คือเราขี้เกียจมากๆค่ะ ถึงขนาดขึ้นบ้านลงล่างต้องคิดจะเอาไรขึ้นไปด้วยดีหอบของไปด้วยแบบไม่ให้เสียเที่ยวเพราะจะขึ้นลงไม่เกิน 2ครั้งมันขี้เกียจเดิน แต่ตอนนี้ เปลี่ยนใหม่ เพราะขี้เกียจไปออกกำลังไปยิมหรือว่ายน้ำต้องสระผมแต่งตัวอาบน้ำ (ขี้เกียจอยู่ดี) ทำไมเราไม่เอาสิ่งที่เราต้องทำ มาเป็นการออกกำลังกายไปเลยล่ะ เออ เนอะ ไม่ต้องปลืองถุงเท้าด้วยขี้เกียจซัก

เมื่อวานเราเลยวิ่งขึ้นลงบันได 2-3 เที่ยวต่อครั้ง จากที่ต้องเอาของขึ้นไปทีละ 3อย่างก็แบ่งเป็นอย่างละครั้ง แล้วพอทำยังงี้มันเริ่มสนุกด้วยค่ะ กะการขึ้นลง ยิ่งลืมของยิ่งชอบจะได้วิ่งไปเอาอีก สรุป ประมาณ 7รอบ

แล้วพอไปตากผ้า เราก็ลองเต้นไปด้วย  (แนะนำว่าถ้าคนอื่นเห็นให้ไปตากหลังบ้านค่ะ หรือระเบียงจะได้ไม่อาย เต้นเหมือนแบบว่าเราตากตอนกลงคืนแล้วกลัวยุงกัดอะค่ะ เต้นท่ามั่วไปเรื่อยไปๆมาๆเริ่มสนุกกะการตากมากขึ้น บางทีก็วิ่งเหยาะๆเท้าอยู่กะที่ตอนตาก เราก็หยิบทีละชิ้นแบบทำให้มันต้องใช้แรงเยอะ เหมือนขึ้นๆลงๆ ยืดเส้น ได้อีก 10นาที แล้วก็มาเล่นกะแมว ก็วิ่งแกล้งมันสนุกใหญ่ เอา้าวให้แมวก็เต้นไปด้วย กวาดบ้านก็เต้นได้ ล้างจานก็เต้นๆๆๆเพื่อความเพลิดเพลิน ไมไ่ด้ทำงานบ้านทุกวันนานๆทำที แต่ตอนนี้อยากทำทุกวันแล้ว

แล้วแปลก พอเหนื่อยแล้วหายหิวเฉยเลยค่ะ เปิดทีวีไปด้วยเพลินๆก็ได้ ไปๆมาๆ เราเต้นออกเบาๆงี้แต่ 40นาทีเลยนะคะ รวมๆ คือถ้าออกเองนี่แบบ ปั่นจักรยาน 15นาทีใจจะขาด

แต่นี่มีประโยชน์ด้วยนะ อิอิ ลองเอามาใช้กันดู อะแดป แล้วเราก็ทำตัวให้หาของกินยาก ไม่ตุน ปรกติเราจะซื้อมากินหลายมื้อแต่สุดท้ายจบที่ม้อเดียว เราก็เปลี่ยนทำให้ชีวิตมีอุปสรรคเข้าถึงยาก จะได้กินพวกไรง่าย เราก็ตุ๋นซุบเก๋ากี้ไว้ แหวะจืดมากแต่ก็ เวลาไม่มีไรกินขี้เกียจทำก็เอามากินไม่อ้วนด้วย

เวลาไปข้างนอก เราก็อยากจอดรถไกล แต่ห้าร้อนนี้เอาใกล้ๆแต่ไปเดินเยอะๆในห้างแทน เข้าไปดูของเล่นไม่ต้องซื้อเปลือง ไปอัพเดทสำรวจราคาไรก็ว่าไป (ท่าจะว่างมาก) ก็เดินเยอะๆหน่อย เดินแอร์ไปร้านนั้นร้านนี้ เดินให้มากๆออกกำลังค่ะ  ก็เราขี้เกียจมากแล้วอะนะ แต่แบบนี้มันเหมาะกะคนขี้เกียจคือ มันต้องทำ ก็เปลี่ยนให้มันสนุกกะการทำและมีประโยชน์ขึ้นมานิดนุง

จะทำไปเรื่อยๆ ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย พอน้ำหนักเริ่มลดมันจะมีกำลังใจค่ะ ค่อยไปเข้ายิมก็ได้ แต่อยู่บ้านอย่าให้เสียเลาโดยเปล่าประโยชน์นะคะ