รักละมุน ~ หอมกลิ่นแก้ว ตอนที่ 22 By ปิ่นนลิน

กระทู้สนทนา
... เมื่อเขา คือ คนที่เธอแอบปลื้ม เหมือนไอดอลคนหนึ่ง
...... เมื่อเธอ คือ คนที่จะมาเช่าบ้านเก่า ซึ่งเขาไม่ยอมรับ และต้องการไล่เธอออกไป
............ เธอ พบ 'เทวดา'  ในบ้านหลังนี้ และ ความฝันที่จะได้ทำงานกับ 'เขา' อาจจะไม่ราบรื่นอย่างใจหวัง
คนเห็นวิญญาณ เทวดา ผีสาง วิญญาณไม่ยอมกลับร่าง และ ผู้ชายกวนๆ



บทนำ + ตอนที่ 1 http://ppantip.com/topic/33402809
ตอนที่ 2 http://ppantip.com/topic/33409017
ตอนที่ 3 http://ppantip.com/topic/33418583
ตอนที่ 4 http://ppantip.com/topic/33428314
ตอนที่ 5.1 http://ppantip.com/topic/33434178
ตอนที่ 5.2 http://ppantip.com/topic/33446172
ตอนที่ 6 http://ppantip.com/topic/33464685
ตอนที่ 7.1 http://ppantip.com/topic/33468900
ตอนที่ 7.2 http://ppantip.com/topic/33472106
ตอนที่ 8 http://ppantip.com/topic/33495703
ตอนที่ 9 http://ppantip.com/topic/33500584
ตอนที่ 10 http://ppantip.com/topic/33503967
ตอนที่ 11 http://ppantip.com/topic/33508917
ตอนที่ 12 http://ppantip.com/topic/33513898
ตอนที่ 13 http://ppantip.com/topic/33527340
ตอนที่ 14 http://ppantip.com/topic/33532264
ตอนที่ 15 http://ppantip.com/topic/33534637
ตอนที่ 16 http://ppantip.com/topic/33541565
ตอนที่ 17 http://ppantip.com/topic/33561295
ตอนที่ 18 - 19 http://ppantip.com/topic/33595875
ตอนที่ 20 - http://ppantip.com/topic/33609351
ตอนที่ 21 - http://ppantip.com/topic/33633566



ตอนที่ 22

    “ปล่อยอลิซนะบี บอกให้ปล่อยไงเล่า!” อลิซที่ถูกลากมาจนถึงมุมหนึ่ง ศตภัทรมองรอบด้านแล้วแน่ใจว่าไม่มีใครจะหันมาสนใจพวกเขาแน่จึงปล่อยมือเธอเป็นอิสระ กัดฟันถามออกมา


    “ที่มานี่ เพราะคิดจะทำลายฉันอีกแล้วใช่ไหม อลิซ" น้ำเสียงชายหนุ่มเต็มไปด้วยความโกรธเกลียด แม้กระทั่งแววตาที่จ้องมองก็ฉายชัดว่าเขารังเกียจผู้หญิงตรงหน้ามากแค่ไหน

    อลิซยอมรับว่าเธอปวดแปลบไปทั้งใจ เมื่อก่อนไม่ว่าเธอจะทำให้เขาโกรธมากแค่ไหน ศตภัทรก็ไม่เคยมองเธอด้วยสายตาเช่นนี้มาก่อน
    “เรื่องอะไร อลิซไปทำอะไรให้บี!” อลิซถามกลับ

    “ถ้าต้องการเงินมากนักก็บอกมาตรงๆ ไม่ต้องเที่ยวเอาอีเมล์เก่าของเรา ...มาทำลายฉันแบบนี้" ศตภัทรพูดคำว่า 'ของเรา' ได้ไม่เต็มปาก แต่มันคือความจริง เพราะอลิซไม่ค่อยรู้เรื่องด้านอินเตอร์เน็ตเท่าไหร่ เขาจึงสมัครอีเมล์หนึ่งไว้ให้เธอได้ใช้งาน ซึ่งพอเลิกรากันไปเขาก็ไม่ได้แตะต้องมันอีก

    “อีเมล์ ... อลิซไม่ได้ใช้มันมานานถึงหกเดือนแล้วนะบี มันโดนแฮคไปสักพักแล้ว"

    “โดนแฮค?” ศตภัทรขมวดคิ้วถาม อลิซพยักหน้า เธอไม่รู้เรื่องพวกนี้หรอก พอมันใช้งานไม่ได้เธอก็เลิกใช้มันแค่นั้น
    ศตภัทรหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาลองเข้าอีเมล์เก่าดู แล้วพบว่าพาสเวิร์ดถูกเปลี่ยนจนเข้าใช้งานไม่ได้

    “เธอใช้งานอีเมล์นี้ครั้งสุดท้ายที่ไหน" ชายหนุ่มสงสัยว่าเรื่องนี้จะต้องมีใครวางแผนเพื่อจุกประสงค์บางอย่าง โดยใช้เขาเป็นเครื่องมือ ดูท่าทางอลิซคงไม่รู้เรื่องด้วยแน่ๆ

    'เธอ' สรรพนามที่เขาใช้ ช่างทำให้คนฟังใจกระตุก กับความห่างเหินดั่งคนอื่นคนไกลทั้งน้ำเสียง และสีหน้า แววตาของชายหนุ่ม

    “ก็แลปท้อปเก่าที่บีให้อลิซไว้ไงล่ะ ที่ผ่านมาอลิซก็ใช้ที่บ้านเดวิดน่ะแหละ ... แต่มันเคยมีปัญหา อลิซเลยต้องให้คนมาช่วยซ่อมให้" เธอตอบ

    “ใคร" ศตภัทรถามขึ้นทันที ใบหน้าจริงจัง

    “ลูกชายเดวิด ตอนนั้นเขากลับไปที่บ้านพอดี อลิซเลยให้เขาช่วยแก้คอมฯให้ ...บี มีอะไรกันแน่" อลิซสงสัยมากขึ้นเรื่อยๆ แต่คนตัวสูงกลับไม่ยอมตอบ เขาทำหน้าเครียด ก่อนจะหมุนตัว ขยับเท้าเดินจากเธอไปรวดเร็วขนาดที่อลิซยังรั้งเขาไว้ไม่ทัน ดวงตาสีสวยของหญิงสาวลูกครึ่งมองตามด้วยความขัดใจ ... นอกจากถาม ถาม ถาม ถาม แล้วก็ไป ... เขาก็แทบไม่มีเธอในสายตาเลย!



    รัตติดาราเดินคอตกหอบช่อดอกไม้แสนสวยมานั่งถอนหายใจเฮือกๆอยู่ที่ม้านั่งข้างตึก ท้องฟ้ากลายเป็นสีส้ม ดวงอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้า ยิ่งทำให้บรรยากาศเศร้าสร้อยยิ่งกว่าเก่า รัตติดาราไม่ได้ลืมไปว่ามีนัดกับศตภัทร แต่ท่าทางเขาจะมีธุระอื่นทำให้เธอไม่ต้องรีบกลับบ้านไวๆ และเธอก็ยังไม่อยากหอบหน้าตาพร้อมความรู้สึกอยากจะร้องไห้ออกไปเจอผู้คนตอนนี้

    ศตายุยืนมองร่างเล็กที่เอาแต่เงียบด้วยความเป็นห่วง เขารู้ดีว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับศตภัทรบ้าง  เมื่อชั่งใจอยู่พักหนึ่งจึงตัดสินใจจะบอกให้เธอรู้คร่าวๆ แต่ทันทีที่เทวดาหนุ่มย่อตัวลงคุกเข่าตรงหน้าคนตัวเล็กเพื่อจะบอกบางอย่างแก่เธอ ใครบางคนเดินเข้ามาถึงที่ทั้งคู่อยู่เสียก่อน การมาของคนมาใหม่ทำเอาศตายุหงุดหงิดไม่พอใจทั้งแววตา

    “น้องเร เป็นอะไรไปครับ"

    “พี่ฉัตร" รัตติดาราเงยหน้ามองตามเสียง ณฉัตรกำลังมองเธอด้วยความเป็นห่วง

    “เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า" ณฉัตรขมวดคิ้ว ... ครู่หนึ่งเขาสงสัยว่าจะเกี่ยวกับเรื่องงานของศตภัทรไหมที่ทำให้หญิงสาวหน้าตาหมองเศร้าแบบนี้ วูบที่คิดขึ้นมา หัวใจของณฉัตรปวดหนึบอย่างห้ามไม่อยู่ แม้เขาจะคิดว่าเขาไม่มีทางใจอ่อนกับสิ่งที่เขาต้องการจะทำ หากว่าดวงตากลมที่แดงก่ำปริ่มน้ำตาบนใบหน้าขาวทำให้เขารู้สึกผิดขึ้นมา ... ณฉัตรอยากเห็นหญิงสาวยิ้มด้วยแววตาสดใสมากกว่า

    “เร ..” รัตติดาราทำท่าจะบอกบางอย่างกับเขา แต่เหมือนพายุจะหอบใครอีกคนเข้ามาก่อน

+ มีต่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่