วันที่ 2
ผมเป็นคนตื่นเช้าตอนนั้น 07.30 ผมก็ตื่นแล้วมาทำธุระส่วนตัวบลาๆๆ แล้วน้ำตกจะตกใจเสียงผม 55 โวยวายผมใหญ่เลย (วันนี้น้ำไม่มีเรียน)
น้ำ : เธออออออ ตื่นทำไมเช้าามันใช่เวลาตื่นไหมม
ผมก็เลยแกล้งโดยดารเดินไปเปิดม่านรอบห้องเลย 55 แล้วน้ำก็ต้องจำใจตื่น เราก็ช่วยกันทำความสะอาดห้องเก็บกวาดของเหลือจากเมื่อคืน
จนเวลา 09.00 น้ำก็ขี่มอไซค์พาผมไปหาข้าวกิน
ร้านข้าว
ผม : ว่าไงคนเมาาาา วันนี้จะพาเราไปเที่ยวไหน ?
น้ำ : อยากไปไหนอ่ะ แถวนี้ที่เที่ยวไม่ค่อยเยอะ
ผม : ไปไหนก็ได้ น้ำไม่มีที่เที่ยวจริงดิ เราอุตส่าขับรถมาหาเลยนะ
น้ำ : แหม่ๆ ไม่ได้ขอให้มาสักหน่อยย ... งั้นเดียวพาไปไร่ชาซุยฟง (สะกดผิดขออภัย)
กินข้าวเสร็จเราก็กลับหอมานอนพัก กะว่าจะออกสักเที่ยงๆ
12.30 ก็ออกเดินทาง
ผม : น้ำบอกทางเราด้วยนะ
น้ำ :ได้เลย ขับไปเรื่อยๆเดี๋ยวบอกทางเอง
ขับไปสักพักเจอด่านก็ผ่านไป
ผม : น้ำๆตรงไปอีกหรอ
น้ำ : อืออ ตรงไปเรื่อยๆจนถึงด่านที่ 2 อ่ะ
เวลาผ่านไป ...
ผม : น้ำมันไกลไปแล้วนะ
น้ำ : ตรงไปเรื่อยๆก่อนเถอะหน่าา
ผม: มันจะถึงด่านแม่สายแล้วนะน้ำ
น้ำ : เธอออออออ เราขอโทษษษษ (แล้วก็หัวเราะกลบเกลื่อน)
ผมก็กลับรถมาแล้วให้น้ำดูทางดีๆ   สรุปเลยมาโคตรไกลลลแล้วน้ำก็ลืมซอย เยี่ยมจริมๆ
ถึงไร่ชา
เราก็ไปสั่งอาหารนั่งจิบชา ชิวๆน้ำก็เอางานไปนั่งทำด้วยแล้วน้ำก็พูดขึ้นมาว่า
น้ำ : เธอ ตอนนี้โอเคยัง หายเศร้าบ้างป่ะ
ผม : ก็ดีอ่ะ พอมีอะไรทำมันก็ไม่คิดแล้ว แต่ตอนอยู่คนเดียวมันก็มีบ้าง
น้ำ : ไม่ต้องเศร้าไปหรอก ป่ะเราไปถ่ายรูปเล่นกันดีกว่า
เวลา 15.00 เราก็กลับออกจากไร่ชา แล้วน้ำก็พาไปเที่ยววัดแถวๆนั้นทำบุญกันทั่วไปแล้วก็กลับหอ ถึงหอประมาณ 17.00
น้ำก็ชวนไปเที่ยวเขื่อนในมอ.แม่ฟ้าหลวง เราก็ขี่มอเตอร์ไซค์เข้าไปกัน ผมมีความสุขมากเลยครับรู้สึกผ่อนคลายความเครียดออกไปมากเลยตอนอยู่กับน้ำ พอถึงเขื่อนเราก็นั่งคุยกันทั่วไป
น้ำ : เป็นไงสวยป่ะ
ผม  : สวยดีนะอากาศดี แล้วเย็นนี้จะพาไปกินข้าวไหน มีร้านแนะนำป่ะ
น้ำ : เดียวพาไปเองหน่าา
ลงจากเขื่อนมาก็ประมาณ 18.00 น้ำพาไปตลาดนัดตรงสนามกีฬาในม.แม่ฟ้าหลวง(ไม่แน่ใจเข้าเรียกอะไร)เราก็ซื้อกับข้าวไปกินกันที่หอ แต่น้ำซื้อเยอะมากกก
ผม : น้ำมันไม่เยอะไปหรอ ? จะหมดไหมเนี้ยะ
น้ำ : หมดซื้ๆๆๆ เธอก็ช่วยเรากินไง
ผม(คิดในใจ) : ลำบากกูอีกแล้ววว T.T
พอถึงหอเราก็มานั่งหินข้าวกันคุยกันทั่วไปตามประสากินเสร็จก็เก็บของแล้วน้ำก็ถามว่า
น้ำ : วันนี้จะดื่มไหม ?
ผม : ยังดีกว่าอยากพักบ้างอีกอย่างพรุ่งนี้ต้องขับรถด้วย (เพราะก่อนหน้านี้ดื่มติดต่อกันมาหลายวันแล้ว)
จู่ๆเพื่อนน้ำก็เปิดประตูเข้ามา (เพื่อนเป็นเกย์) แล้วคงตกใจผมมั้ง 55 กระดาษในมือตกเลย เพราะผมนอนอยู่บนเตียง
เพื่อนน้ำ : ใครอ่ะ ผัว?
น้ำ : เห้ยยย ไม่ใช่ๆๆ เพื่อนน้ำเองขึ้นมาจากเชียงใหม่
เพื่อนน้ำ : อ่ออออ แล้วมีแฟนยังอ่ะ
น้ำ : ไม่ได้ คนนี้ห้ามยุ่ง ยุ่งไม่ได้ เข้ามาทำอะไร ?
เพื่อนน้ำ : จะขอช่วยทำงานหน่อย
ผ่านไป 10 นาที เพื่อนน้ำก็เข้ามาในห้องอีกประมาณ 3-4 คน (เพื่อนผู้หญิง)
น้ำ : เธอๆเบื่อไหม ?
ผม : ไม่เป็นไรรร ตามสบายเลยนะ
เวลาประมาณ 21.30 เพื่อนน้ำก็ยังไม่กลับกัน ผมก็เลยว่าจะนอนล้ะง่วง ก่อนนอนก็เลื่อน Facebook ไปมาเห็นแฟนเก่าออนไลน์อยู่แล้วก็เห็นผช.คนใหม่ของแฟนเก่าออนไลน์อยู่ เลยคิดว่ามันคงคุยอยู่แน่ๆ ผมก็เลยโมโหมาก 555 เลยหันไปหาน้ำ
ผม : น้ำไป 7-11 ป่ะอยากดื่ม
น้ำ : อ่าวไหนบอกไม่ดื่ม ? เป้นอะไร หรอว่าเห็นอะไรมา
ผม : อืม เห็นอะไรมานิดหน่อย
น้ำ : โอเคๆ แล้วพวกจะเอาไรป่ะ ? (ถามเพื่อน)
เพื่อนน้ำ : เอาเครื่องดื่มมาเลยๆเดียวจ่ายให้
กลับมาถึงห้อง
ก็นั่งกินกันอยู่ 4 คน มีผม เพื่อนน้ำอีก3 (เกย์1 ผญ.2) น้ำไม่ดื่ม
ดื่มกันสักพักผมก็ไม่ไหวแล้วเลยหยุดดื่มแล้วนั่งคุยกับเพื่อนน้ำแทน คุยไปคุยมาเพื่อนน้ำที่เป็นเกย์พยายามชงให้ผมดื่มเรื่อยๆ (ในใจคิดมันจะมอนกูรึป่าวว่ะ) ผมเลยบอกไปว่าไม่ไหวแล้วครับ นั่งคุยเฉยๆดีกว่า มันก็ยังคะยั้นคะยอให้ผมดื่ม ผมก็หันมองตาน้ำแบบรู้กัน 55
น้ำ : เธอๆเมามากแลว้วนะ ขึ้นมานอนได้แล้วพรุ่งนี้ขับรถนะ
ผม : อ่อๆใช่ๆแต่เราลุกไม่ไหวแล้วอ่ะน้ำ มาหยุงหน่อยสิ (แกล้ง55)
น้ำก็มาหยุงผมไปนอน พอเพื่อนๆน้ำเห็นว่าผมจะหลับแล้วเขาก็พากันกลับ แล้วก็บอกลากัน แต่คนที่เป็นเกย์มองผมด้วยสายตาที่น่ากลัวมากกก 55
พอเพื่อนกลับกันหมดผมกับน้ำก็ได้มานั่งคุยกันต่อนิดหน่อย
ผม : ทำไมน้ำดีกับเราจังอ่ะ
น้ำ : ทำไมดีไม่ได้อ่ะ ก็อย่างน้อยก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ แล้วไปเห็นอะไรมาทำไมถึงอยากดื่ม ?
ผม : ไม่มีอะไรหรอก ปล่อยมันไปเถอะ
น้ำ : เรื่องบางเรื่องก็ปล่อยมันไปเถอะ ถ้าเรามัวแต่คิดมากเราเองก็จะทุกข์นะ เรารู้ว่าเธอทำได้ ตอนนี้ก็นอนพักก่อนเถอะนะอย่าคิดอะไรปล่อยวางทุกอย่างออกไปก่อน รู้ว่าตอนนี้เธออยู่กับเราก็พอนะ
ผม : ขอบคุณมากๆนะ
*** ฉากละครไทยบังเกิด 5555 ตามองตาแล้วผมก็โน้มตัวลงแล้วเราก็จูบกันแต่อยู่ความรู้สึกต่างๆมันก็เข้ามาในหัวแล้วผมก็รีบผลักตัวเองออกมาแล้วก็ขอโทษน้ำที่ทำแบบนี้ (แต่ผมไม่ได้รังเกียจอะไรน้ำนะครับ)
ผม : ขอโทษนะ ผมไม่ควรทำแบบนี้
น้ำ: อืม น้ำเข้าใจ
ผม : ขอโทษจริงๆนะเว้ยน้ำ มารบกวนถึงเชียงรายไม่พอยังจะทำแบบนี้อีก (คือตอนนั้นรู้สึกผิดมาก 55)
น้ำ : 555 ไม่เป็นไรๆๆๆ ป่ะนอนกันเถอะนะๆ
คืนนั้นก็จบลงด้วยการนอนจับมือเหมือนเดิม 555 *แต่ตอนนอนจับมือกับน้ำผมรู้สึกผ่อนคลายมากมันเหมือนความทุกข์ที่มีมันค่อยๆออกไปเลยครับ
เดียวมาต่อวันสุดท้ายนะครับ ขอไปหาข้าวกินก่อน