อนาถหนอ พ่อเนื้อทอง เจ้าน้องน้อย
แสนโศกสร้อย ต้องอาญา น่าสงสาร
ระบมร้าว กายใจ ในวิญญาน
ที่สำราญ  ก็ลอยหาย ไม่เหลือดี

โอ้ทูลหัว พ่อแม่ ล้วนแก่เฒ่า
ยังต้องเข้า ที่ขื่อคา มาเสียศรี
ต้องโทษทัณฑ์ อันหนักหนา บุพการี
รอยโบยตี ดังหวดใส่ ใจลูกยา

คุณพี่เหม อย่าร่ำไห้ ไปเลยเจ้า
เห็นตาเศร้า  คนดูพลอย ละห้อยหา
ฝากลำดวน แม่ปลอบใจ ให้คืนมา
ส่วนป้านี้ ขอตามด่า ไอ้หลวงเอ็ม

.