สวัสดีค่ะทุกท่าน ดิชั้น log in ในโทรศัพท์มือถือนะคะ ถ้าพิมพ์ผิดพลาดประการใด หรือทำให้ท่านใดอ่านแล้วไม่สบายตา เว้นวรรคไม่เหมาะไม่ควร ดิชั้นขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
ดิชั้นได้สมัครสมาชิก pantip ไว้ซักพักแล้ว คิดอยู่นานแล้วว่าอยากจะมาแบ่งปันประสบการณ์ชีวิตที่เคยผิดพลาดมา
จนวันนี้...พอจะมีเวลามานั่งพิมพ์เพื่อแบ่งปันประสบการณ์ค่ะ
เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตั้งแต่ ดิชั้นอายุ 22 ค่ะ ปี 2551
ตอนนั้นดิชั้นกำลังเรียนอยู่ชั้นปวส.2 เทอมสุดท้าย ใกล้จะจบ
...ลืมบอกไปว่าที่เรียนจบช้าเพราะไปเรียนที่กทม.มา แต่ไม่จบค่ะ พ่อกับแม่แยกทางกัน ดิชั้นและน้องชายอยู่กับแม่
ส่วนพ่อ เค้าแยกไปมีครอบครัวใหม่ค่ะ ดิชั้นกลัวว่าแม่จะส่งเรียนไม่ไหว เลยขอย้ายกลับมาเรียนที่บ้านเกิด เลยเสียเวลาตรงนี้ไปค่ะ...
ต่อเลยนะคะ...เนื่องจากบ้านดิชั้นอยู่ไกลจากร.ร.ที่เรียนอยู่ ดิชั้นเลยต้องเช่าบ้านอยู่ใกล้ๆร.ร. ดิชั้นจะขี่รถไป-กลับ ร.ร. ทางเดิมทุกวัน บางวันก็จะแวะกินก๋วยเตี๋ยวร้านประจำ จนสนิทกับลุงเจ้าของร้าน นี่เป็นเหตุที่ทำให้ดิชั้นได้เจอผู้ชายที่ทำให้ดิชั้นเจ็บทั้งตัวและใจ!!!! ส่วนผลที่ตามมา...เลวร้ายจนลืมไม่ลงเลยค่ะ
สมมุติว่าผู้ชายคนนั้นชื่อ ต. เค้าเห็นดิชั้นที่ร้านก๋วยเตี๋ยวบ่อย แต่ดิชั้นไม่เคยรู้ตัวเลยว่าเค้าแอบมองอยู่ จนลุงเจ้าของร้านมาบอกว่าเค้าแอบชอบอยู่นะ
ตอนนั้นดิชั้นเพิ่งเลิกกับแฟน เลยคิดว่าก็คุยๆไปละกัน ไหนๆเราก็ไม่มีใคร ก็ไม่น่าจะเสียหายอะไร สรุปก็คุยไปเรื่อยๆ จนดิชั้นเรียนจบ ได้ทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่งในจังหวัด ก็มาคบเป็นแฟนกันจริงจัง แรกๆ ต.ก็มาค้างอยู่ที่คอนโดของดิชั้น จำไม่ได้ว่าอยู่ที่คอนโดนั้นกี่เดือน ดิชั้นก็ย้ายมาอยู่กับ ต. ที่บ้านของเค้า
แรกๆ ชีวิตรัก Happy มีความสุขมากกกกกกก-มากที่สุด ต. น่ารักมาก เอาอกเอาใจสารพัด ต.แก่กว่าดิชั้นหลายปี ไม่แน่ใจ่า 7 หรือ 8 ปี รายละเอียดเกี่ยวกับ ต. ตอนนี้ไม่ได้จำแล้วค่ะ
จนเวลาผ่านมาซักพัก ชีวิตรักเริ่มมีปัญหา ต.เริ่มหึงหวงดิชั้นกับเพื่อนร่วมงาน ตามไปอาละวาดถึงที่ทำงาน จนดิชั้นต้องลาออกเพราะทนอับอายไม่ได้ หลังจากลาออกดิชั้นก็ได้งานที่รีสอร์ท ต. ก็ยังมีปัญหาเดิมจนได้ เพราะน้องที่ทำงานโทรถามงานดิชั้นบ่อยๆ จน ต. ไม่พอใจ หาว่าดิชั้นนอกใจเค้า ครั้งนี้เราทะเลาะกันรุนแรงมาก เพราะดิชั้นทนกับนิสัยขี้หึงของ ต.ไม่ไหวแล้ว
ครั้งนี้ดิชั้นโดนตบ!!! ตบแบบหน้าหัน ต. ตบแบบกะให้ตายคามือ
ดิชั้นนิ่งไป ช็อค...เพราะคิดไม่ถึงว่าคนที่คิดว่ารักเราจะมาทำร้ายเราได้ ดิชั้นร้องไห้ นั่งร้องมันอยู่ตรงกลางบ้าน จน ต. เริ่มรู้สึกตัวว่าทำรุนแรงไปเลยเข้ามาขอโทษขอโพย ดิชั้นจะทำไงได้ ก็ต้องยอมเพราะกลัวจะโดนตีอีก
วันต่อมา ต.ให้ดิชั้นลาออกจากรีสอร์ทที่ทำอยู่ ให้เป็นแม่บ้านให้เค้าๆจะเลี้ยงเอง
...ระหว่างที่อยู่ด้วยกัน ทางบ้านของเรา 2 บ้าน รับรู้นะคะ บ้าน ต. เค้าก็คิดว่าทางเค้าเป็นผู้ชาย เค้าไม่เสียหายอะไร แต่ทางบ้านเรา แม่เราก็คิดมากอยู่ค่ะ แต่ด้วยความที่รักลูกเลวๆคนนี้ แม่ดิชั้นไม่เคยว่าอะไรให้ดิชั้นเจ็บช้ำน้ำใจเลย ดิชั้นช่างบาปหนานัก...
หลังจากนั้น ต. ก็ยังหาเรื่องมาหึงหวงดิชั้นได้เรื่อยๆ ทำให้ดิชั้นเริ่มอึดอัด เริ่มเบื่อหน่ายมากๆ แค่อยู่บ้านอย่างเดียวก็จะประสาทอยู่แล้ว
จนวันนึงเพื่อนดิชั้นชวนไปเที่ยวผับ ดิชั้นก็ไป ซึ่ง ต. ก็ไม่ได้ห้ามอะไร
จนกลับถึงบ้าน เพื่อนดิชั้นมาส่ง พอถึงบ้านดิชั้นเข้าบ้านไม่ได้ ต. ล็อคบ้าน ดิชั้นก็กดออด จน ต. เดินออกมาเปิดประตูให้
เท่านั้นแหละ...ส้น...ค่ะ ยันโครมมาที่หน้าอกเรา ตามด้วยมือ...ตบ...เตะ...ต่อย...ตอนนั้นสติดิชั้นหลุดไปแล้วค่ะ...
มาฟื้นอีกทีที่รพ. เพื่อนๆที่ไปส่ง กับพี่ข้างบ้านเป็นคนพาดิชั้นไปรพ.
ต. ไม่เคยมาดูดำดูดี ไม่เคยมาถามอาการ เหมือนคนไม่ได้เป็นอะไรกัน
เพื่อนดิชั้นโทรบอกแม่ดิชั้น แม่ดิชั้นก็มาที่รพ. เพื่อนดิชั้นเล่าให้ฟังว่าแม่ของดิชั้นพูดว่า "ถ้าแม่เอาโซ่ล่ามมันไว้ได้ แม่ล่ามมันไปแล้ว" แล้วแม่ดิชั้นก็ร้องไห้... ตอนนั้นดิชั้นรู้สึกแย่มากๆ ทำไมดิชั้นถึงเลวแบบนี้ ทำให้แม่เจ็บปวดใจครั้งแล้วครั้งเล่า
พอออกจากรพ. ดิชั้นก็กลับไปอยู่ที่บ้านแม่ ซึม ไม่พูดไม่จากับใคร คิดทบทวนอะไรอยู่คนเดียว จนน้องชายบอกว่าจะไปส่งเก็บของออกจากบ้าน ต. ดิชั้นก็ไป แต่...ไม่เหลืออะไรให้เก็บแล้วค่ะ ต. เผาเสื้อผ้าของใช้ดิชั้นจนหมด ณ ตอนนั้นดิชั้นคิดทันทีเลยว่าเค้าตัดเราได้ เราก็ตัดเค้าได้ ก็กลับบ้านค่ะ ชวนน้องกลับทันที
ดิชั้นพักอยู่ที่บ้านแม่ได้ 3 วัน ต. ก็ตามมาที่บ้าน บอกว่าสำนึกผิดแล้ว ขอให้ดิชั้นอภัยให้ ตอนนั้นดิชั้นไม่พูดไม่คุยกับ ต. เลย ต. ก็เลยกลับบ้านไป
ต. โทรมาหาดิชั้นตลอด แรกๆดิชั้นไม่รับสาย จน...เข้าใจลึกซึ้งเลยค่ะว่าใจอ่อนเป็นบ่อเกิดแห่งหายนะ
ดิชั้นก็รับสาย ต. จนได้ ต. อ้อนวอนสารพัด จนตอนนั้นดิชั้นอภัยให้ ต. หมดแล้ว แต่ดิชั้นก็รักแม่ แคร์ความรู้สึกแม่ ดิชั้นก็บอก ต. ว่าดิชั้นไม่โกรธแล้ว แต่สำหรับแม่ ดิชั้นคงช่วยเหลืออะไรไม่ได้ ต. บอกว่าเดี๋ยว ต. ไปขอขมาแม่ที่บ้าน
ต. ก็มาที่บ้าน และขอดิชั้นกับแม่ บอกแม่ว่าจะแต่งงานกับดิชั้น ตอนนั้นดิชั้นดีใจมาก เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาดิชั้นรอ ต. ขอแต่งงานมาตลอด
ดิชั้นสนใจแต่ความรู้สึกของตัวเอง จนไม่สนใจความรู้สึกของแม่เลย ว่าแม่จะรู้สึกยังไงว่าผู้ชายคนที่มันทำร้ายลูกสาวของตัวเองจนเข้ารพ.มันมาขอเป็นลูกเขย!!!
แม่ไม่ยอมค่ะ แม่บอกว่าแม่ยอมให้คนที่ทำร้ายดิชั้นมาดูแลดิชั้นไม่ได้ ตอนนั้นดิชั้นร้องไห้ ขอร้องแม่แทน ต.
จน ต. คุกเข่าขอร้องแม่ สาบานกับแม่ว่าจะดูแลดิชั้นให้ดี จะไม่ทำร้ายดิชั้นอีกแล้ว แม่หันมาถามดิชั้น ว่าดิชั้นจะเอายังไง ดิชั้นตอยแม่ไปว่าดิชั้นอยากแต่งงานกับ ต. ความคิดดิชั้นในตอนนั้นคิดอยู่อย่างเดียว ว่าผู้ชายคนนี้คือคนที่ใช่สำหรับดิชั้น ซึ่งดิชั้น...คิดผิด....*** จริงๆน่าจะรู้ตั้งแต่โดนส้น...แล้วเนอะ 55555+****
16 มี.ค. ปีไหนขอไม่จำนะคะ ดิชั้นก็แต่งงานกับ ต. ค่ะ ชีวิตคู่ราบเรียบ จนดิชั้นคิดว่าน่าจะไปด้วยดี แต่...ชีวิตคนเรามันมี"แต่"เยอะค่ะ คำนี้ทำให้ชีวิตดิชั้นหกคะเมนตีลังกา ดิชั้นเพิ่งรู้หลังจากแต่งงาน ว่าครอบครัวของ ต. ไม่ได้ชมชอบดิชั้นเลย แม่ ต. อยากให้ ต. แต่งงานกับลูกสาวเศรษฐีคนนึงในจังหวัด ซึ่ง ต. เป็นคนบอกดิชั้นเอง แต่ ต. บอกว่า ต. รักดิชั้น ไม่อยากแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น
ตอนนั้นดิชั้นก็ปลื้มปริ่มซิ่คะ ภูมิใจในตัวเองเหลือเกินว่าเค้ายอมขัดคำสั่งแม่มาแต่งงานกับเรา
แต่...อีกแล้วค่ะ
ต.เริ่มออกลาย...ต.พาผู้หญิงมาที่บ้านคนนึง ชื่อ บ.
ต. บอกว่าเป็นเพื่อนที่ทำงาน อยู่คนละบริษัท แต่ว่าเป็นเครือเดียวกัน ตอนนั้นในหัวดิชั้นไม่ได้คิดอะไรเลย ต. บอกว่าเพื่อนก็คือเพื่อน ก็ไปไหนมาไหนด้วยกัน 3 คนบ่อยนะคะ เคยไปผับด้วยกัน บ. เป็นคนขับ ต. นั่งข้างคนขับ ดิชั้นนั่งเบาะหลัง พอถึงผับดิชั้นลงมาก่อน 2 คนนั่งยังไม่ลงมา ดิชั้นมองไปเห็น ต. กำลังก้มหน้าเข้าหา บ. ซึ่งดิชั้นก็ไม่เข้าใจว่า ต. กำลังคิดจะทำอะไร ต.จะรู้รึเปล่าว่าดิชั้นมองเห็น!!! ดิชั้นตบกระโปรงรถดังปัง!!!!
จน บ. ลงรถมาก็รีบเดินเข้าผับไป ต. ก็เดินตามลงมา พอเข้าไปข้างใน ต. ก็เต้นพัวพัน บ. ตลอด ปล่อยดิชั้นนั่งโง่อยู่คนเดียว
พอกลับบ้านเราก็ทะเลาะกัน ต. เข้ามากอดบอกว่าไม่มีอะไร ดิชั้นขี้เกียจทะเลาะ เดี๋ยวจะหาว่างี่เง่าก็เลยเงียบไปต่างคนต่างนอน
จนวันนึง...
บ. ชวน ต. ไปบ้านที่นครสวรรค์ ซึ่ง ต. ก็พาดิชั้นไปด้วย บ. นอนที่บ้านญาติ แต่ดิชั้นกับ ต. เปิดห้องที่โรงแรมไว้ห้องนึง จำได้ว่าคืนนั้นพวกเราไปเที่ยวผับกัน น่าจะชื่อ ดี-ผับ ถ้าจำไม่ผิดนะคะ อยู่ใต้โรงแรมแห่งนึงในจังหวัดนครสวรรค์ ตอนนั้นดิชั้นก็ยังแต่งหน้าแต่งตัวไม่เป็น ก็ไปทั้งที่เสล่อๆแบบนั้นแหละค่ะ แต่ บ. นางจัดเต็ม ก็นางโตกว่าดิชั้นนี่นา
***แต่ขอบอก ถ้านาง บ. มาเจอดิช้นตอนนี้ บอกเลย...นาง บ. เทียบดิชั้นไม่ติดค่ะ 5555+***
คืนนั้น ต. มองแต่ บ. จนคนโง่ๆอย่างดิชั้นยังรู้สึกได้ ดิชั้นก็เริ่มออกอาการหึงหวง จนทะเลาะกันในผับ ต. เลยดึงดิชั้นกลับโรงแรม เอาดิชั้นไปทิ้งไว้ที่โรงแรม แล้ว ต. ก็ออกไปหา บ. คืนนั้นดิชั้นรอ ต. ทั้งคืน นั่งร้องไห้ เสียใจอยู่คนเดียว ว่า ต.ทำแบบนี้กับดิชั้นได้ยังไง ทิ้งดิชั้นไว้ในที่ๆดิชั้นไม่คุ้นเคยไว้คนเดียวได้ยังไง ดิชั้นร้องไห้จนหลับไป ดิชั้นกลัว ต. กลับมาแล้วเข้าห้องไม่ได้ก็เลยไม่ล็อคประตู ตอนนี้ยังคิดอยู่เลย...ดิชั้นทำแบบนั้นทำไม ทำไมถึงไม่กลัวอันตราย???แต่ก็ผ่านมาแล้วอ่ะเนอะ ....
จนดิชั้นตื่นมา 8 โมง ต. ก็ยังไม่กลับมา 10 โมงก็แล้ว 11 โมงก็แล้ว ใกล้เวลาเช็คเอ้าท์แล้ว ทำยังไงดี??? ตัดสินใจโทรหา ต. รับสาย บอกเพิ่งตื่น ต. ถามดิชั้นว่ามีอะไร ดิชั้นอึ้งแด...ค่ะ
เฮ้ยยยยยย....นี่กุเมียเมิงนะ!!!! แต่ตอนนั้นกลัวโดนทิ้งค่ะ จะกลัยเองก็คงไม่รอด ไกลบ้านเหลือเกิน ขอให้ ต. มารับ เที่ยงกว่าๆ ต. ก็มา เวลานั้นไม่กล้าถามอะไรเกี่ยวกับความสัมพันธุ์ของทั้งคู่เลยค่ะ กลัวไปหมด
กลัวโดนทำร้าย กลัวโดนทิ้งไว้ที่นั่น ตัดสินใจเงียบค่ะ...ไม่ถาม ไม่พูดถึง ไว้รอให้จับได้คาหนังคาเขาก่อน
พอกลับถึงบ้าน ต. ก็ไม่มีอาการแปลกๆอะไรค่ะ ยังทำเหมือนว่ารักเราดี จนเราเห็นข้อความในมือถือ ต. ...
ต. กับ บ. ส่งข้อความคุยกันดึกๆดื่นๆหลังจากที่ดิชั้นหลับไปแล้ว
"คิดถึงนะ" "เป็นห่วงนะ" "รักนะ"
คราวนี้ชัดเจนแล้วค่ะ...ดิชั้นไม่พูดอะไรเลย ทำเหมือนไม่รู้ไม่เห็น เพราะกลัวค่ะ การโดนผู้ชายตบตีมันเจ็บมากๆ้เลยนะคะ
ดิชั้นส่งข้อความหา บ. ค่ะ บอกว่า "ถ้าอยากได้ทำไมไม่ขอกันดีๆ มาแอบลักแอบกินกันทำไม"
แค่นั้นค่ะ สั้นๆ...ตกบ่าย ต. กลับมาที่บ้านทันที
"เมิงไปหย่ากับกุเลยนะ!!!เมิงไปยุ่งกับเค้าทำไม อิชิบ...." และคำด่าทออีกมากมายที่ ต. ขุดมาด่าดิชั้น
ดิชั้นพูดไม่ออก ได้แต่น้ำตาไหลเงียบๆ วันนั้นฝนตก ต.ขับรถยนต์ไปที่อำเภอ ดิชั้นขี่มอเตอไซค์ตากฝนตามไป
พอไปถึงอำเภอ เค้าไม่ทำเรื่องหย่าให้เราทั้งคู่ เพราะยังจดทะเบียนไม่ถึงปี ต้องมีพยานมาด้วย 2 คน
ตอนนั้น ต.โทนตามพี่ที่ทำงานมาเป็นพยานให้คนนึง ส่วนอีกคนเป็นน้าข้างบ้าน
ดิชั้นนั่งเงียบไม่พูดอะไรเลย ยอมรับชะตากรรม อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด เหตุการณ์พวกนี้ดิชั้นไม่เคยบอกแม่ดิชั้นเลย ไม่กล้าบอกเพราะดิชั้นเป็นคนเลือกเอง มันเป็นผลที่ดิชั้นสมควรได้รับ....
ดิชั้นยังจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้ว่าใครพูดอะไรกับดิชั้นบ้าง
น้องผู้หญิงที่ฝึกงานอยู่ที่อำเภอพูดกับดิชั้นว่า "พี่จะหย่าจริงๆหรอคะ พี่ออกจะสวย ทำไมพี่ผู้ชายถึงจะหย่า" ตอนนั้นดิชั้นไม่พูดอะไรเลย ได้แต่คิดในใจ " สวยแต่โง่ ผู้ชายเค้าแค่เอาเล่นๆเท่านั้นแหละ พอเบื่อมันก็ขับไล่ไสส่งอย่างกับหมูกับหมา!!!"
พอหย่ากันเสร็จก็ต่างคนต่างกลับ ต.บอกดิชั้นฝห้ขนของออกไปให้หมด อย่าให้เหลือ!!! ตอนนั้นดิชั้นคิดถึงเพื่อนได้แค่คนเดียวที่สามารถช่วยเหลือดิชั้นได้ทุกเวลาที่ดิชั้นเดือดร้อน
น.. คือเพื่อนคนนั้น น. เอารถแฟนมาช่วยดิชั้นขนของวันนั้นเลย ดิชั้นย้ายไปอยู่ห้องเช่ากับ น. ช่วงนั้นดิชั้นได้งานที่โรงแรมในเมือง ก็ขี่รถ น. ไปทำงาน เพราะดิชั้นไม่ได้เอาอะไรของ ต. มาเลย จนวันนึง ต. ตามดิชั้นมาจนเจอที่ห้องของ น. ดิชั้นตกใจมาก แต่ก็หนีไม่พ้น ดิชั้นโดนตบอีกแล้ว...ต.หาว่าดิชั้นนอกใจเค้า ถึงหนีออกมา!!! ต.คงมีความผิดปกติเกี่ยวกับสมองถึงพูดแบบนั้นออกมา คงลืมไปว่าหย่ากันแล้ว จบกันแล้ว!!! ตอนนั้นดิชั้นทำอะไรไม่ถูก คิดหาทางเอาตัวรอด กลัวโดนตีจนตาย พยายามพูดดีกับ ต. หว่านล้อมให้ ต. กลับไปเดี๋ยวดิชั้นจะตามกลับไปที่บ้าน จน ต. กลับไป ดิชั้นหนี!!! หนีไปนอนตาม รร. ย้ายไปเรื่อยๆเพื่อไม่ให้ ต. ตามเจอ แต่ตอนนั้นดิชั้นก็ยังทำงานอยู่ที่เดิม ดิชั้นตาแดง หูเป็นสีม่วงไปทำงานผลจากการที่โดน ต. ตบ!!! เป็นแบบนั้นอยู่เป็นอาทิตย์ เพื่อนที่ทำงานถามก็บอกว่าขี่รถแล้วแมลงบินมาชน...
จน ต. ทนไม่ไหว ตามไปที่ทำงาน ไปอุ้มดิชั้นจากที่ทำงาน!!!
***เดี๋ยวมาต่อนะคะ ตัวอักษรเกินค่ะ***
รักไม่ผิด...ผิดที่รักคนผิด ...ชีวิตจริง ยิ่งกว่าละคร
ดิชั้นได้สมัครสมาชิก pantip ไว้ซักพักแล้ว คิดอยู่นานแล้วว่าอยากจะมาแบ่งปันประสบการณ์ชีวิตที่เคยผิดพลาดมา
จนวันนี้...พอจะมีเวลามานั่งพิมพ์เพื่อแบ่งปันประสบการณ์ค่ะ
เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตั้งแต่ ดิชั้นอายุ 22 ค่ะ ปี 2551
ตอนนั้นดิชั้นกำลังเรียนอยู่ชั้นปวส.2 เทอมสุดท้าย ใกล้จะจบ
...ลืมบอกไปว่าที่เรียนจบช้าเพราะไปเรียนที่กทม.มา แต่ไม่จบค่ะ พ่อกับแม่แยกทางกัน ดิชั้นและน้องชายอยู่กับแม่
ส่วนพ่อ เค้าแยกไปมีครอบครัวใหม่ค่ะ ดิชั้นกลัวว่าแม่จะส่งเรียนไม่ไหว เลยขอย้ายกลับมาเรียนที่บ้านเกิด เลยเสียเวลาตรงนี้ไปค่ะ...
ต่อเลยนะคะ...เนื่องจากบ้านดิชั้นอยู่ไกลจากร.ร.ที่เรียนอยู่ ดิชั้นเลยต้องเช่าบ้านอยู่ใกล้ๆร.ร. ดิชั้นจะขี่รถไป-กลับ ร.ร. ทางเดิมทุกวัน บางวันก็จะแวะกินก๋วยเตี๋ยวร้านประจำ จนสนิทกับลุงเจ้าของร้าน นี่เป็นเหตุที่ทำให้ดิชั้นได้เจอผู้ชายที่ทำให้ดิชั้นเจ็บทั้งตัวและใจ!!!! ส่วนผลที่ตามมา...เลวร้ายจนลืมไม่ลงเลยค่ะ
สมมุติว่าผู้ชายคนนั้นชื่อ ต. เค้าเห็นดิชั้นที่ร้านก๋วยเตี๋ยวบ่อย แต่ดิชั้นไม่เคยรู้ตัวเลยว่าเค้าแอบมองอยู่ จนลุงเจ้าของร้านมาบอกว่าเค้าแอบชอบอยู่นะ
ตอนนั้นดิชั้นเพิ่งเลิกกับแฟน เลยคิดว่าก็คุยๆไปละกัน ไหนๆเราก็ไม่มีใคร ก็ไม่น่าจะเสียหายอะไร สรุปก็คุยไปเรื่อยๆ จนดิชั้นเรียนจบ ได้ทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่งในจังหวัด ก็มาคบเป็นแฟนกันจริงจัง แรกๆ ต.ก็มาค้างอยู่ที่คอนโดของดิชั้น จำไม่ได้ว่าอยู่ที่คอนโดนั้นกี่เดือน ดิชั้นก็ย้ายมาอยู่กับ ต. ที่บ้านของเค้า
แรกๆ ชีวิตรัก Happy มีความสุขมากกกกกกก-มากที่สุด ต. น่ารักมาก เอาอกเอาใจสารพัด ต.แก่กว่าดิชั้นหลายปี ไม่แน่ใจ่า 7 หรือ 8 ปี รายละเอียดเกี่ยวกับ ต. ตอนนี้ไม่ได้จำแล้วค่ะ
จนเวลาผ่านมาซักพัก ชีวิตรักเริ่มมีปัญหา ต.เริ่มหึงหวงดิชั้นกับเพื่อนร่วมงาน ตามไปอาละวาดถึงที่ทำงาน จนดิชั้นต้องลาออกเพราะทนอับอายไม่ได้ หลังจากลาออกดิชั้นก็ได้งานที่รีสอร์ท ต. ก็ยังมีปัญหาเดิมจนได้ เพราะน้องที่ทำงานโทรถามงานดิชั้นบ่อยๆ จน ต. ไม่พอใจ หาว่าดิชั้นนอกใจเค้า ครั้งนี้เราทะเลาะกันรุนแรงมาก เพราะดิชั้นทนกับนิสัยขี้หึงของ ต.ไม่ไหวแล้ว
ครั้งนี้ดิชั้นโดนตบ!!! ตบแบบหน้าหัน ต. ตบแบบกะให้ตายคามือ
ดิชั้นนิ่งไป ช็อค...เพราะคิดไม่ถึงว่าคนที่คิดว่ารักเราจะมาทำร้ายเราได้ ดิชั้นร้องไห้ นั่งร้องมันอยู่ตรงกลางบ้าน จน ต. เริ่มรู้สึกตัวว่าทำรุนแรงไปเลยเข้ามาขอโทษขอโพย ดิชั้นจะทำไงได้ ก็ต้องยอมเพราะกลัวจะโดนตีอีก
วันต่อมา ต.ให้ดิชั้นลาออกจากรีสอร์ทที่ทำอยู่ ให้เป็นแม่บ้านให้เค้าๆจะเลี้ยงเอง
...ระหว่างที่อยู่ด้วยกัน ทางบ้านของเรา 2 บ้าน รับรู้นะคะ บ้าน ต. เค้าก็คิดว่าทางเค้าเป็นผู้ชาย เค้าไม่เสียหายอะไร แต่ทางบ้านเรา แม่เราก็คิดมากอยู่ค่ะ แต่ด้วยความที่รักลูกเลวๆคนนี้ แม่ดิชั้นไม่เคยว่าอะไรให้ดิชั้นเจ็บช้ำน้ำใจเลย ดิชั้นช่างบาปหนานัก...
หลังจากนั้น ต. ก็ยังหาเรื่องมาหึงหวงดิชั้นได้เรื่อยๆ ทำให้ดิชั้นเริ่มอึดอัด เริ่มเบื่อหน่ายมากๆ แค่อยู่บ้านอย่างเดียวก็จะประสาทอยู่แล้ว
จนวันนึงเพื่อนดิชั้นชวนไปเที่ยวผับ ดิชั้นก็ไป ซึ่ง ต. ก็ไม่ได้ห้ามอะไร
จนกลับถึงบ้าน เพื่อนดิชั้นมาส่ง พอถึงบ้านดิชั้นเข้าบ้านไม่ได้ ต. ล็อคบ้าน ดิชั้นก็กดออด จน ต. เดินออกมาเปิดประตูให้
เท่านั้นแหละ...ส้น...ค่ะ ยันโครมมาที่หน้าอกเรา ตามด้วยมือ...ตบ...เตะ...ต่อย...ตอนนั้นสติดิชั้นหลุดไปแล้วค่ะ...
มาฟื้นอีกทีที่รพ. เพื่อนๆที่ไปส่ง กับพี่ข้างบ้านเป็นคนพาดิชั้นไปรพ.
ต. ไม่เคยมาดูดำดูดี ไม่เคยมาถามอาการ เหมือนคนไม่ได้เป็นอะไรกัน
เพื่อนดิชั้นโทรบอกแม่ดิชั้น แม่ดิชั้นก็มาที่รพ. เพื่อนดิชั้นเล่าให้ฟังว่าแม่ของดิชั้นพูดว่า "ถ้าแม่เอาโซ่ล่ามมันไว้ได้ แม่ล่ามมันไปแล้ว" แล้วแม่ดิชั้นก็ร้องไห้... ตอนนั้นดิชั้นรู้สึกแย่มากๆ ทำไมดิชั้นถึงเลวแบบนี้ ทำให้แม่เจ็บปวดใจครั้งแล้วครั้งเล่า
พอออกจากรพ. ดิชั้นก็กลับไปอยู่ที่บ้านแม่ ซึม ไม่พูดไม่จากับใคร คิดทบทวนอะไรอยู่คนเดียว จนน้องชายบอกว่าจะไปส่งเก็บของออกจากบ้าน ต. ดิชั้นก็ไป แต่...ไม่เหลืออะไรให้เก็บแล้วค่ะ ต. เผาเสื้อผ้าของใช้ดิชั้นจนหมด ณ ตอนนั้นดิชั้นคิดทันทีเลยว่าเค้าตัดเราได้ เราก็ตัดเค้าได้ ก็กลับบ้านค่ะ ชวนน้องกลับทันที
ดิชั้นพักอยู่ที่บ้านแม่ได้ 3 วัน ต. ก็ตามมาที่บ้าน บอกว่าสำนึกผิดแล้ว ขอให้ดิชั้นอภัยให้ ตอนนั้นดิชั้นไม่พูดไม่คุยกับ ต. เลย ต. ก็เลยกลับบ้านไป
ต. โทรมาหาดิชั้นตลอด แรกๆดิชั้นไม่รับสาย จน...เข้าใจลึกซึ้งเลยค่ะว่าใจอ่อนเป็นบ่อเกิดแห่งหายนะ
ดิชั้นก็รับสาย ต. จนได้ ต. อ้อนวอนสารพัด จนตอนนั้นดิชั้นอภัยให้ ต. หมดแล้ว แต่ดิชั้นก็รักแม่ แคร์ความรู้สึกแม่ ดิชั้นก็บอก ต. ว่าดิชั้นไม่โกรธแล้ว แต่สำหรับแม่ ดิชั้นคงช่วยเหลืออะไรไม่ได้ ต. บอกว่าเดี๋ยว ต. ไปขอขมาแม่ที่บ้าน
ต. ก็มาที่บ้าน และขอดิชั้นกับแม่ บอกแม่ว่าจะแต่งงานกับดิชั้น ตอนนั้นดิชั้นดีใจมาก เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาดิชั้นรอ ต. ขอแต่งงานมาตลอด
ดิชั้นสนใจแต่ความรู้สึกของตัวเอง จนไม่สนใจความรู้สึกของแม่เลย ว่าแม่จะรู้สึกยังไงว่าผู้ชายคนที่มันทำร้ายลูกสาวของตัวเองจนเข้ารพ.มันมาขอเป็นลูกเขย!!!
แม่ไม่ยอมค่ะ แม่บอกว่าแม่ยอมให้คนที่ทำร้ายดิชั้นมาดูแลดิชั้นไม่ได้ ตอนนั้นดิชั้นร้องไห้ ขอร้องแม่แทน ต.
จน ต. คุกเข่าขอร้องแม่ สาบานกับแม่ว่าจะดูแลดิชั้นให้ดี จะไม่ทำร้ายดิชั้นอีกแล้ว แม่หันมาถามดิชั้น ว่าดิชั้นจะเอายังไง ดิชั้นตอยแม่ไปว่าดิชั้นอยากแต่งงานกับ ต. ความคิดดิชั้นในตอนนั้นคิดอยู่อย่างเดียว ว่าผู้ชายคนนี้คือคนที่ใช่สำหรับดิชั้น ซึ่งดิชั้น...คิดผิด....*** จริงๆน่าจะรู้ตั้งแต่โดนส้น...แล้วเนอะ 55555+****
16 มี.ค. ปีไหนขอไม่จำนะคะ ดิชั้นก็แต่งงานกับ ต. ค่ะ ชีวิตคู่ราบเรียบ จนดิชั้นคิดว่าน่าจะไปด้วยดี แต่...ชีวิตคนเรามันมี"แต่"เยอะค่ะ คำนี้ทำให้ชีวิตดิชั้นหกคะเมนตีลังกา ดิชั้นเพิ่งรู้หลังจากแต่งงาน ว่าครอบครัวของ ต. ไม่ได้ชมชอบดิชั้นเลย แม่ ต. อยากให้ ต. แต่งงานกับลูกสาวเศรษฐีคนนึงในจังหวัด ซึ่ง ต. เป็นคนบอกดิชั้นเอง แต่ ต. บอกว่า ต. รักดิชั้น ไม่อยากแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น
ตอนนั้นดิชั้นก็ปลื้มปริ่มซิ่คะ ภูมิใจในตัวเองเหลือเกินว่าเค้ายอมขัดคำสั่งแม่มาแต่งงานกับเรา
แต่...อีกแล้วค่ะ
ต.เริ่มออกลาย...ต.พาผู้หญิงมาที่บ้านคนนึง ชื่อ บ.
ต. บอกว่าเป็นเพื่อนที่ทำงาน อยู่คนละบริษัท แต่ว่าเป็นเครือเดียวกัน ตอนนั้นในหัวดิชั้นไม่ได้คิดอะไรเลย ต. บอกว่าเพื่อนก็คือเพื่อน ก็ไปไหนมาไหนด้วยกัน 3 คนบ่อยนะคะ เคยไปผับด้วยกัน บ. เป็นคนขับ ต. นั่งข้างคนขับ ดิชั้นนั่งเบาะหลัง พอถึงผับดิชั้นลงมาก่อน 2 คนนั่งยังไม่ลงมา ดิชั้นมองไปเห็น ต. กำลังก้มหน้าเข้าหา บ. ซึ่งดิชั้นก็ไม่เข้าใจว่า ต. กำลังคิดจะทำอะไร ต.จะรู้รึเปล่าว่าดิชั้นมองเห็น!!! ดิชั้นตบกระโปรงรถดังปัง!!!!
จน บ. ลงรถมาก็รีบเดินเข้าผับไป ต. ก็เดินตามลงมา พอเข้าไปข้างใน ต. ก็เต้นพัวพัน บ. ตลอด ปล่อยดิชั้นนั่งโง่อยู่คนเดียว
พอกลับบ้านเราก็ทะเลาะกัน ต. เข้ามากอดบอกว่าไม่มีอะไร ดิชั้นขี้เกียจทะเลาะ เดี๋ยวจะหาว่างี่เง่าก็เลยเงียบไปต่างคนต่างนอน
จนวันนึง...
บ. ชวน ต. ไปบ้านที่นครสวรรค์ ซึ่ง ต. ก็พาดิชั้นไปด้วย บ. นอนที่บ้านญาติ แต่ดิชั้นกับ ต. เปิดห้องที่โรงแรมไว้ห้องนึง จำได้ว่าคืนนั้นพวกเราไปเที่ยวผับกัน น่าจะชื่อ ดี-ผับ ถ้าจำไม่ผิดนะคะ อยู่ใต้โรงแรมแห่งนึงในจังหวัดนครสวรรค์ ตอนนั้นดิชั้นก็ยังแต่งหน้าแต่งตัวไม่เป็น ก็ไปทั้งที่เสล่อๆแบบนั้นแหละค่ะ แต่ บ. นางจัดเต็ม ก็นางโตกว่าดิชั้นนี่นา
***แต่ขอบอก ถ้านาง บ. มาเจอดิช้นตอนนี้ บอกเลย...นาง บ. เทียบดิชั้นไม่ติดค่ะ 5555+***
คืนนั้น ต. มองแต่ บ. จนคนโง่ๆอย่างดิชั้นยังรู้สึกได้ ดิชั้นก็เริ่มออกอาการหึงหวง จนทะเลาะกันในผับ ต. เลยดึงดิชั้นกลับโรงแรม เอาดิชั้นไปทิ้งไว้ที่โรงแรม แล้ว ต. ก็ออกไปหา บ. คืนนั้นดิชั้นรอ ต. ทั้งคืน นั่งร้องไห้ เสียใจอยู่คนเดียว ว่า ต.ทำแบบนี้กับดิชั้นได้ยังไง ทิ้งดิชั้นไว้ในที่ๆดิชั้นไม่คุ้นเคยไว้คนเดียวได้ยังไง ดิชั้นร้องไห้จนหลับไป ดิชั้นกลัว ต. กลับมาแล้วเข้าห้องไม่ได้ก็เลยไม่ล็อคประตู ตอนนี้ยังคิดอยู่เลย...ดิชั้นทำแบบนั้นทำไม ทำไมถึงไม่กลัวอันตราย???แต่ก็ผ่านมาแล้วอ่ะเนอะ ....
จนดิชั้นตื่นมา 8 โมง ต. ก็ยังไม่กลับมา 10 โมงก็แล้ว 11 โมงก็แล้ว ใกล้เวลาเช็คเอ้าท์แล้ว ทำยังไงดี??? ตัดสินใจโทรหา ต. รับสาย บอกเพิ่งตื่น ต. ถามดิชั้นว่ามีอะไร ดิชั้นอึ้งแด...ค่ะ
เฮ้ยยยยยย....นี่กุเมียเมิงนะ!!!! แต่ตอนนั้นกลัวโดนทิ้งค่ะ จะกลัยเองก็คงไม่รอด ไกลบ้านเหลือเกิน ขอให้ ต. มารับ เที่ยงกว่าๆ ต. ก็มา เวลานั้นไม่กล้าถามอะไรเกี่ยวกับความสัมพันธุ์ของทั้งคู่เลยค่ะ กลัวไปหมด
กลัวโดนทำร้าย กลัวโดนทิ้งไว้ที่นั่น ตัดสินใจเงียบค่ะ...ไม่ถาม ไม่พูดถึง ไว้รอให้จับได้คาหนังคาเขาก่อน
พอกลับถึงบ้าน ต. ก็ไม่มีอาการแปลกๆอะไรค่ะ ยังทำเหมือนว่ารักเราดี จนเราเห็นข้อความในมือถือ ต. ...
ต. กับ บ. ส่งข้อความคุยกันดึกๆดื่นๆหลังจากที่ดิชั้นหลับไปแล้ว
"คิดถึงนะ" "เป็นห่วงนะ" "รักนะ"
คราวนี้ชัดเจนแล้วค่ะ...ดิชั้นไม่พูดอะไรเลย ทำเหมือนไม่รู้ไม่เห็น เพราะกลัวค่ะ การโดนผู้ชายตบตีมันเจ็บมากๆ้เลยนะคะ
ดิชั้นส่งข้อความหา บ. ค่ะ บอกว่า "ถ้าอยากได้ทำไมไม่ขอกันดีๆ มาแอบลักแอบกินกันทำไม"
แค่นั้นค่ะ สั้นๆ...ตกบ่าย ต. กลับมาที่บ้านทันที
"เมิงไปหย่ากับกุเลยนะ!!!เมิงไปยุ่งกับเค้าทำไม อิชิบ...." และคำด่าทออีกมากมายที่ ต. ขุดมาด่าดิชั้น
ดิชั้นพูดไม่ออก ได้แต่น้ำตาไหลเงียบๆ วันนั้นฝนตก ต.ขับรถยนต์ไปที่อำเภอ ดิชั้นขี่มอเตอไซค์ตากฝนตามไป
พอไปถึงอำเภอ เค้าไม่ทำเรื่องหย่าให้เราทั้งคู่ เพราะยังจดทะเบียนไม่ถึงปี ต้องมีพยานมาด้วย 2 คน
ตอนนั้น ต.โทนตามพี่ที่ทำงานมาเป็นพยานให้คนนึง ส่วนอีกคนเป็นน้าข้างบ้าน
ดิชั้นนั่งเงียบไม่พูดอะไรเลย ยอมรับชะตากรรม อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด เหตุการณ์พวกนี้ดิชั้นไม่เคยบอกแม่ดิชั้นเลย ไม่กล้าบอกเพราะดิชั้นเป็นคนเลือกเอง มันเป็นผลที่ดิชั้นสมควรได้รับ....
ดิชั้นยังจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้ว่าใครพูดอะไรกับดิชั้นบ้าง
น้องผู้หญิงที่ฝึกงานอยู่ที่อำเภอพูดกับดิชั้นว่า "พี่จะหย่าจริงๆหรอคะ พี่ออกจะสวย ทำไมพี่ผู้ชายถึงจะหย่า" ตอนนั้นดิชั้นไม่พูดอะไรเลย ได้แต่คิดในใจ " สวยแต่โง่ ผู้ชายเค้าแค่เอาเล่นๆเท่านั้นแหละ พอเบื่อมันก็ขับไล่ไสส่งอย่างกับหมูกับหมา!!!"
พอหย่ากันเสร็จก็ต่างคนต่างกลับ ต.บอกดิชั้นฝห้ขนของออกไปให้หมด อย่าให้เหลือ!!! ตอนนั้นดิชั้นคิดถึงเพื่อนได้แค่คนเดียวที่สามารถช่วยเหลือดิชั้นได้ทุกเวลาที่ดิชั้นเดือดร้อน
น.. คือเพื่อนคนนั้น น. เอารถแฟนมาช่วยดิชั้นขนของวันนั้นเลย ดิชั้นย้ายไปอยู่ห้องเช่ากับ น. ช่วงนั้นดิชั้นได้งานที่โรงแรมในเมือง ก็ขี่รถ น. ไปทำงาน เพราะดิชั้นไม่ได้เอาอะไรของ ต. มาเลย จนวันนึง ต. ตามดิชั้นมาจนเจอที่ห้องของ น. ดิชั้นตกใจมาก แต่ก็หนีไม่พ้น ดิชั้นโดนตบอีกแล้ว...ต.หาว่าดิชั้นนอกใจเค้า ถึงหนีออกมา!!! ต.คงมีความผิดปกติเกี่ยวกับสมองถึงพูดแบบนั้นออกมา คงลืมไปว่าหย่ากันแล้ว จบกันแล้ว!!! ตอนนั้นดิชั้นทำอะไรไม่ถูก คิดหาทางเอาตัวรอด กลัวโดนตีจนตาย พยายามพูดดีกับ ต. หว่านล้อมให้ ต. กลับไปเดี๋ยวดิชั้นจะตามกลับไปที่บ้าน จน ต. กลับไป ดิชั้นหนี!!! หนีไปนอนตาม รร. ย้ายไปเรื่อยๆเพื่อไม่ให้ ต. ตามเจอ แต่ตอนนั้นดิชั้นก็ยังทำงานอยู่ที่เดิม ดิชั้นตาแดง หูเป็นสีม่วงไปทำงานผลจากการที่โดน ต. ตบ!!! เป็นแบบนั้นอยู่เป็นอาทิตย์ เพื่อนที่ทำงานถามก็บอกว่าขี่รถแล้วแมลงบินมาชน...
จน ต. ทนไม่ไหว ตามไปที่ทำงาน ไปอุ้มดิชั้นจากที่ทำงาน!!!
***เดี๋ยวมาต่อนะคะ ตัวอักษรเกินค่ะ***