หลานชายเราอยู่ จะขึ้น ป.2 แล้ว เราเป็นน้าของเขา เคยเลี้ยงดูเขามาตอนเค้าแบเบาะ ช่วงนั้นเราก็ยังเด็กค่ะ จบ ม.6 กำลังรอขึ้นมหาวิทยาลัย ช่วงนั้นว่างๆอยู่ พี่สาวก็เลยขอช่วยให้ไปเลี้ยงหลาน เราก็รัก ก็ดูแลอย่างดี จนพอเราต้องไปเรียนมหาวิทยาลัยต่างจังหวัด เลยเกิดความห่าง เด็กก็คงจำความไม่ได้ ว่าเราเคยเลี้ยงเขามาเหมือนกัน นานๆที ถึงจะได้เจอกัน ก็ช่วงเราปิดเทอมค่ะ พี่สาวเราก็มีเอาหลานมาฝากเลี้ยง ตอนนั้น เขาก็กำลังหัดเดิน หัดพูด แต่ก็มีแวว เอาแต่ใจ เพราะแม่เขาตามใจ ตอนนั้น ก็ไม่ได้อะไรมาก ก็ตามประสาเด็ก แต่พอหลังๆ มา เริ่มก้าวร้าวใส่เรามากขึ้น อาจเป็นเพราะ เราคนเดียวที่ขัดใจเขา ไม่ตามใจเขา ยอมรับว่า ดุแกเป็นประจำเมื่อเห็นแกทำผิด ค่ะ จากนั้นก็ไปๆ มาๆ จนเราเรียนจบ หลานนี่ไม่เอาเราเลย ก้าวร้าวใส่เรามากขึ้น ถึงขนาดทุบตีเรากลับ พูดจาหยาบคาย ออกปากไล่เราไปอย่างกับเราไม่ใช่น้าเขา เราเสียใจมากค่ะ เสียใจว่าทำไมพี่สาวเราไม่สอน ไม่บอกลูกเลย ว่าที่เขาทำมันผิด เรากลัวหลานเราจะเสียคนค่ะ ทุกวันนี้ได้แต่ทำใจอย่างเดียว และก็หลีกเลี่ยงเขา เมื่อเขาไม่ชอบหน้าเรา ก็ไม่ต้องไปยุ่งกับหลาน เราทำถูกมั้ยคะ?