ซึ่งเขาดูจะไม่ชอบมากๆ  อยู่ๆเขาก็ลงมาจากรถแล้วก็พยายามจะคว้าตัวผม ในตอนนั้นที่ผมไหวตัวทันผมจึงรีบบิดมอเตอร์ไซค์หนี แล้วลุงคนนั้นก็ไม่ยอมแพ้ง่ายๆเขาพยายามจะทำร้ายผมด้วยการขับรถชนบ้างตั้งใจจะเบียดให้ตกข้างทางบ้าง ณ ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ได้เลยผมทำได้แค่ขี่รถหนีไปเรื่อยๆ

จนเข้ากับโรงเรียนนึงเข้า ผมจึงถือวิสาสะขับรถเข้าไปหลบในโรงเรียน คุณลุงคนนั้นจอดรถกระบะคันใหญ่ไว้บังทางออกที่หน้าโรงเรียน แล้วจึงลงมาพร้อมกับไม้เบสบอลที่น่าจะเอามาฟาดหัวผมมากกว่า

ผมไม่รู้จะทำยังไงผมจึงพยายามโทรหาเพื่อนหรือใครก็ตามแต่ที่ผมนึกออก

เขาเดินเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆแล้วตะโกนขึ้นเสียงดัง

"ไอ้เด็กเวรจะไปไหน ออกมานี่เดี๋ยวนี้เลยกูจะฟาดให้ตาย"

ในตอนนั้นผมกลัวมาก คงทำได้แค่นั่งสั่นอยู่หลังห้องน้ำ

ผมพยายามคิดทุกวิธีเพื่อจะหนีเขา

ผมจึงเหลือบไปมองเห็นทางทางออกอีกทางของโรงเรียนซึ่งมันไม่ได้ปิด ผมจึงขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซค์และสตาร์ทเครื่องพร้อมกับบิทไปทางนั้นแบบสุดกำลัง

ในจังหวะนั้นลุงแกก็หันหน้ามาพอดี ผมบิดหนีไปที่วัดที่อยู่ใกล้ๆกับโรงเรียน ผมไปซ่อนอยู่หลังเมรุเผาศพเขากับพยายามหาผ้าหรืออะไรก็ตามที่สามารถดัดเสียงท่อรถของผมได้ ผมยอมแล้วว่ามันดังมากจริงๆ 

ไม่นานมากนักลุงแกก็ไม่ทำให้ผิดหวังลุงแกตามมาจริงๆพร้อมกับไม้ที่ใหญ่ในลึกกว่าเดิม

ครั้งนี้ผมรถขี่ไปโรงเรียนอีกทีหนึ่งที่อยู่ไม่ห่างกันนัก

ผมพยายามขี่รถแล้วเว้นระยะห่างกับคุณลุง

แต่เหมือนลุงจะไม่ยอมแพ้ ลุงขี่รถไล่ตามหลังผมจนทัน

พร้อมกับพยายามยื่นมือออกมาจากที่นั่งทางฝั่งคนขับพยายามจะคว้าตัวผม แต่ผมก็รอมาได้ด้วยบารมีหรืออะไรไม่รู้ที่ทำให้ลุงแกคว้าพลาดไปโดนสายหูฟังของผมแทน

ไม่ต้องห่วงพี่ลุงแกคว้าพลาด ผมก็เหลือบไปเห็นกับทางแยกที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากผมมากนัก ผมจึงรีบบิดหนี

ในทางแยกนั้นก็คือหมู่บ้านที่ค่อนข้างห่างไกลจากความเจริญอยู่พอสมควรผมพยายามหาร้านค้าแล้วก็เข้าไปซ่อนตัวในนั้นก่อนหน้านั้นผมเอารถมอเตอร์ไซค์ของผมไปซ่อนที่พุ่มไม้เล็กๆใกล้ๆกับร้านค้าของป้า

คุณป้าแกก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี

ส่วนคุณลุงคนนั้นเขาเข้าตามผมมา แล้วเขาก็ถามป้า "นี่คุณป้าคนนั้นน่ะ เห็นไอ้เด็กแว้นที่แว้นรถมาแถวนี้ไหม"

พอคุณป้าได้ยินอย่างนั้นคุณป้าก็ตอบกลับไป "ไม่เห็นนะไม่มีน่าจะขับรถไปทางอื่นแล้วมั้ง"

คุณลุงดูไม่พอใจนะกับคำตอบของคุณป้า

แต่เขาก็ขึ้นรถไปแล้วก็ยอมขับรถออกไปดูดี

ผมก็ขอบคุณคุณป้าไปยกใหญ่แล้วก็อุดหนุนขนมกับน้ำเล็กๆน้อยๆในร้านคุณป้า อย่างน้อยป้าแกก็ช่วยผมรอดชีวิตจากลุงหัวร้อนคนนั้นได้

หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นผมก็ไม่กล้าไปที่สี่แยกตรงนั้นอีกเลยผมกลัวว่าผมจะเจอกับแจ็คพอตเจอกับคุณลุงคนเดิม

ถ้าเกิดเจอแล้วครั้งนี้ไม่ได้มีคนช่วยแบบครั้งก่อนผมได้ตายจริงๆแน่