เมื่อวาน ต้องไปทำธุระแถวๆพุทธมณฑลสาย5 เลยแวะโลตัสตรงปากทางซื้อของสักหน่อย
เข้าไปปุ๊ป คนค่อนข้างเยอะ อาจจะเป็นเพราะวันหยุด แต่ที่จอดรถที่นี่มีเยอะครับ ลูกค้าเข้าออกเรื่อยๆ วนแปปๆก็มีที่จอด
ระหว่างทาง กำลังเดินผ่านที่จอดรถเพื่อไปเข้าห้าง เห็นป้าย “ที่จอดรถคนพิการ” แต่มีคนจอดอยู่เต็ม ในใจยังคิดว่า มันต้องมีบ้างสิน่า ที่แขนขาดี ไม่พิกลพิการ แต่มาจอดที่จอดรถของคนพิการ
แล้วก็แจ็คพอตครับ เห็นป้า 2 คน (อายุราวๆ 40ปลายๆ-50 ต้นๆ) เดินกันมา แล้วก็เปิดประตูเตรียมขึ้นรถ
ปกติเจออย่างนี้ ผมไม่ค่อยอยากจะยุ่ง ก็ได้แต่ส่ายหัวและคิดว่า ทำตัวเองให้ดีก็พอ พวกนี้เค้าจะแช่งตัวเองโดยการจอดรถในที่คนพิการก็ตามใจ
แต่วันนี้ ปากมันคัน เดินผ่านแล้วอดไม่ไหว ไหนๆป้าหน้าด้านจอด ผมก็ขอหน้าด้านถามป้าๆแกสักหน่อย 55555
ผม : โทษนะครับ ตรงนี้มันเป็นที่จอดรถคนพิการ คุณก็ไม่พิการนี่ ทำไมมาจอดที่คนพิการ”
มนุษย์ป้า (ฝั่งคนนั่ง กำลังจะขึ้นรถ)หันควับมาทางผม พร้อมตอบกลับมา : ชั้นก็พิการเหมือนกัน
ผมนี่อึ้งเลย แขนขาดีๆ กลับแช่งตัวเองซะงั้น
ผม : ไหนพิการ พิการทางสมองหรอครับ
มนุษย์ป้า (ฝั่งคนขับ ) เขยิบตัวออกมาจากในรถ พร้อมกับตะโกนสวนผมว่า : คุณน่ะสิพิการทางสมอง ไอ้เวน!
ตรงนี้ ผมเกือบหลุดขำออกมาละ ขึ้นซะสุภาพ “คุณ” ดันทิ้งท้ายประโยค “ไอ้เวน” 555
เผอิญมีรถมา ผมอาจจะยืนเกะกะขวางทางจราจร เลยเดินเขยิบมายืนบนฟุนบาธอีกฝั่งมองดูซิว่ามนุษย์ป้าๆ จะทำอย่างไรต่อไป
มนุษย์ป้าๆอยู่ในรถเตรียมถอย แต่ไม่ถอย หันมามองผม เห็นคุยอะไรกัน ปากขมุบขมิบ แหมมมม สงสัยให้พรผมอยู่ ผมเลยเอามือถือขึ้นมาเตรียมถ่ายรูปเล่นๆ
มนุษย์ป้าเห็นดังนั้น ก็ทำท่าฮึดฮัด (คงกำลังให้พรผมอยู่ไม่หยุด) ว่าจะเอาไงดี พอดีกับมีรถตามหลังมาจอดรอให้มนุษย์ป้าๆเค้าถอยออก แกเลยจำเป็นต้องถอย
ปกติแล้ว ผมไม่ค่อยอยากจะถ่ายรูปอะไรอย่างนี้หรอกครับ แต่เผอิญป้าแกทำผิดแล้วเงียบๆไปไม่พอ แถมยังให้พรผมด้วยคำว่า “ไอ้เวน” ผมก็เลยอยากจะขอบคุณป้าแกสักหน่อย
ที่จอดรถคนพิการ ชื่อก็บอกอยู่ว่า “สำหรับคนพิการ” ทำไมคนปกติต้องมาแย่งจอด
ส่วนตัวแล้ว ผมรับได้นะครับ ถ้าคนที่จอด เป็นคนสูงอายุ เดินลำบาก มีไม้เท้า ท้องแก่ ฯลฯ แต่ถ้ายังเดินได้ดี มีแรง ทำไมต้องมาแย่งที่จอดรถคนพิการด้วย
ฝากถึงเทสโก้โลตัสนะครับ ไหนๆคุณมีที่จอดรถสำหรับคนพิการแล้ว คุณน่าจะมีคนมาคอยดูแลจัดการเพื่อเอื้อประโยชน์ให้กับผู้พิการจริงๆ ทุกสาขา มีแต่ป้าย พวกไร้จิตสำนึก พวกเห็นแก่ตัว ก็มาจอดกันหมด จะได้ไม่ต้องวนหาที่จอด จะได้ไม่ต้องเดินไกล แล้วผู้พิการจริงๆจะไปจอดที่ไหน
คุณอาจจะคิดว่า มีที่จอดคนพิการไว้แล้ว ถือว่าหมดหน้าที่ แต่จริงๆแล้ว ไหนๆคุณมีไว้ให้ความสะดวกคนพิการ ก็น่าจะให้พวกเค้าได้ประโยชน์จริงๆ ไม่ใช่สักแต่มีไปอย่างนั้น
ดูอย่างห้างดังๆหลายๆห้าง ที่จอดรถคนพิการ มีป้ายกันไว้เลย จอดได้ก็ต่อเมื่อมีคนพิการจริงๆ หรือ วิจารนญานของผู้ดูแลเท่านั้น
เสียดายครับ ผมถ่ายรูป เห็นแต่รถ แต่ไม่เห็นพื้นที่มีสัญลักษณ์แบบชัดเจน รวมถึงบนหลังคา ที่มีป้ายแขวนบอกไว้ว่าเป็นที่จอดรถคนพิการ แต่ก็ยังเห็นอยู่มุมๆที่พื้น (ตามลูกศร) ที่มีการระบายสีแสดงถึง wheelchair นั่นคือสัญลักษณ์ของคนพิการ
ขอฝากไว้นะครับ สำหรับคนที่มีทุกอย่างครบ ไม่ได้พิการแต่อย่างใด อย่าแช่งตัวเองเลยครับ
ไปจอดที่อื่นวนอีกนิด ไกลอีกหน่อย เว้นที่ไว้สำหรับคนพิการ หรือจำเป็นจริงๆเถอะครับ
จากรูป ป้าแกถอยออก แล้วหักพวงมาลัยเตรียมตรงออกไป
โดนมนุษย์ป้าๆด่ามาครับ ข้อหาไปทัก "จอดรถในที่คนพิการ"
เข้าไปปุ๊ป คนค่อนข้างเยอะ อาจจะเป็นเพราะวันหยุด แต่ที่จอดรถที่นี่มีเยอะครับ ลูกค้าเข้าออกเรื่อยๆ วนแปปๆก็มีที่จอด
ระหว่างทาง กำลังเดินผ่านที่จอดรถเพื่อไปเข้าห้าง เห็นป้าย “ที่จอดรถคนพิการ” แต่มีคนจอดอยู่เต็ม ในใจยังคิดว่า มันต้องมีบ้างสิน่า ที่แขนขาดี ไม่พิกลพิการ แต่มาจอดที่จอดรถของคนพิการ
แล้วก็แจ็คพอตครับ เห็นป้า 2 คน (อายุราวๆ 40ปลายๆ-50 ต้นๆ) เดินกันมา แล้วก็เปิดประตูเตรียมขึ้นรถ
ปกติเจออย่างนี้ ผมไม่ค่อยอยากจะยุ่ง ก็ได้แต่ส่ายหัวและคิดว่า ทำตัวเองให้ดีก็พอ พวกนี้เค้าจะแช่งตัวเองโดยการจอดรถในที่คนพิการก็ตามใจ
แต่วันนี้ ปากมันคัน เดินผ่านแล้วอดไม่ไหว ไหนๆป้าหน้าด้านจอด ผมก็ขอหน้าด้านถามป้าๆแกสักหน่อย 55555
ผม : โทษนะครับ ตรงนี้มันเป็นที่จอดรถคนพิการ คุณก็ไม่พิการนี่ ทำไมมาจอดที่คนพิการ”
มนุษย์ป้า (ฝั่งคนนั่ง กำลังจะขึ้นรถ)หันควับมาทางผม พร้อมตอบกลับมา : ชั้นก็พิการเหมือนกัน
ผมนี่อึ้งเลย แขนขาดีๆ กลับแช่งตัวเองซะงั้น
ผม : ไหนพิการ พิการทางสมองหรอครับ
มนุษย์ป้า (ฝั่งคนขับ ) เขยิบตัวออกมาจากในรถ พร้อมกับตะโกนสวนผมว่า : คุณน่ะสิพิการทางสมอง ไอ้เวน!
ตรงนี้ ผมเกือบหลุดขำออกมาละ ขึ้นซะสุภาพ “คุณ” ดันทิ้งท้ายประโยค “ไอ้เวน” 555
เผอิญมีรถมา ผมอาจจะยืนเกะกะขวางทางจราจร เลยเดินเขยิบมายืนบนฟุนบาธอีกฝั่งมองดูซิว่ามนุษย์ป้าๆ จะทำอย่างไรต่อไป
มนุษย์ป้าๆอยู่ในรถเตรียมถอย แต่ไม่ถอย หันมามองผม เห็นคุยอะไรกัน ปากขมุบขมิบ แหมมมม สงสัยให้พรผมอยู่ ผมเลยเอามือถือขึ้นมาเตรียมถ่ายรูปเล่นๆ
มนุษย์ป้าเห็นดังนั้น ก็ทำท่าฮึดฮัด (คงกำลังให้พรผมอยู่ไม่หยุด) ว่าจะเอาไงดี พอดีกับมีรถตามหลังมาจอดรอให้มนุษย์ป้าๆเค้าถอยออก แกเลยจำเป็นต้องถอย
ปกติแล้ว ผมไม่ค่อยอยากจะถ่ายรูปอะไรอย่างนี้หรอกครับ แต่เผอิญป้าแกทำผิดแล้วเงียบๆไปไม่พอ แถมยังให้พรผมด้วยคำว่า “ไอ้เวน” ผมก็เลยอยากจะขอบคุณป้าแกสักหน่อย
ที่จอดรถคนพิการ ชื่อก็บอกอยู่ว่า “สำหรับคนพิการ” ทำไมคนปกติต้องมาแย่งจอด
ส่วนตัวแล้ว ผมรับได้นะครับ ถ้าคนที่จอด เป็นคนสูงอายุ เดินลำบาก มีไม้เท้า ท้องแก่ ฯลฯ แต่ถ้ายังเดินได้ดี มีแรง ทำไมต้องมาแย่งที่จอดรถคนพิการด้วย
ฝากถึงเทสโก้โลตัสนะครับ ไหนๆคุณมีที่จอดรถสำหรับคนพิการแล้ว คุณน่าจะมีคนมาคอยดูแลจัดการเพื่อเอื้อประโยชน์ให้กับผู้พิการจริงๆ ทุกสาขา มีแต่ป้าย พวกไร้จิตสำนึก พวกเห็นแก่ตัว ก็มาจอดกันหมด จะได้ไม่ต้องวนหาที่จอด จะได้ไม่ต้องเดินไกล แล้วผู้พิการจริงๆจะไปจอดที่ไหน
คุณอาจจะคิดว่า มีที่จอดคนพิการไว้แล้ว ถือว่าหมดหน้าที่ แต่จริงๆแล้ว ไหนๆคุณมีไว้ให้ความสะดวกคนพิการ ก็น่าจะให้พวกเค้าได้ประโยชน์จริงๆ ไม่ใช่สักแต่มีไปอย่างนั้น
ดูอย่างห้างดังๆหลายๆห้าง ที่จอดรถคนพิการ มีป้ายกันไว้เลย จอดได้ก็ต่อเมื่อมีคนพิการจริงๆ หรือ วิจารนญานของผู้ดูแลเท่านั้น
เสียดายครับ ผมถ่ายรูป เห็นแต่รถ แต่ไม่เห็นพื้นที่มีสัญลักษณ์แบบชัดเจน รวมถึงบนหลังคา ที่มีป้ายแขวนบอกไว้ว่าเป็นที่จอดรถคนพิการ แต่ก็ยังเห็นอยู่มุมๆที่พื้น (ตามลูกศร) ที่มีการระบายสีแสดงถึง wheelchair นั่นคือสัญลักษณ์ของคนพิการ
ขอฝากไว้นะครับ สำหรับคนที่มีทุกอย่างครบ ไม่ได้พิการแต่อย่างใด อย่าแช่งตัวเองเลยครับ
ไปจอดที่อื่นวนอีกนิด ไกลอีกหน่อย เว้นที่ไว้สำหรับคนพิการ หรือจำเป็นจริงๆเถอะครับ
จากรูป ป้าแกถอยออก แล้วหักพวงมาลัยเตรียมตรงออกไป