จากกระทู้
ภาค 1
http://ppantip.com/topic/32935688
ภาค 2
http://ppantip.com/topic/33000618
ถึงวันนี้ ล่วงเลยมาถึงเดือน พ.ค. แล้ว ผมและภรรยาหาเงินบางส่วนไปชดใช้หนี้ให้แม่ยายได้เยอะพอสมควร เงินส่วนใหญ่เป็นของพี่ชายภรรยาผมช่วยหาให้ บางส่วนเราก็หากันเอง ตอนนี้ยังเหลือหนี้ที่แม่ยายสร้างไว้ราวๆ 1 แสนบาท ก้อนนี้จนปัญญาจริงๆ เพราะไม่มีที่กู้ ไม่มีอะไรจะขายแล้ว ทุกวันนี้นี้ก็แทบจะกินเกลือ เพราะหนี้ที่ชดใช้ให้แม่ยายไปก่อนหน้านี้ก็เป็นหนี้ที่ต้องกู้ที่อื่นมาอีกต่อหนึ่ง
เรื่องหนี้ เรื่องเงินเล่ามากก็ดราม่า เอาเป็นว่าผ่านแล้วผ่านไป แต่ที่ผมยังเจ็บปวดใจก็คือ การที่แม่ยายผมเอาเรื่องผมไปปั้นเพื่อขอยืมเงินจากคนอื่น อ้างว่าลูกเขยขับรถชชนบ้าง เป็นหนี้บ้าง หย่ากับภรรยาบ้าง ผมนอนแต่ละคืนรู้สึกคับแค้นใจมาก บอกตรงๆ ถ้าไม่ใช่แม่ยายผมผมอาจจะยิงหัวทิ้งไปแล้ว ที่ยังห้ามใจได้ก็คงเพราะเห็นหน้าภรรยาตัวเองแล้วอดสงสารเขาไม่ได้ เพราะเขาคือคนกลางระหว่างผมกับแม่
พักนี้ภรรยาผมชวนผมไปเที่ยวบ้านแม่ยายตลอด เพราะหลานๆ (ลูกพี่ชายของภรรยา) บ่นคิดถึง อยากให้ผมพาไปเที่ยวสวนสัตว์ หลานถามทุกวันว่าเมื่อไหร่คุณอา.....จะมารับไปเที่ยวซะที เด็กไม่มีความผิดอะไรผมก็เข้าใจดี แต่ผมยังทำใจไม่ได้จริงๆ กับสิ่งที่ผมถูกกระทำ จึงบอกแฟนไปเสมอว่า ยังไม่พร้อมเจอแม่ในช่วงนี้และไม่ขอตอบว่าเมื่อไหร่
บางท่านที่อ่านข้อความนี้อาจจะคิดว่าผมใจดำ แต่ผมเชื่อว่าใจผมไม่ได้ดำปกว่าแม่ยายผมแน่นอน ผมต้องถูกคนรอบตัวของแม่ยายผมมองว่าเป็นไอ้เลวมาตลอดเวลาเกือบๆ 1 ปี แม้ทุกวันนี้ทุกคนเหล่านั้นจะได้รู้ความจริงแล้ว แต่สำหรับผม ผมยังไม่ให้อภัยแม่ยายคนนี้ในตอนนี้เด็ดขาด
ขอทำใจอีกสักพักใหญ่ๆ ใครไม่เจอกับตัวไม่มีวันรู้ว่ามันคับแค้นใจขนาดไหน....
ลูกเขยอย่างผมจะทำอย่างไรต่อไป
ภาค 1 http://ppantip.com/topic/32935688
ภาค 2 http://ppantip.com/topic/33000618
ถึงวันนี้ ล่วงเลยมาถึงเดือน พ.ค. แล้ว ผมและภรรยาหาเงินบางส่วนไปชดใช้หนี้ให้แม่ยายได้เยอะพอสมควร เงินส่วนใหญ่เป็นของพี่ชายภรรยาผมช่วยหาให้ บางส่วนเราก็หากันเอง ตอนนี้ยังเหลือหนี้ที่แม่ยายสร้างไว้ราวๆ 1 แสนบาท ก้อนนี้จนปัญญาจริงๆ เพราะไม่มีที่กู้ ไม่มีอะไรจะขายแล้ว ทุกวันนี้นี้ก็แทบจะกินเกลือ เพราะหนี้ที่ชดใช้ให้แม่ยายไปก่อนหน้านี้ก็เป็นหนี้ที่ต้องกู้ที่อื่นมาอีกต่อหนึ่ง
เรื่องหนี้ เรื่องเงินเล่ามากก็ดราม่า เอาเป็นว่าผ่านแล้วผ่านไป แต่ที่ผมยังเจ็บปวดใจก็คือ การที่แม่ยายผมเอาเรื่องผมไปปั้นเพื่อขอยืมเงินจากคนอื่น อ้างว่าลูกเขยขับรถชชนบ้าง เป็นหนี้บ้าง หย่ากับภรรยาบ้าง ผมนอนแต่ละคืนรู้สึกคับแค้นใจมาก บอกตรงๆ ถ้าไม่ใช่แม่ยายผมผมอาจจะยิงหัวทิ้งไปแล้ว ที่ยังห้ามใจได้ก็คงเพราะเห็นหน้าภรรยาตัวเองแล้วอดสงสารเขาไม่ได้ เพราะเขาคือคนกลางระหว่างผมกับแม่
พักนี้ภรรยาผมชวนผมไปเที่ยวบ้านแม่ยายตลอด เพราะหลานๆ (ลูกพี่ชายของภรรยา) บ่นคิดถึง อยากให้ผมพาไปเที่ยวสวนสัตว์ หลานถามทุกวันว่าเมื่อไหร่คุณอา.....จะมารับไปเที่ยวซะที เด็กไม่มีความผิดอะไรผมก็เข้าใจดี แต่ผมยังทำใจไม่ได้จริงๆ กับสิ่งที่ผมถูกกระทำ จึงบอกแฟนไปเสมอว่า ยังไม่พร้อมเจอแม่ในช่วงนี้และไม่ขอตอบว่าเมื่อไหร่
บางท่านที่อ่านข้อความนี้อาจจะคิดว่าผมใจดำ แต่ผมเชื่อว่าใจผมไม่ได้ดำปกว่าแม่ยายผมแน่นอน ผมต้องถูกคนรอบตัวของแม่ยายผมมองว่าเป็นไอ้เลวมาตลอดเวลาเกือบๆ 1 ปี แม้ทุกวันนี้ทุกคนเหล่านั้นจะได้รู้ความจริงแล้ว แต่สำหรับผม ผมยังไม่ให้อภัยแม่ยายคนนี้ในตอนนี้เด็ดขาด
ขอทำใจอีกสักพักใหญ่ๆ ใครไม่เจอกับตัวไม่มีวันรู้ว่ามันคับแค้นใจขนาดไหน....