คือเรื่องนี้เกิดขึ้นกับผมมาเมื่อประมาณ 10 กว่าปีมาแล้ว เป็นประสบการณ์สยองขวัญ ของผมเอง เรื่องมันเริ่มมาจากตอนเรียนจบ ม.6 ครับ เราก็ต้องเข้ามหาวิทยาลัย แน่นอนครับผมได้ย้ายมาอยู่หอพัก เป็นแบบห้องแถวที่หอนั้นมีอยู่ 10 ห้อง ตอนผมไปเลือกมีห้องหนึ่งว่างพอดีและอยู่ด้านในสุดด้วย มหาวิทยาลัยที่อยู่เรียนนั้นค่อนข้างอยุ่ห่างจากตัวเมืองมากแถวๆนั้นก็เลยค่อนข้างสงบมาก ยกเว้นตอนเปิดเทอมนะ
ตอนที่ไปเลืองหอก็ได้เจอกับพี่ๆที่หอสองคน ซึ่งตอนหลังก็สนิดกันมาก แน่นอนครับเมื่อเปิดภาคเรียนสิ่งที่จะได้เจอคือ การรับน้องใหม่ ทั้งในคณะ และก็ที่หอด้วย ผมเลือกที่จะเข้ากิจกรรมรับน้องหอมากกว่ารับน้องในคณะซะอีก เพราะกินเหล้ากันทุกวัน ตอนเย็นๆเราก็จะรวมตัวกันช่วยๆกันออกตัง ไปซื้อกับข้าวมาทำกิน โดยมีรุ่นพี่ที่หอเป็น กุ๊ก ประจำหอ เรานั่งกินรวมกันที่โต๊ะหินอ่อนหน้าห้อง พอกินข้าวเสร็จเราก็จะเปลี่ยนจากวงข้าวเป็นวงเหล้ากันต่อเลย
เรื่องมันก็ขึ้นตอนนี้แหละ ตอนช่วงเดือนแรกเป็นเดือนของการรับน้อง พอรุ่นพี่ๆเริ่มได้ เด็กใหม่อย่างผมตอนนั้นก็ต้องไปยืนรายงานตัวให้รุ่นพี่ฟัง ยืนบนโต๊ะบาง กำแพงบาง แล้วพวกรุ่นพี่ก็เล่าประวัติของมหาลัยให้ฟัง มหาลัยที่ผมเรียนนั้นถูกสร้างบนที่ที่เคยเป็นเมืองโบราณมาก่อนครับ มีการขุดพบใบเสมาและเครื่องถ้วยชามโบราณ มีจัดแสดงไว้ที่ตึกในมหาลัยด้วยนะ และก็เหมือนเดิมครับรุ่งพี่ก็เอาเรื่องผีๆ มาเล่า แล้วก็ด่านสุดท้ายคือ ไปไหว้ศาลในมหาลัยตอนกลางคืนไปทีละคน ทุกอย่างก็ปรกติหมด วันนั้นกว่าจะเลิกกินกันก็ตี 3 กว่าแล้ว ถึงจะแยกย้ายกันนอน
ในห้องที่ผมพักมีเตียงไม้ เก้าอี้ตั้งพัดลมไว้ปลายเตียง ตอนนั้นเครื่องใช้ไฟฟ้าของผมมีแต่วิทยุ ตั้งอยู่ที่หัวนอน ด้วยความที่เมาจัดผมก็เข้ามานอนเปิดพัดลมที่ปลายเตียงปิดไฟแล้วนอน แต่พอนอนไปสักพัก มันเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่นอย่างไงบอกไม่ถูก ผมลืมตามาได้ครึ่งลูกในตอนนั้นนะ นึกถึงตอนนั้นตอนที่ผมพิมพ์อยู่ขนยังลุกตามเลย สิ่งที่ผมเห็น ภาพที่ผมเห็นในคืนนั้นเมื่อมองไปที่ปลายเท้า ผมเห็นเป็นเงาหัวขนาดใหญ่ครับ แต่คอเล็กและยาว ผมรู้สึกเสียวสันหลังเย็นวาบแปลกๆ
ผมพยามรวบร่วมสติอันน้อนนิดหรืออาจจะเป็นเพราะความเมาด้วย
ผมเลยถามไป "พี่.(ชื่อพี่ที่หอ).หรอ???" หัวนั้นค่อยๆ หันจากซ้ายมาด้านขวาช้าๆ และหันกลับไปอีกครั้ง
ผมเลยถามไปอีกครั้ง "พี่.(ชื่อพี่ที่หออีกคน).หรอ???" สิ่งที่ได้ตอบมาเหมือนเดิมครับ หัวนั้นค่อยๆ หันจากซ้ายมาด้านขวาช้าๆ และหันกลับไปอีกเป็นครั้งที่สอง
ขณะที่ผมถามผมก็ได้ค่อยขยับตัวนอนตะแคงซ้ายอย่างช้าๆ และขยับตัวไปใกล้ๆเจ้าสิ่งนั้น อยากจะเป็นเพราะผมเมาเลยทำให้ตอนนั้นผมไม่กลัวอะไรอีกแล้ว
ผมเลยตัดสินใจว่าจะถามอีกครั้งกะว่าจะถามเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว พร้อมชักขาขวา ขึ้นให้อยู่ในระยะ
ผมเลยถามไปว่า "เป็นคนใช่ไหม????" และแล้วครับ สิ่งที่ได้ตอบมาเหมือนเดิมครับ หัวนั้นค่อยๆ หันจากซ้ายมาด้านขวาช้าๆ และหันกลับไปอีกเป็นครั้ง
ผมไม่สนใจอะไรอีกต่อไปแล้วครับ จากขาขวาที่งอและกะระยะไว้ว่า ถีบ ถึงแน่ๆ ผมขาขวาไปอย่างเต็มแรง........พร้อมกันนั้นก็เสียงดังขึ้น.....โครมมมมม
พี่อยู่อยู่ห้องใกล้ๆกับและอีก 2-3 คนวิ่งมาดูผมที่ห้อง พอผมเปิดไฟเท่านั้นแหละครับ แทบไม่เชื่อสายตาตัวเองครับกับสิ่งที่เห็น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สิ่งที่คุณจะได้อ่านถึงกับที่ให้คุณช๊อคได้นะครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ผมเตือนคุณแล้วนะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แน่ใจนะครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อ่ะบอกก็บอก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เศษใบพัดลมแตกกระจายเต็มห้องเลยครับ ^ ^!
เมื่อผม...ถีบ...ผี...และนี้คือสิ่งที่เกิดกับผม
ตอนที่ไปเลืองหอก็ได้เจอกับพี่ๆที่หอสองคน ซึ่งตอนหลังก็สนิดกันมาก แน่นอนครับเมื่อเปิดภาคเรียนสิ่งที่จะได้เจอคือ การรับน้องใหม่ ทั้งในคณะ และก็ที่หอด้วย ผมเลือกที่จะเข้ากิจกรรมรับน้องหอมากกว่ารับน้องในคณะซะอีก เพราะกินเหล้ากันทุกวัน ตอนเย็นๆเราก็จะรวมตัวกันช่วยๆกันออกตัง ไปซื้อกับข้าวมาทำกิน โดยมีรุ่นพี่ที่หอเป็น กุ๊ก ประจำหอ เรานั่งกินรวมกันที่โต๊ะหินอ่อนหน้าห้อง พอกินข้าวเสร็จเราก็จะเปลี่ยนจากวงข้าวเป็นวงเหล้ากันต่อเลย
เรื่องมันก็ขึ้นตอนนี้แหละ ตอนช่วงเดือนแรกเป็นเดือนของการรับน้อง พอรุ่นพี่ๆเริ่มได้ เด็กใหม่อย่างผมตอนนั้นก็ต้องไปยืนรายงานตัวให้รุ่นพี่ฟัง ยืนบนโต๊ะบาง กำแพงบาง แล้วพวกรุ่นพี่ก็เล่าประวัติของมหาลัยให้ฟัง มหาลัยที่ผมเรียนนั้นถูกสร้างบนที่ที่เคยเป็นเมืองโบราณมาก่อนครับ มีการขุดพบใบเสมาและเครื่องถ้วยชามโบราณ มีจัดแสดงไว้ที่ตึกในมหาลัยด้วยนะ และก็เหมือนเดิมครับรุ่งพี่ก็เอาเรื่องผีๆ มาเล่า แล้วก็ด่านสุดท้ายคือ ไปไหว้ศาลในมหาลัยตอนกลางคืนไปทีละคน ทุกอย่างก็ปรกติหมด วันนั้นกว่าจะเลิกกินกันก็ตี 3 กว่าแล้ว ถึงจะแยกย้ายกันนอน
ในห้องที่ผมพักมีเตียงไม้ เก้าอี้ตั้งพัดลมไว้ปลายเตียง ตอนนั้นเครื่องใช้ไฟฟ้าของผมมีแต่วิทยุ ตั้งอยู่ที่หัวนอน ด้วยความที่เมาจัดผมก็เข้ามานอนเปิดพัดลมที่ปลายเตียงปิดไฟแล้วนอน แต่พอนอนไปสักพัก มันเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่นอย่างไงบอกไม่ถูก ผมลืมตามาได้ครึ่งลูกในตอนนั้นนะ นึกถึงตอนนั้นตอนที่ผมพิมพ์อยู่ขนยังลุกตามเลย สิ่งที่ผมเห็น ภาพที่ผมเห็นในคืนนั้นเมื่อมองไปที่ปลายเท้า ผมเห็นเป็นเงาหัวขนาดใหญ่ครับ แต่คอเล็กและยาว ผมรู้สึกเสียวสันหลังเย็นวาบแปลกๆ
ผมพยามรวบร่วมสติอันน้อนนิดหรืออาจจะเป็นเพราะความเมาด้วย
ผมเลยถามไป "พี่.(ชื่อพี่ที่หอ).หรอ???" หัวนั้นค่อยๆ หันจากซ้ายมาด้านขวาช้าๆ และหันกลับไปอีกครั้ง
ผมเลยถามไปอีกครั้ง "พี่.(ชื่อพี่ที่หออีกคน).หรอ???" สิ่งที่ได้ตอบมาเหมือนเดิมครับ หัวนั้นค่อยๆ หันจากซ้ายมาด้านขวาช้าๆ และหันกลับไปอีกเป็นครั้งที่สอง
ขณะที่ผมถามผมก็ได้ค่อยขยับตัวนอนตะแคงซ้ายอย่างช้าๆ และขยับตัวไปใกล้ๆเจ้าสิ่งนั้น อยากจะเป็นเพราะผมเมาเลยทำให้ตอนนั้นผมไม่กลัวอะไรอีกแล้ว
ผมเลยตัดสินใจว่าจะถามอีกครั้งกะว่าจะถามเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว พร้อมชักขาขวา ขึ้นให้อยู่ในระยะ
ผมเลยถามไปว่า "เป็นคนใช่ไหม????" และแล้วครับ สิ่งที่ได้ตอบมาเหมือนเดิมครับ หัวนั้นค่อยๆ หันจากซ้ายมาด้านขวาช้าๆ และหันกลับไปอีกเป็นครั้ง
ผมไม่สนใจอะไรอีกต่อไปแล้วครับ จากขาขวาที่งอและกะระยะไว้ว่า ถีบ ถึงแน่ๆ ผมขาขวาไปอย่างเต็มแรง........พร้อมกันนั้นก็เสียงดังขึ้น.....โครมมมมม
พี่อยู่อยู่ห้องใกล้ๆกับและอีก 2-3 คนวิ่งมาดูผมที่ห้อง พอผมเปิดไฟเท่านั้นแหละครับ แทบไม่เชื่อสายตาตัวเองครับกับสิ่งที่เห็น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้