สวัสดีค่ะ หนูชื่อเเนน อายุ16-17เเล้วค่ะ หนูเป็นสาวหล่อ เรียนอยู่โรงเรียนหญิงล้วนเเห่งนึ่ง(ขอไม่เอ่ยนามนะค่ะ)
(เเนนมีปัญหาอย่างหนักต้องการคำเเนะนำอ้ะค้ะช่วยหน่อยค้ะ)

เรื่องมีอยู่ว่าตอนเเนนเข้ามาม.4(แนนเป็นคนเขินๆอายๆบ้านมีฐานะหน้าตาเเบ๊วๆเหมือนผญ.)ช่วงเเนนเข้ามาแนนมีสาวมาชอบเยอะมาก รุ่นพี่ก็กริ๊ดตามตลอดเปิดเทอมได้ไม่ถึงเดือน มีผญ.คนนึงชื่อ"ดรีม"เป็นคนน่ารักแต่ไม่ชอบพูดชอบแอบดูเเนนตลอด--*)แอบดูเวลาเเนนเล่นบาสเเนนเรียนเข้าห้องน้ำกินข้าวทุกอ่างจนแนนสงสัยแต่แนนก็ไม่ได้เข้าไปคุย จนเพื่อนของดรีมมาบอกว่าเนี่ย ดรีมชอบแนนนะ ชอบมากเลยแอบมองแนนทุกวันเลยร็ป่าวทำไมไม่ลองคุยกันดูบลาๆ จนดรีมเขินเลยเดินหนีไป เราก็งง อะไรของเขาว้ะไม่กี่วันต่อมาดรีมทักแชทมาหาเราเหมือนไม่รู้จักเรา แนนก็ไม่รู้เหมือนกันเพาะเเชทแนเยอะมากจนจำคนอื่นไม่ได้เราคุยกันถามนู้นนี้กันทุกอย่างผ่านไปไม่กี่วันจนเราสนิทกันวันนั้นเป็นวันเสาเเนนทำงานอยู่บ้านว่างๆเลยตอบเเชทจนดรีมมาบอกชอบเเนน แนนอึ่งไปเลย! ดรีมสาระภาพทุกอย่างแต่ก่อนน่านี้เเนนหวั่นไหวกับดรีมมาก่อนแต่ไม่ได้พูดจนดรีมมาพูดเเนนเลยบอกทกอย่างกับดรีมจนดรีมเขินไปหมดดรีมเลยตัดสิ้นใจขอเราคบ(ผญ.ขอคบเขิ๊นนนเขินน><)เราก็คบกันมาได้เรื่อยๆมีทะเลาะบ้างไรบ้างเยอะเยะแนนรักดรีมมากหวังทุกอย่างว่าจบ.มอ.6เราจะไปหาที่เรียนด้วยกันทำงานด้วยกันอยู่ด้วยกันซึ่งดรีมก็บอกแบบนั้นกับแนน จนมีครั้งนึงเเนนได้คุยกลับรุ่นน้องคนนึงน้องเขาดีมากปรึษาได้ทุกอย่างคุยกันแบบพี่น้องจนดรีมมาเห็นเเละเข้าใจผิดกัน แนนง้อดรีมตลอดทะเลาะกันแต่เรื่องนี้จนเเนนเปลงเวลาทะเลาะเเนนจะหายไปจะไม่ง้อจะไม่ไรดรีมเลยจนกว่าดรีมจะเข้าใจเราปรับความเข้าใจกันแต่ดรีมก็งี่เง่าไม่ฟังแนน แนนไม่สนใจดรีมเลยแนนสนใจแต่น้องติดน้อง ดรีมก็ไม่ติดต่อมาเลยยจนเราห่างกันไปอาทิตนึงเเนนติดต่อดรีมไปดรีมก็ตอบแนนถามแนนหายไปไหนด่าๆแนนว่าเเนนจะขอโทษดรีมกับเรื่องที่ผ่านมาแนนไปหาดรีมที่บ้านนอนเล่นกันเเละกลับมาเหมือนเดิมเป็นแบบนี้มาจะ3ปีเเล้ว(จะเข้ามหาลัยเเล้ว)จนมีวันนึงดรีมได้ไปคุยกับทอมคนนึงซึ่งคนนั้นไม่ได้ดีอะไรเลยแนนโมโหมากแนนทั้งง้อทั้งขอโทษอ้อนวอนดรีมไห้กลับมาแต่ดรีมก็ไม่มาเราเลิกกันมาเดือนกว่าเเล้วแต่ระหว่างที่เลิกกลับดรีมไปเกือบเดือนแนนโมโหมากจำได้ไม่เคยลืมร้องไห้ทุกวันจนแนนได้ไปคุยกับพี่คนนึงชื่อว่า"พี่นัท"พี่นัทเรียนอยู่ปี3 ม.ราม พี่เขาคุยดีมากเป็นมิตรเราเลยสินทกันแต่เราไม่เคยเห็นหน้ากันจนแนนอยากเห็นตัวจริงเราได้นัดกันกินข้าวที่ที่นึง(พี่นัทเป็นคนไม่สวยน่ารักตัวเล็กๆอ้วนๆหน่อยผิวขาว)แนนก็สูงกว่าพี่นัทไม่เท่าไหร่เราก็ได้สนิทกันพี่เขาก้ติว นส.ไห้ไปเที่ยวเราก็ไปด้วยกันบ่อยๆพี่เขาทำไห้แนนลืมดรีมไปเลยเราหวั่นไหวกับพี่นัทมากแต่เรากลัวเสียพี่เสียน้องแนนเลยไม่กล้าบอกจนพี่นัทเขามาถามแนนเลยว่า"นี้ๆ แกคิดไรกับเราหรือป่าวเนี่ยแปกๆนะเราเค้าสังเกตุมานานเล้วนะเนี่ย?" (ด้วยความเขินเราก็กลัวจะเสียพี่เขาไปเราเลยพยักน่า)พี่นัทก็เขินล้ะบอกว่า"เค้าก็หวั่นกับแกนะแกน่ารักดีอะ"แนนเก็บไปเพ้อตลอดจนเราคุยๆกันได้เดือนนึงพี่นัทก็พาเราไปเจอเพื่อนพี่เขาที่มหาลัยพี่เขารู้ทุกอย่างมีล้อมีเเซวกันเพื่อนพี่เขาสก็เป็ยสื่อไห้แนนตลอด เพื่อนพี่นัทก็ชอบบอกว่า"เนี่ยๆคุยกันานเล้วนะเมื่อไหร่จะได้คบกันเนี่ยเดี๊ยวน้องเขาก็ขึ้นมหาลัยเเล้วนะเดี๊ยวไม่มีเวลาหรอก"จนเราก็ไม่ได้ฟังอะไรเราก็คุยต่อประมานอาทิตนึง จนเพื่อนพี่นัทมาบอกว่า "เนี่ยแนนขอนัทเป็นเลยนัทมันผญ.มันกระโหลกไม่กล้าหรอกเค้าเชียร์อยู่ๆ"แนนรวบรวมความกล้าไปบอกพี่นัท พี่นัทก็เล่นๆตัวเราก้เขินไปหมดเลย จนพี่นัทตกลงเราคบกันจะ1ปีตลอดเวลาที่ผ่านมามันดีสำหรับแนน แต่แนนคิดถึงดรีมตลอดเวลาแนพยายามทำกับพี่นัทไห้ดีกว่าที่ทำกับดรีมเราทะเลาะกันใหญ่มากพี่นัทก้มีเรียนมีสอบเยอะเยะเราเลยคิดดีเเล้วล้ะว่าจะทิ้งระยะเวลานี้ไปล้ะไปสอบเข้ามหาลัยพอแนนสอบเข้าเเนนได้เเชทคุยกับดรีมเราคุยเหมือนเพื่อนกันแต่เเนนไม่ได้ร็สึกแบบนั้นแนนไม่แน่ใจว่าแนนจะรักใครจนแนนได้คุยกับดรีมความรู้เหมือนก่อนที่เราคบกันมันได้วนมาไห้แนนคิดถึง แนนจะทำทุกอย่างเพื่อไม่ไห้ดรีมไปไหนจากแนนอีกตอนนี้เราอยู่หอด้วยกันตัวติดกันเลยมีความสุขมากกก แต่...เราได้เข้าคณะเดียวกับพี่นัทแนนเห็นพี่นัททุกวันมองหาตลอดจนดรีมสงสัยแนนทำแบบนี้มาได้เกือบ2อาทิตเเล้วแนนอึดอัดมากที่เป็นแบบนี้เเนนพยายามอยู๋กับดรีมช่วยกันหาเงินไปออกกำลังกายทุกอย่างแต่พี่นัทก้ยังวนอยู่กับแนนจนแนนพูดแนนระบายไม่ได้เลย


มีโมเม้นแบบนี้ต้องทำยังไงดี ช่วยแนนด้วยขอคำปรึษาให้แนนด้วยนะ
(ขอโทษนะค้ะที่พิมอะไรไม่รู้เรื่องหรือทำไห้อ่านไม่เข้าใจขออภัยนะค้ะ กระทู้ครั้งแรกแนนทำไม่เป็นจริงๆขอโทษค้ะๆ