ตามปรกติแล้ว ผู้ร่างเท่านั้นที่จะสามารถตอบคำถามของ จขกท. ได้อย่างสมบูรณ์ เอาเป็นว่า ผม พยายามจะมองความหมายจากตัวบท เพื่อเป็นแนวความคิดของคนเดินดิน ก็แล้วกันครับ

จากคำว่า “ประเทศไทย” คือ “อาณาเขตุพื้นที่ๆ ได้รับการรับรองของสากล “ยูเอ็น” ว่าเป็นพื้นที่ๆ มีเอกสิทธ์จำเพาะหรือมีเจ้าของเอกสิทธิ์ ผนวกกับคำว่า “เป็นราชอาณาจักร” อันคำว่า “ราช” มาจาก “ราชา” ซึ่งก็หมายถึง ประเทศไทยเป็นพื้นที่ๆ “ราชา” คือผู้มีเอกสิทธิเป็นเจ้าของ ส่วนเอกสิทธิ์การเป็นเจ้าของในอาณาเขตุพื้นที่ๆ อ้างถึง จะรวมถึงทรัพยากรทั้งหลายที่มีหรือบังเกิดขึ้นในพื้นที่แห่งนี้ทั้งหมด อันรวมถึง ประชากรและทรัพยากร ในประเทศด้วยเช่นกัน ครับ

ส่วนคำว่า “อันหนึ่งอันเดียว” มีความหมายเพียง “เป็นอาณาเขตุพื้นที่ๆ ยึดโยงต่อกันเป็นชิ้นเดียว” ซึ่งตามสภาพความเป็นจริง และจากการรับรองตามหลักกฎหมายสากล โดยคำว่า “ประเทศไทย” ก็ยึดว่าหมายถึง เป็นอาณาเขตุพื้นที่หนึ่งเดียวกันอยู่แล้ว การรวมเพิ่มหรือแบ่งแยกอานาเขตุพื้นที่ ไม่ว่าจะด้วย กรณีใดๆ ก็ตามเป็นสิ่งที่บังเกิดขึ้นได้ โดยธรรมชาติของการดำรงค์ชีวิต ในสังคมนั้นๆ แต่ที่สำคัญกับการเป็น “ประเทศ” (หนึ่งเดียว) ที่เรียกว่า”ไทย” มิใช่อยู่ที่การแบ่งแยกหรือเพิ่มพอกมิได้ แต่อยู่ที่ผลการรับรองของระบบสากลประเทศ ต่างหากครับ

สุดท้าย กับคำว่า “จะแบ่งแยกมิได้” ถ้าจะมองแบบผิวเผินก็น่าจะเป็น ลักษณะฝืนธรรมชาติของความเป็นไปได้ อย่างเช่น “ประเทศเกาหลีเหนือ” กับ “ประเทศเกาหลีใต้” เป็นต้น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กับคำขยายความที่ว่า “เป็นราชอาณาจักร์” อันก็หมายถึงมี “หนึ่งราชา” ตามความเป็นจริงได้เท่านั้น จากจุดนี้ ก็ทำให้เช่อเชื่อได้ว่า เป็นตัวบทโมฆะ หรือเสียเปล่า ในมาตรานี้ ครับ

ส่วนโครงร่าง ของมาตรา ๑ ในรัฐธรรมนูญ ตามหลักกฎหมายสากล ที่มีการบ่งบอกถึง อาณาเขตุพื้นที่ ก็สมควรระบุทอดถึง เจตตนารมณ์ ถึงขอบเขตุที่มีการนำเอา รธน.ฉบับนี้มาบังคับใช้โดยเฉพาะ อันที่ไม่ปรากฏอยู่ในตัวบท เพราะจะสามารถแยกแยะถึงคำว่า “จะแบ่งแยกมิได้” หมายถึง แบ่งแยกระบบบริหารประเทศ หรือการบังคับใช้ รธน. นั่นเอง แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าจะหมายถึงระบบแบ่งแยกระบบบริหาร อย่างเช่น ระบบบริหาร กทม. ก็จะตกอยู่ในข้อต้องห้ามโดยทันที ฉนั้นใน ร่าง รธน. หมวดทั่วไป ม.๑ ของฉบับนี้จะมีตัวบททางกฎหมายเพียง “ตาม รธน.นี้ ประเทศไทยเป็นราชอาณาจักร์” เท่านั้น ครับ