เช้าวันใหม่ ข้าวต้มปลา หม้อใหญ่ มาก ใหญ่จริง ๆ (หม้อละ 200) งง ว่าขายได้อย่างไร เรา กินกัน 14 ชีวิต กินกันไม่ถึงครึ่งหม้อ เหลือปลามากมาย (เสียดาย ตอนเย็นต้องบอก ป้า ค๊ะ เตรียมกับข้าวให้หนู ขอน้อยกว่านี้ครึ่งนึงเลยนะคะ หนูเสียดาย ราคาเท่าเดิมได้เลยค่ะเพราะถูกอยู่แล้ว)


          หลังจากอิ่มข้าว เตรียมตัวกันเสร็จเรียบร้อย นอนหลับพักผ่อนเต็มอิ่ม เด็ก ๆ ก็เริ่มมีแรงกลับมาอีกครั้ง ตื่นเต้นบอกแม่ว่าหนูจะปั่นให้ถึงไกรเกียงเลยค่ะแม่ 15 โล ชิว ๆเมื่อวานหนูเหนื่อยปั่นไม่ไหว วันนี้หนูมีแรงแล้วแม่

          เริ่มต้นเช้านี้ เนินแรก สองพี่น้องก็สามัคคีกันเข็น แล้วค่ะ พี่ปิ่น และน้องป่าน ช่วยกันเข็นเนินเดิมเลยค่ะ วันนี้ตั้งใจจะให้เด็ก ๆ ปั่น จึงหน่วยไกรเกรียง แต่ขากลับให้กลับรถเซอร์วิส เพราะว่า จากที่เมื่อวานแม่ปุ้มปั่นกันลงมา เฉพาะผู้ใหญ่ ถนน เป็นทรายลูกรัง ทรายค่อนข้างร่วนและชัน กลัว เด็ก ๆ จะอันตรายตอนปั่นลงคุมรถไม่อยู่   เลยวางแผนให้มีรถเซอร์วิสตามไปด้วย





น้องป่าน บอกแม่ขอพักแป๊บนึง กินน้ำหน่อย ก่อนไปต่อ ถ่ายรูปหมู่กันสักหน่อย


เช้าวันนี้บรรยากาศท้องฟ้าโปร่งสวย แดด ออกเร็วมาก เรา ปั่นแอบ ๆ ข้างทาง เพื่อขอแอบอิงเงาของร่มไม้ข้างทาง ปั่นกันชิว ๆ ค่ะ ควงขาไปเรื่อย ๆ





          เนินนี้น้องป่านขาแรง ปั่นขึ้นมาถึงก่อนใคร ใจสู้ ดูสิน้องป่านแก้มแดงแป๊ดเลยหล่ะค่ะ
          แม่แอบถาม : เหนื่อยไหมป่าน ไหวไหม ขึ้นรถเวอร์วิส หรือเปล่า
          น้องป่านตอบ: เหนื่อยแม่ แต่สนุกดี หนูไม่ขึ้นรถหนูจะปั่นต่อ หนูปั่นไหว แต่รถหนูหนักมากเลยป๊าเวลาขึ้นเขา หันไปบอกป๊า
          ป๋า ตอบ :  ถ้าปั่นจบทริป ป๋าจะ Up เกียร์ให้
          ป่านตอบ : OK หนูปั่นจบแน่ ป๊า

          ทุกคนหัวเราะ พร้อมกัน กับความมุ่งมั่นของน้องป่าน แม่ปุ้มก็อมยิ้ม กีฬาปั่นจักรยาน สอนให้เด็ก ๆ เป็นคนมุ่งมั่นทำอะไร ไม่เลิกง่าย ๆ หากยังไม่ถึงจุดหมาย นี่คือสิ่งที่ครอบครัวเราได้รับนอกเหนื่อจากความสุข และ ความสนุกในการปั่นจักรยาน กันในครอบครัว  ร่วมกัน




บรรยากาศ ป่าไผ่โดยรวม สวยงาม อบอุ่น เวลา ไผ่ต้องแสงแดด





หลังจากไต่เนิน เนินแล้วเนิน เล่า น้องป่าน ก็ยังไม่ ยอมเลิก เพราะสัญญากับป๊าแล้วว่าจะปั่นให้ถึง ป๊าจะได้ up เกียร์รถจักรยาน ให้ แต่ดูสภาพ เด็ก ๆ ค่ะ





ป๋าเริ่มสงสาร น้องสายป่าน กับเด็ก ๆ อยากให้ขึ้นรถเซอร์วิส แล้ว
ป๋า : สายป่านขึ้นรถเซอร์วิส เหอะ เดี๊ยว ป๊า up เกียร์ให้
สายป่าน: ไม่ หนูไหว ขอนอนพักแป๊บ เดี๊ยวจะแข่งกับพี่แซนต่อ เป็นงั้น ไป ตอนนี้กลายเป็นเริ่มสนุก ที่ได้ปั่นแข่งกับพี่แซน









ออกปั่นไปต่อกันอีก 1 เนิน ก็ถึงจุดชมวิว ที่เมื่อวาน เราปั่นกันมา ถึงได้แค่นี้ บรรยากาศตอนเช้า สวยไปอีกแบบ ค่ะ

เริ่มหิวแล้ว พลังข้าวต้มตอนเช้าหมดไปแล้ว มองหาร้านขายของไม่มี ปั่น ไปเรื่อย ๆ โชคดีเจอร้านขายของชำ เลยให้น้องป่านไปถามลุง ว่า ลุงหนูหิว หนูซื้อมาม่าร้านลุง ลุงช่วยต้มมาม่าให้หนูหน่อยได้ไหมคะลุง คุณลุงใจดี ต้มให้ พวกเราเลยได้กินมาม่าแสนอร่อยบ้านลุงใจดีท่านนี้ค่ะ


          อร่อยสุดยอด !!!!!! นั่งพูดคุยกับลุง ลุงบอกว่า อีก 1 โล ก็ถึงแล้วหน่วยไกรเกรียง พวกเราดีใจ เพราะจากป้ายบอกทาง ตรงปากทางน้ำตกนิรนามว่าอีก 12 กิโลจะถึงหน่วยไกรเกรียง เราก็ไม่เห็นป้ายใด ๆ อีกเลย เลขไมล์ ที่จักรยาน ก็ครบ 12 โล มาตั้งนานแล้ว ก็ยังไม่เห็นวี่แววหน่วยไกรเกรียงสักที ทั้งลุงยังบอกว่า ปลายทางมีน้ำให้เล่น ลำธารนั้นไม่เคยแห้งด้วย ทำให้เด็ก ๆ ยิ่งมีความหวัง มีแรงปั่นมากขึ้น ไปต่อกันเลยค่ะ








          สวยใช่ไหมคะ ในความคิด ปุ้มมันสวยมาก ๆๆ ลานหญ้า กว่างสุดลูกหูลูกตา ขั้นด้วย ทะเลสาบกว้างใหญ่ ด้านหลังเป็นภูเขาธรรมชาติ เขียวขจี ชอบจัง บรรยากาศแบบนี้ เสียดาย ที่ร้อนไปหน่อย เท่านั้น ถ้าเป็นหน้าหนาว คงสวย ฝันแน่ ๆ เลย
นั่งพักกินแตงโม กับน้ำเย็น ๆ ชื่นใจสักนิด กระชุ่มกระชวยจริง ๆค่ะ


แนะนำตากล้องมือเทพของเราในทริบนี้ค่ะ  พี่วุฒิแห่งบางแก้วไบค์


          หายเหนื่อย เด็ก ๆ ก็ถามหาลำธารเล่นน้ำ สอบถามคนที่นี่ เจ้าหน้าที่บอกว่า ต้องไปอีกหลายกิโล ทุกคนเลยถอดใจ กลับไปเล่นน้ำที่แพพักกันดีกว่า
เด็ก ๆ ขึ้นรถ ผู้ใหญ่ ออก start ปั่นกลับแล้วค่ะ




ป๊าหนุ่มไปปั่นเล่นในทรางแทรก


         ถึงแพพัก แล้ว

เด็ก ๆ ยังไม่หมดแรง ลงเรือไปเที่ยวต่อกันที่  วัดลำขาแข้ง  โบสถ์สแตนเลส  หนึ่งเดียวในโลก เราต้องนั่งเรือไป ครึ่งชั่วโมงค่ะ บรรยากาศยามเย็นนั่งเรือเพลิน ๆ เด็ก ๆ เลย หลับ กันไปเลย พักเอาแรงสักงีบ









ทำบุญ ซะหน่อย เปิดฝาบาท เพื่อใส่ ใส่ปัจจัยก่อนกลับไปที่แพพัก
วันนี้เราให้พี่เชิดลากแพ มาอีกฝั่งเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ




เราสั่งอาหาร มีบริการส่งทางเรือด้วยค่ะ สบายไปเลย ตอนนี้ ก็เล่นน้ำรออาหารมืดแหล่ะค่ะ ตรงฝั่งนี้น้ำไม่ลึก ผู้ใหญ่ยืนถึง พื้นเป็นทรายผสมดิน เหียบได้ แต่น้ำไม่ขุ่น สบาย ๆ ค่ะ
คืนนี้นอนที่นี่บรรยากาศเงียบสงบกว่าคืนก่อนมาก อ้อ ลืมบอกชอบที่นี่มาก เพราะไม่มียุง แปลกดี นั่งตอนดึง สบาย  ๆ บรรยากาศ แสนดี
มาดูบรรยากาศยามเช้ากันบ้างนะคะ ผู้ใหญ่ ต้มกาแฟ เด็ก ๆ เล่นน้ำ สบาย ๆ ค่ะ วันนี้ไม่รีบ เพราะไม่มีโปรแกรมปั่นจักรยานแล้วค่ะวันี้




ลากแพกกลับฝั่ง ไปที่ท่าจอดรถค่ะ


แพคของเสร็จ ช่วงเช้า อำลาพี่เชิด แล้วเราก็ปัก หมุดแผนที่เพื่อไปอุทยานแห่งชาติเฉลิมรัตนโกสินเพื่อไป สำรวจเส้นทาง ถ้ำธารรอดค่ะ ครั้งหน้าจะ ทยอย ลงรูป ถ้ำธารลอดให้ดูกันนะคะ