ฉากเมื่อคืน มันกินใจผมมากๆ ตอนที่ลือชัยก้มกราบแม่ ทั้งสองร้องไห้ได้อย่างเหมือนกับมันมีชีวิตจริงๆ มันมีความเป็นมนุษย์
ปุถุชนคนธรรมดา มีทั้งชั่ว เลว ดี ปะปนกันไป ตอนแรกผมก็แค่จุกๆ ตื้อๆในความรู้สึก ตอนที่ลือชัยไปบ้านพี่สาว แล้วนั่งร้องไห้คร่ำครวญบนโต๊ะกินข้าว ตอนนั้นยังไม่เท่าไหร่

พอตอนกลับบ้านไปหาแม่ ร้องไห้ขอโทษ ก้มลงกราบ ผม ๆๆๆๆๆ น้ำตาแตก ไม่รู้มันมาจากไหน โอ้ววววว..แม่เจ้า เกิดมายังไม่เคยดูละครแล้วร้องไห้เลย นี่มันอะไรกัน..!! ลือชัย นายทำให้เราต้องร้องไห้ กับบทบาทการแสดงของนาย แม้เพียงบทบาทจะออกมาไม่มาก
แต่กินใจในความรู้สึกของลูกผู้ชายคนนึงที่รักแม่ ว่าแล้วก็