เสียงร้องเรียนผ่านเครือข่ายผู้เสียหายทางกาารแพทย์ เกี่ยวกับค่ารักษาพยายาบาลของโรงพยาบาลเอกชน ดังขึ้นเรื่อยๆ เพราะโรงพยาบาลเอกชนขึ้นค่ารักษาพยาบาลแพงขึ้นทุกปี แม้แต่นายกรัฐมนตรี ยังต้องสั่งให้ตรวจสอบ เพราะไทยจะวางตัวเป็น "ฮับ" ในการรักษาพยาบาล แต่โรงพยาบาลเอกชนกลับคิดแพง ราคายาบางตัวสูงกว่าท้องตลาด 100 ถึง 200 เปอร์เซ็นต์ ทำให้ชาวต่างชาติเข้ามารักษาน้อยลง กระทรวงสาธารณสุข ต้องเร่งแก้อย่างจริง ๆ จัง ๆ ก่อนปัญหาจะบานปลาย
ถ้าดูการคิดค่ารักษาโรงพยาบาลเอกชนแล้ว แพทยสภาแจงให้ทราบมี 3 ส่วนใหญ่ๆ คือ ค่าธรรมเนียมบุคคลากรทางการแพทย์ หรือค่าหมอ ค่าทันตแพทย์ พยาบาล นักกายภาพบำบัด ส่วนที่ 2 คือ อุปกรณ์การแพทย์ เช่น ค่ายา ค่าเวชภัณฑ์ และส่วนที่ 3 คือ ค่าบริการต่าง ๆ ที่แต่ละโรงพยาบาลจะคิด ไม่เท่ากัน สิ่งที่ติดอยู่ในความรู้สึกของผู้ใช้บริการคือ "ค่าหมอแพง ค่ายาโหด"ส่วนค่าบริการโรงพบาบาล ขึ้นอยู่กับความพอใจของผู้ป่วยที่จะเลือกใช้เลือกจ่าย
"ค่าหมอแพง" อธิบายได้ตามข้อบังคับแพทยสภาว่าด้วยการประกอบวิชาชีพเวชกรรม พ.ศ.2549 กำหนดการคิดค่าหมอไว้แค่ว่า ราคาต่ำสุด สูงสุด ขึ้นอยู่กับความเชี่ยวชาญของแพทย์ ไม่ได้กำหนดวงเงินไว้ชัดให้คิดแพงสุดต่ำสุดที่ราคาใด เมื่อข้อบังคับกำหนดแบบนี้ จึงต้องขึ้นอยู่กับการตีความ ซึ่งยากต่อการควบคุม
ส่วน "ค่ายาแพง" ประเด็นนี้น่าคิด นายกแพทยสภาเองยังยอมรับ เป็นปัญหาจริง ๆ ค่ายาบางตัวแพงมากและเป็นเงินแฝง เช่น แอสไพริน เม็ดละ 10 สตางค์ โรงพยาบาลเอกชนขายเม็ดละ 1 บาท เพราะต้องบวกค่าเภสัชกร ค่าห้องยา ค่าไฟ ค่าแอร์สารพัด ปัญหานี้เคยคิดแก้ไขจะวาง เกณฑ์ขั้นต่ำเอาไว้ แต่ยาก็มีหลายยี่ห้อควบคุมได้ยากอีก เพราะคุณภาพไม่เหมือนกัน
"ยารักษาโรค" เป็นสินค้าที่ถูกจัดอยู่ในหมวดควบคุม ของกรมการค้าภายใน กระทรวงพาณิชย์ แต่ที่ผ่านมาก็ควบคุมได้ยากไม่สามารถกำหนดราคาได้ตายตัว เพราะยาบางประเภทนำเข้ามาจากต่างประเทศ มีการใช้วัตถุดิบที่ต่างกัน และยังมีค่าบริการแฝงอีก
ปัญหา "ค่าหมอแพง ค่ายาโหด" ที่มีปัจจัยแวดล้อมมากจนเกินควบคุมแต่หากรัฐบาลสั่งเอาจริงเอาจัง กำหนดขอบเขตค่ารักษาพยาบาลให้ชัดเจน ก็หวังว่าต่อไป ไม่ว่าจะป่วยฉุกเฉิน ป่วยหนัก หรือแค่ปวดหัวตัวร้อน ก็น่าจะใช้บริการโรงพยาบาลเอกชนได้แบบสมเหตุสมผลมากขึ้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://news.bugaboo.tv/watch/185526/
ค่ารักษาพยาบาลของโรงพยาบาลเอกชน แพงจนเกินจริงหรือไม่
เสียงร้องเรียนผ่านเครือข่ายผู้เสียหายทางกาารแพทย์ เกี่ยวกับค่ารักษาพยายาบาลของโรงพยาบาลเอกชน ดังขึ้นเรื่อยๆ เพราะโรงพยาบาลเอกชนขึ้นค่ารักษาพยาบาลแพงขึ้นทุกปี แม้แต่นายกรัฐมนตรี ยังต้องสั่งให้ตรวจสอบ เพราะไทยจะวางตัวเป็น "ฮับ" ในการรักษาพยาบาล แต่โรงพยาบาลเอกชนกลับคิดแพง ราคายาบางตัวสูงกว่าท้องตลาด 100 ถึง 200 เปอร์เซ็นต์ ทำให้ชาวต่างชาติเข้ามารักษาน้อยลง กระทรวงสาธารณสุข ต้องเร่งแก้อย่างจริง ๆ จัง ๆ ก่อนปัญหาจะบานปลาย
ถ้าดูการคิดค่ารักษาโรงพยาบาลเอกชนแล้ว แพทยสภาแจงให้ทราบมี 3 ส่วนใหญ่ๆ คือ ค่าธรรมเนียมบุคคลากรทางการแพทย์ หรือค่าหมอ ค่าทันตแพทย์ พยาบาล นักกายภาพบำบัด ส่วนที่ 2 คือ อุปกรณ์การแพทย์ เช่น ค่ายา ค่าเวชภัณฑ์ และส่วนที่ 3 คือ ค่าบริการต่าง ๆ ที่แต่ละโรงพยาบาลจะคิด ไม่เท่ากัน สิ่งที่ติดอยู่ในความรู้สึกของผู้ใช้บริการคือ "ค่าหมอแพง ค่ายาโหด"ส่วนค่าบริการโรงพบาบาล ขึ้นอยู่กับความพอใจของผู้ป่วยที่จะเลือกใช้เลือกจ่าย
"ค่าหมอแพง" อธิบายได้ตามข้อบังคับแพทยสภาว่าด้วยการประกอบวิชาชีพเวชกรรม พ.ศ.2549 กำหนดการคิดค่าหมอไว้แค่ว่า ราคาต่ำสุด สูงสุด ขึ้นอยู่กับความเชี่ยวชาญของแพทย์ ไม่ได้กำหนดวงเงินไว้ชัดให้คิดแพงสุดต่ำสุดที่ราคาใด เมื่อข้อบังคับกำหนดแบบนี้ จึงต้องขึ้นอยู่กับการตีความ ซึ่งยากต่อการควบคุม
ส่วน "ค่ายาแพง" ประเด็นนี้น่าคิด นายกแพทยสภาเองยังยอมรับ เป็นปัญหาจริง ๆ ค่ายาบางตัวแพงมากและเป็นเงินแฝง เช่น แอสไพริน เม็ดละ 10 สตางค์ โรงพยาบาลเอกชนขายเม็ดละ 1 บาท เพราะต้องบวกค่าเภสัชกร ค่าห้องยา ค่าไฟ ค่าแอร์สารพัด ปัญหานี้เคยคิดแก้ไขจะวาง เกณฑ์ขั้นต่ำเอาไว้ แต่ยาก็มีหลายยี่ห้อควบคุมได้ยากอีก เพราะคุณภาพไม่เหมือนกัน
"ยารักษาโรค" เป็นสินค้าที่ถูกจัดอยู่ในหมวดควบคุม ของกรมการค้าภายใน กระทรวงพาณิชย์ แต่ที่ผ่านมาก็ควบคุมได้ยากไม่สามารถกำหนดราคาได้ตายตัว เพราะยาบางประเภทนำเข้ามาจากต่างประเทศ มีการใช้วัตถุดิบที่ต่างกัน และยังมีค่าบริการแฝงอีก
ปัญหา "ค่าหมอแพง ค่ายาโหด" ที่มีปัจจัยแวดล้อมมากจนเกินควบคุมแต่หากรัฐบาลสั่งเอาจริงเอาจัง กำหนดขอบเขตค่ารักษาพยาบาลให้ชัดเจน ก็หวังว่าต่อไป ไม่ว่าจะป่วยฉุกเฉิน ป่วยหนัก หรือแค่ปวดหัวตัวร้อน ก็น่าจะใช้บริการโรงพยาบาลเอกชนได้แบบสมเหตุสมผลมากขึ้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้