่านจะไม่เข้าใจแล้วพาลโกรธไม่พอใจกลายเป็นทุกข์เอา
ทิ้งไว้สั้นว่า: ท่านเลือกพุทธเพราะต้องการหลุดพ้นหรือเพื่อเสพนิยายให้สมดั่งใจหมาย?

ไข่แมว