ฉากเมื่อคืน มันกินใจผมมากๆ ตอนที่ลือชัยก้มกราบแม่ ทั้งสองร้องไห้ได้อย่างเหมือนกับมันมีชีวิตจริงๆ มันมีความเป็นมนุษย์ ปุถุชนคนธรรมดา มีทั้งชั่ว เลว ดี ปะปนกันไป ตอนแรกผมก็แค่จุกๆ ตื้อๆในความรู้สึก ตอน

คือเพิ่งดูย้อนหลัง ตอนได้ยินเสียงปืนนางจะหนีก็ไม่แปลก นางอาจคิดว่าลือชัยเอาตัวรอดได้ นางอาจกลัว (เป็นเราคงบอกปวริศว่าช่วยลือชัยน้องเราด้วย ไรงี้ เป็นถึง นร.ตำรวจ แหม่ สู้นักเลงได้อยู่แล้ว) แต่ทำไมนาง

ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ สำหรับผม ฉากที่ทำให้หลั่งน้ำตามากที่สุด คือ ฉากที่ ลือชัยออกจากคุก แล้วระพีพากลับไปกราบเท้าพยอม ผมว่าฉากนี้พีคสุดแล้วครับ

ปกติไม่เคยโพสต์ไรถึงนางเอกคนนี้เลยแต่ก็รู้ว่านี่คือนางเอกที่มีฝีมือจนล่าสุดมีโอกาสได้ดูทิชาตอนล่าสุด(ep7)โดยเฉพาะฉากเล่าเรื่องแม่กับพัชชัยบอกตรงๆจากใจแฟนช่อง3 เลยว่าไม่เคยดูนางเอกตัวท็อปยุคนี้คนไหนเล่

ทั้ง ธนา-หทัยรัตน์ ลือชัย-พยอม ตอนนี้เป็น ยงยุทธ กับย่าแย้ม ฮ่าาาา แต่บอกตรงๆตั้งแต่ดูมา รำคาญยงยุทธอ่ะ 5555+ อินเกิ้นนน

มนต์ดำในชีวิตจริง: เรื่องราวที่เปลี่ยนความเชื่อ แต่เดิม ฉันเป็นคนที่ไม่เคยเชื่อในเรื่องคุณไสยหรือสิ่งเหนือธรรมชาติมาก่อนเลย  ชีวิตของฉันเป็นไปตามเหตุและผลมาตลอด จนกระทั่งวันหนึ่ง&

ชมบทอุไร กับ เเย้มเยอะละ วันนี้ของชื่นชม น้ำฝน กับ บท พยอม โดยเฉพาะตอนที่เล่นเป็นเเม่เเล้ว คือเล่นดีมากๆ รับรู้ถึงความเป็นเเม่ที่ถ่ายทอดออกมา ว่ารักลูกเเค่ไหน สำหรับผม ฉากที่พีมากที่สุด คือฉากที่ตั