สวัสดีครับผม ชาวพันทิพทุกท่านครับ ผมกล่าวไว้เลยว่ากระทู้นี้ไม่มีเนื้อหาสาระใดๆให้ท่านได้เที่ยวพักผ่อนย่อนใจและไม่ใช่กระทู้ชวนเที่ยวแต่อย่างใด แต่จะเป็นกระทู้ที่อยากจะเปิดโลกกว้างให้คนภายนอกได้เห็นวิถีชีวิตของคนในพื้นที่อ.รือเสาะ จ.นราธิวาส ซึ่งเป็นอำเภอเล็กๆ ซึ่งชาวบ้านก็ใช้ชีวิตตามปกติสุข ผมอยากให้ทุกคนได้เห็นครับ ได้เห็นว่าคนในพื้นที่ที่ใครๆก็มองว่าน่ากลัวจากเหตุการณ์ความรุนแรงในสามจังหวัดชายแดนใต้ ได้เห็นมุมอีกมุมนึง ซึ่งคนภายนอกไม่เคยเห็นครับ ผมเลยคิดอยากจะบรรยายในรูปแบบภาพครับ เพื่อให้คนข้างนอกได้มองเห็นวิถีชีวิตคนในพื้นที่จริงๆครับ

ก่อนอื่นตัวผมเป็นชาวพุทธอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งครับ ที่แต่ก่อนเคยสงบสุขร่มเย็น ไม่มีเหตุการณ์อะไร จนมาถึงวันที่มีเหตุการณ์ ตอนนั้นผมเรียนอยู่ ม.2 ครับ โรงเรียนเปิดๆปิดๆเป็นว่าเล่น เหตุการณ์ช่วงนั้นก็ลามไปถึงยิงรถรับส่งนักเรียน ผมเริ่มกลัวครับ กลัวมากๆจนผมก็ไม่ได้เรียนหนังสืออย่างเต็มที่ เลยคิดอยากย้ายมาก จนบวกประจบพอเหมาะกับแม่ได้เลื่อนย้ายตำแหน่งจากอ.รือเสาะ ไปอยู่ที่จังหวัดหนึ่งของภาคกลาง ผมเลยตัดสินใจขอย้ายโรงเรียนไปอยู่โรงเรียนแห่งใหม่ ซึ่งการเรียนมาเต็มรูปแบบครับ ผมเลยอยู่ที่นี่จนมาถึงทุกวันนี้ เลยไม่ได้กลับบ้านเกิดอีกเลย...

ณ ตอนนี้ผมอายุ 25 แล้วครับ ทำงานมา 2ปีไม่มีเวลาเที่ยวให้ตัวเองเลย ทำแต่งาน จนเมื่อเวลานึงที่ผมได้ลาออกจากงาน ผมกลับมานอนที่บ้าน พอตื่นขึ้นมาตอนราวๆ ตี5 คำถามแรกในหัวผมคือ ว่างแล้วไปเที่ยวไหนดี จะไปทะเล รึจะไปน้ำตกดี จนผมเริ่มคิดถึงบ้านเกิดครับ บวกกับผมชอบนั่งรถไฟมาก อยากนั่งรถไฟนานๆ ดังนั้นจึงเป็นทริปตัวผมเอง เป็นทริปที่ไม่ตั้งตัว ไม่วางแผนการเดินทางใดๆทั้งสิ้น ตั๋วไปซื้อหน้างานเอา เลยจึงบังเกิดเป็นทริปรักบ้านเกิดครับ งั้นผมเริ่มเลยแล้วกันครับ
((ปล. ถ้าผมเขียนอะไรไม่ถูกใจท่านก็ทักท้วงมาได้เลยน่ะครับ พอดีผมเพิ่งหัดตั้งกระทู้พันทิพครับผม))

นั่งรถทัวร์จากบ้านมาเลยครับออกจาก บขส.ราวๆ 9 โมงกว่าๆ นั่งมาราวๆ 2 ชั่วโมงกว่าจะถึงกรุงเทพให้ทันขบวนรถไฟราวๆ บ่ายโมงครับ


กว่าจะมาถึงผมก็ขอลงลาดพร้าว เพื่อมาต่อรถไฟฟ้าใต้ดินที่สถานีพหลโยธิน ไปสุดทางบางซื่อ


ถึงบางซื่อแล้วครับ พอถึงบางซื่อผมก็รีบไปถามเจ้าหน้าที่ขายตั๋วทันที แต่ทันใดนั้น ความซวยมาเยือนครับ รถที่จะไปบ่ายโมงเต็มครับ ผมนั่งตู้นอนชั้น2ครับ เลยอด แต่มีสายนึง ที่มาราวๆ บ่ายสาม ผมเลยเอาเวลาบ่ายสามนี่แหละครับ เลยต้องนั่งรอนานๆๆ ก็ถ่ายรูปเรื่อยเปื่อยครับระหว่างรอ



ได้ตั๋วมาแล้วครับ ดีใจมาก วันที่ผมไปวันเสาร์ครับ คนเลยเยอะ โชคดีที่ยังว่างอยู่ 2 ที่ แต่เป็นชั้นบน ผมอยากได้ชั้นล่างมาก เพราะมันเหนข้างนอกได้ แต่ก็เอาล่ะครับ ในเมื่อมาแล้วบวกกับเรามาโดยไม่ตั้งใจ ก็จัดไปครับ 1 ใบ 800 กว่าบาท


รถไฟมาแล้ว ก็หาที่นั่งตามเลขระบุในตั๋วทันทีครับ

ข้างในนั่งสบายมากครับ มีแอร์เย็นฉ่ำ เงียบๆดีครับ

ระหว่างผู้โดยสารยังไม่มีครับ จะไปมีก็ระหว่างทางครับ

มุมข้างนอกสวยจัง ^^

เซลฟี่สักนิดครับ ระหว่างรถออกเดินทาง ฉึกกะฉัก ฉึกกะฉัก ปู๊นปู๊น !!


ถึงสถานีราชบุรีครับ ใครที่มาถึงแล้วจะพบเจอกับก๋วยเตี๋ยวแห้งราชบุรีครับ กล่องล่ะ 10 บาท เลยซื้อมา 2 กล่องครับ อร่อยดีน่ะครับ



ใกล้เวลาพลบค่ำแล้ว ได้เวลานอนครับ อิอิ ในรถไฟเขาจะเริ่มปูที่นอนราวๆเกือบๆทุ่มครับ

ขณะเจ้าหน้าที่มาปูที่นอนครับ ปูทั้งบนและล่าง



ผมได้นอนชั้นบนครับ ผมคิดว่ามันแคบไปครับ ผมตัวใหญ่ แต่เอาน่ะ มีที่นอนก็บุญแล้ว 555 ฝันดีครับ กว่าจะถึงก็อีกหลายชั่วโมง...


รุ่งเช้าต่อมาผมตื่นถึงหาดใหญ่พอดีครับ เลยจัดการของดีเมืองหาดใหญ่สักหน่อย ต้องมากินครับไก่ทอดหาดใหญ่อร่อยมาก
เลยจัดไป 2 ชิ้นพร้อมข้าวเหนียวร้อนๆ

โอ้ยย อย่างเยอะ เลือกไม่ถูกเลยยยยย

ได้มาแล้วว ไก่ทอด อร่อยจริงๆ (นั่งหน้าคอมยังหิวเลย อิอิ)


กำลังเข้าสู่ 3 จังหวัดชายแดนใต้แล้วครับกำลังฝนตกหนักเลย ใครที่จะมา 3 จังหวัดต้องลงทะเบียนซิมก่อนน่ะครับสำหรับเติมเงิน แต่รายเดือนคงไม่ต้องลงทะเบียนครับ เพราะลงให้อัตโนมัติเรียบร้อยแล้ว ถ้ายังไมไ่ด้ลงทะเบียน มันจะใช้เครือข่ายไม่ได้เลยครับ

ถึงแล้วสถานีรถไฟปัตตานี


ต่อไปก็ถึงสถานีรถไฟนาประดู่ครับ


ระหว่างรอขบวนหลีก เซลฟี่กับบันไดรถไฟสักหน่อยครับ

ออกเดินทางกันต่อครับ สถานีต่อไป สถานีรถไฟยะลา


ระหว่างทางก็มีทหารคอยตรวจดูพื้นที่ครับ

รถไฟกำลังข้ามแม่น้ำสายบุรีครับ

ขอต้อนรับสู่จังหวัดยะลาครับ


เวลารถไฟจอด แม่ค้าก็เริ่มขายของกันแล้ว มีข้าวเหนียวหลาม กับไก่กอและ ครับ



ผมได้นั่งรถไฟไปสักพักก็ถึงจุดหมายแล้วครับ สถานีรถไฟรือเสาะ นั่งมาจากกรุงเทพราวๆ 20 ชั่วโมงได้ครับ เมื่อยมากก ฮ่าๆ
และระหว่างรอพี่ชายมารับ ก็ถ่ายรูปสักนิดครับ สถานีรถไฟรือเสาะ








เดี๋ยวมีต่อข้างล่างน่ะครับ ตอนนี้ขอพักสายตาแปบ ^^
V
V
V
V