** จากแล้งในป่ารกสู่อุทกซบโศกอุบลฯ **
๏ หมอกซบอกม่านไม้ - - - - - เมฆสวรรค์
หินห่มลมอาถรรพณ์ - - - - - - ถ่างฟ้า
ศิลาร่วงผาอรัญ - - - - - - - - - อรุณเร่ง โลกเลย
เผยป่าระโยงระย้า - - - - - - - -เยี่ยงหล้าพิสุทธิ์สม ฯ
๏ ลมโกรกโลกสั่นพลิ้ว - - - - -แพรฝน
ราวม่านรักวิมล - - - - - - - - - -มิ่งแก้ว
ผืนหมอกแผ่วเมฆผล - - - - - -พฤกษ์สง่า
ทิพแก่นแถนเทียบแล้ว - - - - -ไป่เที้ยรเปลือกสัณฑ์ ฯ
๏ วัลย์สายลายดั่งริ้ว - - - - - - -มังกร
ดอกป่าปูนกินนร - - - - - - - - -นั่งห้อย
สำนึกนิ่งอนุสรณ์ - - - - - - - - -ศิลป์ป่า
ลอยเหงื่อไหลงอยย้อย - - - - -เยี่ยงแล้งไพรไฉน ฯ
๏ ศรัทธาใจใส่ถ้วย - - - - - - - ถวายศิลป์
ถวัลย์สู่ชูศักดิ์ถวิล - - - - - - - - วิเวกซ้ำ
รำลึกร่ายดินหิน - - - - - - - - - -ทรายกรวด
ลมเห่อไฟละลายน้ำ - - - - - - - นิ่งล้อมถนอมขวัญ ฯ
๏ อารัญอวลสุรักษ์อ้อน - - - - - อาถรรพณ์
แสงเพชรคือแสงจันทร์ - - - - - จูบสล้าง
แสงโสมประโลมขวัญ - - - - - -ไพรกระจ่าง
ผ็อยง่วงเผลอตาค้าง - - - - - - -กิ่งก้านรากขยาย ฯ
๏ คลายแข็งคืนอ่อนข้อ - - - - - คลอแสง
กลืนทุกข์รุกข์สุขแฝง - - - - - - เสน่ห์เศร้า
อนธการต่างเคลือบแคลง - - - -แสงโศก
วารรุ่งปราณโรยเคล้า - - - - - - -คลุกด้าวดาษเลน ฯ
๏ เลนโลกย์บักโกรกกลิ้ง - - - - สงสาร วัฏฏ์เอย
เลนทุกข์แสนทรมาน - - - - - - -ยิ่งแล้ว
เลนโลกย์สุขสำราญ - - - - - - - เหลวเยี่ยง เลนรา
เลนรักก็ห่อนแคล้ว - - - - - - - - คลุกร้อยมายา ฯ
๏ พายุแหวกม่านฟ้า - - - - - - - ปลิวฝน
อกท่วมน้ำตาคน - - - - - - - - - -เทียบไร้
น้ำท่วมที่อุบลฯ - - - - - - - - - - บักโกรก กว่าแม่
แสนทุกข์คูณโศกไซร้ - - - - - - ซบเศร้าทวีคูณ ฯ
๏ อาดูรพูนเทวษเพี้ยง - - - - - - พายุกรรม
ใดเปลี่ยนจักรวาลนำ- - - - - - - ด่างพร้อย
หากโลกรั่วคุณธรรม - - - - - - - ศีลระเหิด
สำนึกธรรมชาติน้อย - - - - - - - ท่วม-แล้ง, แสดงเห็น ๛
++ ขอบคุณภาพประกอบจากน้องเน็ต ครับ ++
** จากแล้งในป่ารก สู่อุทกซบโศกอุบลฯ **