** พรรษฤดู **

  ๐ เสียงฟ้าพิโรธเปรี้ยง                  เปรี้ยงโกรธ
โกรธเยี่ยงโพยมโหด                      ลั่นฟ้า
ลั่นหล้าละนิโรธ                            ขันธ์ ณ   สวรรค์ฦา
ชาชะรอยฤกษ์บ้า                          ร่างร้าวมลทิน ฯ

  ๐ ฝนตกเปาะแปะไร้                   รอยแฉะ
แยะจิ่มน้อยใจแคะ                       แขวะลิ้น
บ่ปลิ้นสบถพรแพะ                       เคล้าเขรอะ  เข่าแล
ดินเลอะขาหมดสิ้น                       หม่นไหม้หมองมัว ฯ

  ๐ วลาหกตกห่าห้วง                   พรรษา
หนาชุ่มโชกนภา                         เพียบขั้ว
พ่างหลัวพร่ำพรรณนา                  เพียงพี่  เคียงแม่
ครัวคู่สุขทุกข์ฮั้ว                         ทุกขั้วฝนพรำ ฯ

  ๐ กบจำศีลออกสู้                      เมฆหมอก
หลอกแมลงเม่ายอก                    ขยอกขย้ำ
สำส่ำสราญบอก                         บานบ่ง   ขานแล
ทำเท่าธรรมชาติกล้ำ                   กล่ากล้าเวียนวน ฯ

  ๐ จนฝนขาดห้วงห่อน                รังรวง
ยวงไย่แรงแล้งสรวง                    ร่วงล้น
หยาดฝนบ่นคะปวง                     ประกาศ  ณ แม่
มลค่าเผลียงพ้น                         ผ่ายผ้ายนาปี ฯ

๐ ฝนหนักคนแช่งช้อง                นางแคลง
แหนงสะอื้นแสดง                       หลีกลี้
หลบหนีท่วมท้นแปลง                 นาไร่   ชารา
มีบ่พอเพียงชี้                            พิษน้ำท่วมไพร ฯ...

    
...ขอขอบคุณภาพประกอบสวยๆจาก กูเกิ้ล ด้วยครับ...
ปล. เข้ามาแก้คำผิดอยู่หนึ่งที่ ครับ...