คือตอนนี้เราชอบน้องคนหนึ่ง เราขายของในตลาดแม่ต๋ำ น้องเขาก็ขายของในตลาดเหมือนกัน คือตอนนั้นมันนานมาแล้สเราก็ไปซื้อของร้านน้องเขาเราเหเนน้องเขาตั้งแต่วันนั้นมาเราปลื้มน้องเขามาก จนไม่รู้จะทำยังไง ทุกวันนี้ก็เห้นกันทุกวันเดินผ่านกันทุกวันแต่ไม่เคยยิ้มหรือคุยกันแม้แต่คำเดียวเลย ตอนนั้นเราโคตรขอบน้องเขาสุดๆอ่ะเราเลยใช้พี่ไปขอเฟสน้องเขามาให้เราหน่อยคือพี่เราก็ชอบแซวน้องเขาไงคล้านๆแบบจะสนิทกันอ่ะแต่สุดท้ายน้องเขาก็บอกว่าไม่เล่นเฟส ไอ้เราก็ท้อใจ มีอยู่วันหนึ่งพี่ของเราไปซื้อน้ำปั่นน้เขาก็เดินผ่านแล้วมองหน้าพี่เราแถมยิ้มและหัวเราะใส่พี่เราก็ยิ้มและหัวเราะกลับ [พี่บอกมา] ตอนนั้นเราก็คิดในใจว่าเอ้ยน้องนี่ต้องชอบพี่เราแน่ๆมียิ้มและหัวเราะใส่กันด้วยบ้างทีก็คุยกัน แต่กลับเราทำไมไม่ยิ้มหัวเราะใส่บ้างอ่ะ คือคิดในใจอ่ะ มีอยู่วันหนึ่งน้องเขาไปลำปางเราก็ใจหายเห้ยไม่ได้เจอหน้าน้องเขาอีกแล้วก่อนที่น้องเขาจะไปลำปางเราก็ได้เห้นหน้าน้องเขาตอนนั้นเป้นครั้งสุดท้าย จนมาถึงวันนี้ก็ยังไม่ได้เจอหน้าน้องเขาอีกเลย เห้ออ ! ตอนนี้คงได้แค่ชอบน้องเขาไปเรื่อยๆจนน้องเขาจะรู้เองอ่ะ ใครพอจะรู้จักน้องคนนี้บ้างคะ น้องเขาขายของในตลาดแม่ต๋ำค่ะ ใครพอจะรู้จักขอเบอร์หรือเฟสหรือไลน์ให้เราหน่อยนะ 😊😁
รักแรกพบที่ตลาดแม่ต๋ำ