**น้ำ ฯ** ( ครรโลงโคลง )

๐ น้ำ..นองตาหน้าติด                           นองตา
ใจ..จิ่มแจ้งจรรจา                                    จิ่มแจ้ง
ประดุจ..ดั่งสุดา                                      ดุจดั่ง  โศกเอย
น้ำ..ท่วมดีกว่าแล้ง                                  กุล้วนท่วมดี ฯ

๐ หลั่ง..ไหลไหลหลั่งแล้ว                       ลาลับ
นภา..ผ่องพิไลประดับ                              ขอบฟ้า
บังเกิด...เกิดบังกลับ                               บังเกิด
ฝน..ตกตกฝนบ้า                                    ฝ่าบ้านฝานใบ ฯ

๐ เท..หัวใจใส่ร้อย                                รอยเท
มา..ประดังประเด                                   ประดุจสร้อย
ชุ่ม..รักรักชุ่มเว-                                    โรจน์ชุ่ม  รักเฮย
ชื้น..เปียกเพรียกปรอยพร้อย                    ปล่อยพลิ้วปลิวพลัน ฯ

๐ ดิน..เดียรเดียวดั่งด้วย                        เดียรดิน
แล้ง..รักโรยราริน                                  รักแล้ง
แตก..ตกตะกอนหิน                               ตกแตก
แห้ง..ห่อนเจ็บเห็บแจ้ง                           ห่อนแห้งแจงหน ฯ

๐ หนา..บางนางบ่ายหน้า                       เนาบูด
คืนชีพ..คีบช้อนขูด                               ชุดแค้น
ไว..ลองว่องไรหวูด                               รูดแว่น  แรงรา
แล..ดับลับดวงแม้น                               มาตรด้วยดวงมาลย์ ฯ

๐ ผุด..ผาดหยาดเพชรย้ำ                      ไพรไย
ผ่อง..ภิรมย์พรมพิไล                             รื่นรื้น
ใส..สกาวสว่างไหว                              หวั่นพรั่น  ใจนา
ระ..กระทบกระทั่งพื้น                            พ่นพ้นล้นสณฑ์ ฯ

๐ฟื้นสุด..ใฝ่ใส่ฟ้า                               สายฝน
ซึ้ง..ซ่านสะสานสณฑ์                           ส่งสล้าง
ไม..ตรีจิตติดตน                                  จนตราบ  จบแฮ
ตรีฯ ..ส่องสองศรีสร้าง                          ต่างสู้สู่ไสว ฯ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่