รักละมุน ~ หอมกลิ่นแก้ว ตอนที่ 24 By ปิ่นนลิน

... เมื่อเขา คือ คนที่เธอแอบปลื้ม เหมือนไอดอลคนหนึ่ง
...... เมื่อเธอ คือ คนที่จะมาเช่าบ้านเก่า ซึ่งเขาไม่ยอมรับ และต้องการไล่เธอออกไป
............ เธอ พบ 'เทวดา'  ในบ้านหลังนี้ และ ความฝันที่จะได้ทำงานกับ 'เขา' อาจจะไม่ราบรื่นอย่างใจหวัง
คนเห็นวิญญาณ เทวดา ผีสาง วิญญาณไม่ยอมกลับร่าง และ ผู้ชายกวนๆ



บทนำ - ตอนที่ 10 - จิ้ม blog นะค้า
ตอนที่ 11 http://ppantip.com/topic/33508917
ตอนที่ 12 http://ppantip.com/topic/33513898
ตอนที่ 13 http://ppantip.com/topic/33527340
ตอนที่ 14 http://ppantip.com/topic/33532264
ตอนที่ 15 http://ppantip.com/topic/33534637
ตอนที่ 16 http://ppantip.com/topic/33541565
ตอนที่ 17 http://ppantip.com/topic/33561295
ตอนที่ 18 - 19 http://ppantip.com/topic/33595875
ตอนที่ 20 - http://ppantip.com/topic/33609351
ตอนที่ 21 - http://ppantip.com/topic/33633566
ตอนที่ 22 - http://ppantip.com/topic/33642698
ตอนที่ 23 - http://ppantip.com/topic/33653884



ตอนที่ 24 - ความจริงที่ปวดใจ

    ศตภัทรหายตัวเงียบเข้าวันที่สาม ... ดูเหมือนว่าสถานการณ์ใน ตรัย กรุ๊ป จะระส่ำระสายไม่น้อยเมื่อมีการชะลอการทำสัญญาจากลูกค้ารายใหญ่หลายเจ้า บริษัท คู่แข่งฯ ของตรัย กรุ๊ป ใช้จังหวะนี้มาเล่นงานกันทั้งต่อหน้าและลับหลัง งานนี้เหล่าคนที่เคยหมั่นไส้หัวหน้าทีมที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเด็กเส้น ลูกรักของท่านประธานฯ ต่างแสดงออกชัดเจนว่าเขาต้องการให้ทีมของศตภัทรรับผิดชอบเรื่องนี้

    มีประชุมสำคัญเพื่อเรียกร้องให้ศตภัทรรับผิดชอบ ตัวการใหญ่ไม่ใช่ใครอื่น คนที่เกลียดศตภัทรออกนอกหน้าที่สุดอย่าง เชษฐา ซึ่งเขาอยู่เงียบๆได้ช่วงหนึ่งเพราะณฉัตรขู่เขาเอาไว้ แต่ข่าวลือว่าณฉัตรจะลาออกนั้นทำให้ เชษฐา เริ่มกระหยิ่มยิ้มย่อง กล้าเดินอาดๆอย่างเก่า เวลานี้ตำแหน่งหัวหน้าทีมใหญ่คงไม่พ้นเขาแล้ว เจ้าตัวแน่ใจว่าหลักฐานทั้งหมดที่ชี้ชัดว่าเชษฐาฉ้อโกง ยักยอกอะไรไปบ้างถูกทำลายจนไม่เหลือซาก

    “เจ้าตัวหายเงียบไปแบบนี้ แสดงว่าเรื่องที่เขาทำเป็นเรื่องจริงใช่ไหมครับ ท่านประธานฯ" เชษฐาถามขึ้นอย่างชี้นำ คนร่วมประชุมมากกว่าครึ่งต่างคิดแบบเดียวกับเชษฐา ยิ่งศตภัทรหายเงียบไปก็ยิ่งทำให้ปักเชื่อ ส่วนที่เหลือก็คือพวกที่เริ่มยอมรับผลงานของศตภัทรแล้ว รวมถึงไม่เชื่อใจเชษฐา จึงเผื่อใจ ไม่อยากเชื่อหมดใจว่าศตภัทรจะขายข้อมูลจริงๆ

    “เรื่องนี้ ...” ตรัยคิดหาคำตอบที่จะช่วยให้ศตภัทรดูดีที่สุด ประตูห้องประชุมถูกเปิดออกก่อนที่ตรัยจะพูดอะไรต่อ การปรากฏตัวของคนมาใหม่ทำให้คนร่วมโต๊ะประชุมยาวพากันเบิกตาโต เสียงอื้ออึงประหลาดใจฮือฮาก้องจับความไม่ได้

    “ผมจะตรวจสอบเรื่องนี้เองครับคุณพ่อ" อติภาพนั่นเอง เขาพาตัวเองในเสื้อเชิ้ต สวมสูททับ เดินมายืนอีกฝั่งหนึ่งของโต๊ะประชุม ตรงข้ามตำแหน่งที่บิดาของเขานั่งอยู่

    “คุณ ... ฟื้นแล้วหรือครับ" ผู้จัดการอาวุโสคนหนึ่งถามออกมาด้วยใบหน้าอึ้งและทึ่งจนเก็บไว้ไม่อยู่

    อติภาพยิ้มตอบ ไม่นึกเคืองกับสีหน้าของคนในห้อง

    “ไม่ต้องห่วงนะครับ ถึงผมจะรู้จักกับคุณศตภัทร แต่ผมไม่คิดเข้าข้างคนที่ทำลายบริษัทฯ ที่คุณพ่อสร้างมากับมือแน่นอน" อติภาพพูดอย่างมั่นใจ


    ในห้องทำงานของตรัย ... หลังจากอติภาพพูดออกมาอย่างมั่นใจแบบนั้น ท่านประธานฯของบริษัทถึงกับมองลูกชายด้วยแววตาประหลาดใจกึ่งสงสัย หลังจากถูกตรัยจ้องจากโต๊ะทำงานอยู่พักใหญ่ ลูกชายที่ยืนเปิดหนังสือตรงตู้หนังสืออยู่อีกมุมห้องก็อึดอัดจนต้องหันมาถาม

    “คุณพ่อมีอะไรกับภาพหรือเปล่าครับ"

    “อะไรทำให้มั่นใจว่าจะพิสูจน์ได้ว่านายภัทรไม่ได้ทำ" ตรัยถามออกมา

    “แล้วคุณพ่อคิดว่าพี่ภัทรทำหรือเปล่าครับ" ลูกชายย้อนถามกลับ แน่นอนว่าตรัยต้องส่ายหัว เขาไม่เชื่ออยู่แล้ว

    “ผมก็ไม่เชื่อ พี่ภัทรทำงานที่นี่อย่างตั้งใจ พ่อก็รู้ว่าเขาทำงานด้วยสภาวะแบบไหน ... ผมมองไม่ออกเลยว่าทำไมเขาต้องทรยศเราด้วย มันไม่มีเหตุผลเลยไม่ใช่หรือครับคุณพ่อ" อติภาพบอกสิ่งที่เขาคิด

    แน่นอนมันผ่านจากดวงตาที่เขาเห็นมาตลอด การที่เขาเป็นวิญญาณ เขารับรู้แทบทุกเรื่องที่เกิดขึ้น หลายๆคนต่อหน้าก็ทำดีด้วย ลับหลังนี่ซุ่มทำร้ายกันปางตายก็มี อติภาพเรียนรู้จากสิ่งเหล่านั้น ทำให้เขารู้สึกว่าเขาโตขึ้นกว่าเดิมมาก

    “พ่อก็คิดแบบลูกนะ แต่เราหาหลักฐานอะไรไม่ได้เลย พ่อถามไปทางนั้น เขาก็บอกแค่ว่ามีอีเมล์คอยส่งข้อมูลให้คู่แข่งตลอด ทางนั้นรู้ทุกอย่างก็เพราะเขาหูตาดี ... แต่พ่อกลับคิดว่ามีใครบางคนตั้งใจจะให้ทั้งสองฝั่งรู้ว่าเราขายข้อมูลด้วยซ้ำ" ตรัยไม่คิดว่าคู่แข่งที่ได้ข้อมูลจะยอมปล่อยให้ข้อมูลรั่วไหลง่ายๆเช่นกัน

    “ไม่ต้องห่วงครับ ผมหาหลักฐานได้แน่นอน ... แถมงานนี้ใช้ชีสแค่ชิ้นเดียว ผมสามารถดักหนูได้ถึงสองตัว หนูที่คอยกัดกินของของเรามาตลอด ... ผมจะไม่ปล่อยพวกมันไว้แน่ครับ"  แววตาของคนพูดฉายชัดว่าเขาเอาจริงแน่นอน
    
    แม้ตอนแรกอติภาพไม่มั่นใจว่าเขาจะสามารถปกป้องบริษัทฯ ของบิดาได้หรือไม่ เขาไม่เคยมุ่งมั่นอะไรเช่นนี้มาก่อนด้วยซ้ำ แต่พอนึกถึงที่ศตายุเคยพูดกับเขาเอาไว้ตอนอยู่ริมทะเลก็ทำให้เขาฮึกเหิม

     'มันไม่จำเป็นหรอกว่าจะต้องเป็นคนที่ยิ่งใหญ่แค่ไหนในโลกใบนี้ ตราบใดที่ปกป้องคุ้มครองคนสำคัญได้ มันก็ยิ่งใหญ่พอแล้ว'

    เขาอยากปกป้องบริษัทฯ นี้ ยอมให้ใครมาทำลายลงไม่ได้เด็ดขาด!


+ มีต่อ