วันหนึ่งพระพุทธเจ้าทอดพระเนตร
เห็นบุตรเศรษฐีและภรรยายืนคอยขออาหาร
ที่เหลือจากภิกษุที่โรงฉัน ณ ป่าอิสิปตนฯ
เมืองพาราณสี ตรัสกับพระอานนท์ว่า


“บุตรเศรษฐีคนนี้ ถ้าตั้งตนให้ดีในปฐมวัย
จะได้เป็นเศรษฐีที่ ๑ ในเมืองนี้
ถ้าออกบวชจะได้เป็นพระอรหันต์
ภรรยาจะได้เป็นพระอนาคามี


ถ้าตั้งคนให้ดีในมัชฌิมวัย จะได้เป็นเศรษฐีที่ ๒
ถ้าออกบวชจะได้เป็นพระอนาคามี
ภรรยาจะได้เป็นพระสกทาคามี


ถ้าต้องคนให้ดีในปัจฉิมวัย จะได้เป็นเศรษฐีที่ ๓
ในเมืองนี้ ถ้าออกบวชจะได้เป็นพระสกทาคามี
ภรรยาจะได้เป็นพระโสดาบัน


แต่นี่เขาเสื่อมหมดแล้วทั้งโลกียทรัพย์และโลกุตรทรัพย์