ผมตื่นเช้ากว่าทุกวัน จำได้ว่าตอนหัวค่ำนั่งดื่มในผับย่านถนนคนเดิน รู้ว่าตัวเองไม่ได้เมาแต่มาถึงห้องก็หลับไปในชุดเสื้อกางเกงยีนส์ตัวเก่า อากาศเย็นสบายผมหยิบแว่นสายตามาเช็ดความชื้นกับชายเสื้อ กดรีโมทเปิดทีวีเร่งเสียงดังแล้วไปอาบน้ำ รายการเล่าข่าวสุดฮิตบรรยายการจับโจรปล้นธนาคารที่ฆ่าพนักงานและรปภ.รวมสองศพ สุดท้ายก็ถูกจับตายที่บ้านเกิด เพราะยิงต่อสู้ตำรวจ เขาเล่าได้ตื่นเต้นราวกับได้เข้าไปอยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วยตัวเอง ข่าวแบบนี้ทำลายบรรยากาศยามเช้าเสียจริง ผมปิดทีวีหยิบเป้ใบใหญ่ขึ้นสะพายหลังแล้วลงไปเช็คเอาท์ “พี่หน้าและเสียงเหมือนคุณสรวุทธ์เลย ทำงานรับจ้างอะไรเหรอคะ” พนักงานเก็บเงินที่เกสท์เฮ้าส์เอ่ยถามตอนทอนเงิน ผมตอบเธอไปเบาๆ เธอหัวเราะคิกกับคำตอบของผมทั้งที่ไม่ได้โกหกสักนิด รึ อาจเป็นเพราะเงินสดสี่ล้านกว่าและจุด357 ลำกล้องสั้นในเป้ก็ได้ที่ทำไห้ผมเป็นดีและซื่อสัตย์อย่างนี้
ภาพจาก
http://www.globalfashionreport.com/
เรื่องสั้นย่อหน้าเดียว : นักท่องเที่ยวรับจ้าง
ภาพจาก http://www.globalfashionreport.com/